Bewoners en medewerkers van Huize Henricus uit Emmer-Compascuum delen limonade uit aan asielzoekers in Ter Apel. Foto: ANP/Sem van der Wal
Bewoners met een beperking van Huize Henricus uit Emmer-Compascuum verlenen hulp aan asielzoekers in Ter Apel. Ze delen maaltijden, kleding en dekens uit.
Minstens twee keer per week rijden twaalf bewoners van woon-werkvoorziening Huize Henricus en hun begeleiders vanuit Emmer-Compascuum naar het aanmeldcentrum in Ter Apel. ,,We helpen bij het uitdelen van zevenhonderd maaltijden aan de vluchtelingen die buiten slapen. En delen petjes uit tegen de zon en dekens voor de wind. Het waait ‘s nachts nog best veel, ondanks het warme weer overdag”, zegt begeleider Yljo van Donselaar.
Ik rij elke dag even langs
Hij is de initiatiefnemer van de hulpactie. ,,Ik woon in Ter Apel en kijk uit op het aanmeldcentrum. Ik rijd elke dag even langs en bespreek met een aantal vluchtelingen die hier al langer verblijven wat er nodig is. Ik ben privé begonnen, nadat Willem Straat hier vorige week tenten uitdeelde. Ik krijg allerlei spullen van mensen uit de buurt. Hulporganisatie MiGreat uit Groningen kon wel zevenhonderd maaltijden koken, maar kwam handen tekort om ze uit te delen. Onze bewoners helpen nu mee.”
De vluchtelingen die wachten voor het aanmeldcentrum krijgen volgens Van Donselaar wel ‘een broodje of een bordje patat’ van het Centraal orgaan Opvang Asielzoekers, maar vaak geen voedzame maaltijd.
Om één uur ‘s middags delen de bewoners van Huize Henricus de maaltijden uit. Van Donselaar: ,,Dat is het tijdstip dat vluchtelingen zich gaan vervelen. We voorkomen zo dat ze Ter Apel intrekken en daar voor onrust zorgen.”
’Hé, wat is dat?’
Kijken de vluchtelingen niet vreemd op dat ze hulp krijgen van mensen met een beperking? ,,In het begin wel. Dat zijn de vluchtelingen niet gewend vanuit hun cultuur. Ze dachten ’hé, wat is dat?’ Maar ze zien dat het goed bedoeld is. Onze bewoners kunnen de vluchtelingen dan wel niet verstaan, maar non-verbaal zijn ze erg sterk.”