Sietske (27) uit Groningen schittert plotseling als actrice bij Zummerbühne. ‘Dit voelt alsof ik in een film ben beland’

,,Haha, ik ben wel aan het studeren ja, zodat ik de rol dinsdag zonder papier in mijn hand kan spelen. Dat is toch fijner, als je bijvoorbeeld aan het bevallen bent, wat ik moet doen in de rol van Ada, oermoeder van alle Groningers. En ik ben een beetje aan het bijkomen van wat me overkomen is.”

,,Myrthe werd ziek, eerst één dag, toen bleek dat ze langer niet kon spelen. Er werd halsoverkop naar een vervanger gezocht. Die hadden ze gevonden, maar zij zegde vrijdagavond op het laatste moment af. Toen duidelijk werd dat de vervanging niet doorging, gooide ik het maar gewoon op tafel: ‘Ik ken nog wel iemand die kan spelen en zingen en de productie goed kent’. Dat was een oplossing waar nog niemand aan had gedacht.”

,,Ik dacht wel even: wat heb ik mezelf aangedaan? Maar ik heb heel goed nagedacht over of ik dit kon en ik kwam tot de conclusie dat ik het maar gewoon moest doen. Zo stond ik vrijdagavond om tien uur nog bij Reinout (Douma, artistiek leider en componist, red.) naast de piano om te kijken hoe het zingen ging en of hij de muziek nog in andere toonsoorten moest zetten, maar dat hoefde niet. En zaterdagochtend is mijn kostuum in elkaar gezet, ongelooflijk hoe snel dat ging. Ik heb met Jasper Koopmans, die mijn tegenspeler Evert speelt, alle scènes doorgenomen. En ’s avonds stond ik te spelen, met het script in mijn hand. Al heb ik wel geprobeerd zoveel mogelijk uit mijn hoofd te doen, maar je kunt dat nooit helemaal in een paar uur leren.”

,,Als een soort film. Alsof je als meisje van een jaar of 13 hiervan droomt en dat het dan ineens uitkomt. Het was geweldig om te doen. En doordat iedereen van de productie zoveel vertrouwen in mij heeft gesteld en ik echt dat geloof voelde, ging het ook heel goed.”

,,Dat leefde helemaal mee. Ze wisten ervan, Marcel (Hensema, red.) vertelde vooraf over hoe het allemaal was gegaan en dat ik nog met het papier in mijn hand moest spelen. Maar later hoorde ik gelukkig dat dat helemaal niet als storend was ervaren. Bij het applaus kwam er een ontlading vanuit het publiek. Mensen sprongen uit hun stoelen en schreeuwden ‘bravo!’. Marcel duwde mij nog even naar voren, daar stond ik dan. Het was heel bijzonder. En zondag mocht ik nog een keer. Het is heel onwerkelijk, soms denk ik ineens: vorige week dacht ik nog na over hoe het parkeren beter kan, en nu sta ik op het toneel.”

,,Ik heb de studie theaterdocent gedaan in Arnhem en ben nu artistiek assistent bij De Wijk De Wereld. Ik acteer ook bij Theater De Steeg (jongerentheater in Groningen, red.). En ik ben dus productieassistent bij Zummerbühne. Voorafgaand aan de voorstellingen zorgde ik voor de rekwisieten en de koffie en thee. Ik zorgde voor iedereen, zodat zij zich op het maken van de voorstelling konden focussen. En tijdens de voorstellingen sta ik achter de schermen en geef ik de acteurs aanwijzingen over wanneer ze op moeten. Ik ken de voorstelling goed omdat ik hem elke avond hoor.”

,,In elk geval nog dinsdag en daarna is het afwachten wanneer Myrthe weer voldoende opgeknapt is. Het is heel dubbel, want we hopen natuurlijk dat ze snel weer beter wordt, maar tegelijkertijd vind ik dit zo geweldig dat ik er echt mee verder wil. Ik voel nu: ik wil óp het podium zijn, niet erachter. Ik ben heel dankbaar dat ik heel Noord-Nederland mijn visitekaartje heb kunnen afgeven, elke avond die daar nog bij komt is bonus.”