Heeft een wolf de schapen van Stefan Worst uit Vledder aangevallen? 'Er moet een kind van de fiets worden getrokken door een wolf, voor er iets gebeurt'
Taxateur Johan Wesselink (l) onderzoek het schaap onder het toeziend oog van Gerard Worst. Rechts staat veearts Robert Fikse klaar om het dier uit haar lijden te verlossen. Foto: DvhN
De ogen van het schaap zijn gesloten. Het dier staat nog, maar daar is ook alles mee gezegd. Aan de zijkant hangen de ingewanden uit het lijf. ,,Waardeloos’’, zegt schapenhouder Stefan Worst zachtjes.
Het is de vierde keer in de afgelopen drie maanden dat zijn schapen nachtelijk bezoek krijgen van (vermoedelijk) een wolf. Of twee wolven, want in het nabijgelegen Drents Friese Wold huizen er twee. Een mannetje en vrouwtje. De teller staat bij Worst inmiddels op acht dode schapen en een trits gewonde dieren.
Zwaargewond schaap is niet meer te redden
Deze maandagochtend treffen de jonge schapenboer en zijn vader Gerard in hun land bij de boerderij in Vledder een dood schaap aan. De borstkas ligt volledig open. Twee andere dieren hebben bijtwonden. En dan is er nog het schaap met de uithangende ingewanden. ,,Het is schering en inslag’’, verzucht veearts Robert Fikse. Hij onderzoekt alle schapen op bijtwonden en behandelt de gewonde dieren. Op afstand kan hij wel zien dat het zwaargewonde schaap niet meer is te redden.
Met gesloten ogen wacht het zwaargewonde schaap totdat het door de veearts uit haar lijden wordt verlost. Foto: DvhN
Het heeft er alle schijn van dat een wolf de dader is. Om dat vast te stellen, is onafhankelijk taxateur Johan Wesselink aanwezig. In opdracht van BIJ12, de organisatie die namens de provincies wolvenschade onderzoekt en (financieel) afhandelt, neemt hij DNA-monsters van de dode en gewonde dieren. Die worden onderzocht in een laboratorium en een week of wat later volgt de officiële uitslag. Is het een wolf, dan krijgt de schapenhouder een vergoeding.
‘Ik kan een wolf niet uitsluiten, zoals dat heet’
Het is Wesselinks tweede klus deze dag. Eerst in Doldersum, nu Vledder. Nauwkeurig beweegt hij het wattenstaafje langs de randen van de wonden. ,,Daar zit doorgaans het best bruikbare DNA.’’ Het monster wordt luchtdicht verpakt en geregistreerd. ,,Ik kan een wolf niet uitsluiten, zoals dat heet, maar pas na het DNA-onderzoek weten we het zeker. Ik heb ook meegemaakt dat honden dit soort slachtingen aanrichten.’’
Wesselink weet uit ervaring dat wolven hun prooi zo snel mogelijk bij de strot grijpen en niet loslaten totdat het dier dood is. ,,Als de gaten van de hoektanden 4,5 tot 5 centimeter uit elkaar staan, kun je er redelijk zeker van zijn dat het om een wolvenaanval gaat.’’ Bij het schaap dat al dood is, ontdekt hij twee diepe gaten in de hals. Wesselink pakt zijn duimstok erbij: ,,Precies 5 centimeter.’’
‘Het interesseert beleidsmakers helemaal niks wat zo’n wolf aanricht’
Ook weet hij waarom een wolf vaak niet één schaap pakt maar meerdere slachtoffers maakt. ,,Bij een aanval schrikken schapen en rennen twintig of dertig meter weg. Dan stoppen ze en keren terug om te kijken wat er is gebeurd. Als de wolf dan al een ander schaap te pakken heeft, wil hij zijn prooi beschermen en grijpt ook de schapen die te dichtbij komen.’’
De gelatenheid van vader en zoon Worst maakt bij senior langzaam maar zeker plaats voor woede. ,,Er moet eerst een kind van de fiets worden getrokken door een wolf, voordat er iets gebeurt. Het interesseert de beleidsmakers echt helemaal niets wat zo’n wolf hier aanricht. Wij zijn als boeren altijd de lul. Ik zeg het hard, maar zo is het wel.’’
Het blauwe spul in de spuit van veearts Fikse, die normaal gesproken wordt ingeschakeld om dieren beter te maken, werkt snel. Binnen enkele seconden zakt het zwaargehavende dier door de poten en blaast de laatste adem uit.
