Lamert Kieft döt verslag van de gebeurtenissen in zien woonplaots, argens in Zuudwest-Drenthe. Beeld: Coen Berkhout | Midjourney
In de klas van bovenmeester dhr. Elting alhier aan de Openbare Lagere Basisschool Zonder de Bijbel was men gaans met een Nederlandsche les en stelde bovenmr. de volgende vraag: „Wie van jullie kan een zin maken met het woord ‘fraai’ erin?”
Toen stak direct de vluchtelingenjongen Geert-N’kila Afrikaan de vinger op. „Mien va is directeur van ’t Boerenleenbank meester, en hij hef alle dagen een fraai Harmanni-kostuum aan!”, aldus deze, aangevuld door diens broer Harm-Abebe Afrikaan: „En hij hef ok ’n fraaie zestienskleps BWM 1800 meester!”, welke ook goed was. „Goed gedaan jongs”, aldus bovenmr. tegen beide vluchtelingenjongen, welke de zoons zijn van Ibrahiem de Afrikaanse vluchteling alhier, alsmede diens vrouw Somalia vanzelf.
Knoflook
Thans was het de beurt aan een zekere Ludo Jalving, met de volgende zin: „Mien opa en oma zaten an de middag en oma zee: ‘We eet gebakken eerappels met slaot en lekker kiepe, mar ik zegge ’t der drekt mar even bij: in de kiepe zit wel ’n beettie knoflook’”, aldus Ludo Jalving. Dit tot bevreemding van bovenmr. dhr. Elting. „Ja eh, dat is allemaal best, mar hier zit ja helemaal niet het woordje ‘fraai’ in, in deze zin niet”, aldus bovenmr. „Ja, mar toen zee opa: ‘Nou, dat is dan weer fraai’”, aldus Ludo Jalving, „’dat is gloeiende glunige garriet weer fraai. Ik verbeeldde mij ’t drekt al toen as ik de dam op kwame: ’t kun wel ies weer iene bonke knoflook weden en net zo dus. Gloeiende garriet mèense waor hej oen verstaand’”, aldus Ludo Jalving in dien rapportage.
„Opa zit bij de plietsie, meester”, vervolgde hij, „en hij hef in aoverweging staon de gummielatte der nog even bij te pakken, vanwege die knoflookkiepe. Mar dat wordde hum toch wat te gek, want opa zegt zelf ok: ‘A’k ienmaol an ’t houwen kome, dan krieg ‘k veurlopig gien ende”, aldus Ludo Jalving, die later zelf ook bij de politie gaat.
‘Gezag kwiet’
„Meester”, vervolgde hij, „opa zegt seins: ‘Ludo mien jongie, even íén ding hein: knoflook en siepels is voer veur mietjes en cocksen, mar niet veur ’n fatsoenlijk plietsieman, holdt der gloeiende garriet goed rèekenschup mit! Aj ambtshalve ies ’n vent van zien fietse trekken mut vanwege een kapot achterlocht of ’t ien of ’t aander, ik nume zo mar even een praktijkveurbeeld op, en ie meurt as de moord uut d’hals naor knoflook, dan binj in íéne klap al oen gezag kwiet, dèenkt der goed umme’”, aldus Ludo Jalving.
„Ludo, houd nu maar eens even op te revelen al”, aldus bovenmr. dhr. Elting, „een ander mag ook wel eens de beurt hebben of niet soms”, en het woord gaf aan een zekere Jeroen Flik van de supermarkt De Vlijt alhier. „Meester, mien va had ’t lestdaags aover de bedriefsresultaten”, aldus Jeroen Flik, „hij zee van: ‘Ondanks da’k alles zowat gratis weggeve en alle dagen as ’n dolle an ’t ofpriezen binne, hebbe wij toch nog een fraai bedriefsresultaot behaald”, aldus Jeroen Flik.
Oplichtersbende
„Ja, logisch”, riep de scholier Ludo Jalving, „opa zegt dat ’t iene oplichtersbende is, die winkel van oe! Hij zegt: nog íén keer hein, en dat Flikkie kreg gloeiende garriet een douw waoras hum de stofjasse van uutschöt; ik had hum wat dat angiet al veule langer in de gaten” en ok de vluchtelingenjongen Geert-N’kila en Harm-Abebe Afrikaan een duit in dit onwelriekende zakje deden. „Mien va zegt: ‘Dat Flikkie kreg van mij gien hiepteek meer’, meester”, riepen zij. „’Het Is iene witwasserije daorzoot en daor kuj oe as solide baanke niet mit inlaoten’”, en er in de klas nog veel geroep over en weer volgde en gejoel in deze leerzame les.
