Welke tien geboden gaan er schuil achter het succes van poppodium Vera?
Op 14 september 2024 is het precies vijftig jaren geleden dat Vera in Groningen een open jongerencentrum werd. Vanaf dat moment ontwikkelde zich in het monumentale pand van Oosterstraat 44 een club waarin de liefde voor de internationale underground-popcultuur floreert. Zo’n 10.000 bands kwamen er ondertussen langs en de teller loopt door. Welke tien geboden gaan er schuil achter het succes van de club die in 1899 werd opgericht als de debatvereniging Veri Et Recti Amici, oftewel Ware En Oprechte Vrienden?
Gij zult geen afgoden vereren, maar alleen de internationale pop-underground aanbidden en boven alles beminnen
Aanjagen, daar gaat het om. Een broednest zijn, een gezonde voedingsbodem aan de basis. Niets zo leuk als een band op het juiste moment zien en horen. En dat is vaak in de begindagen, als alles nog charmant open ligt. Er is moed voor nodig de kop te durven uitsteken en een voorhoedefunctie te vervullen. Ergens in te geloven, ook al doet niemand anders het. Het is zaak niet voor de gemakkelijkste weg te kiezen, maar ook je licht te schijnen op hoeken die (nog) niet door de trendvolgende massa zijn verkend. Als een barmhartige Samaritaan een podium bieden aan de underdogs van deze wereld.
Gij zult authenticiteit koesteren
Niets zo mooi als een ziel die volledig zichzelf is. Dat geldt ook voor een poppodium dat wordt gerund door een paar professionele krachten en bijna 300 vrijwilligers als leden van de vereniging (er is zelfs een wachtlijst). Vera is trouw aan de kern en voelt voor veel internationale popmuzikanten die er langskomen vaak aan als een warm bad. Waar elders andere belangen de overhand hebben genomen, draait het in Vera nog altijd om het liefdevol vertroetelen van de artiesten. Door optimale omstandigheden te creëren kunnen zij hopelijk hun beste concert geven. Het publiek is vervolgens spekkoper.
Gij zult niet leiden aan grootheidswaanzin
Vera is met een capaciteit van 450 bezoekers altijd een van de kleinere podia in het Nederlandse clubcircuit geweest. Voordeel is dat de zaal met tweehonderd bezoekers al aardig gevuld is, nadeel is dat bands al snel te groot zijn voor de club. Dat sommige bands toch graag (opnieuw) willen langskomen, zegt veel over de opgebouwde goodwill. Een visionaire blik voorkwam dat, toen overal in het land grotere poppodia uit de grond werden gestampt, Vera ook een kakelverse, karakterloze betonnen doos kreeg om vervolgens ten onder te gaan aan grootheidswaanzin. Om de eigen identiteit zo goed mogelijk te bewaren, is opgaan in een nieuw te bouwen cultuurcentrum (De Nieuwe Poort) ook uit den boze.
Gij zult immer speuren naar ware en oprechte muzikale vrienden en geen valse profeten op het podium toelaten
Verleidingen liggen op de loer en niets menselijks is Vera vreemd. Toch is het aan te bevelen het rechte pad te bewandelen en streng in de leer te blijven. Met valse profeten komt ook het grootkapitaal vaak naar binnen en hoewel dergelijke boekingen andere boekingen van minder publiek trekkende goden mogelijk maken, dient dit tot het minimum te worden beperkt. De tent iedere keer uitverkopen is geen doel op zich, het draait gelukkig vooral om de inhoud. Dat is trouwens best bijzonder in een tijd waarin de waangedachte heerst dat artistiek succes is af te meten aan imponerende luistercijfers online en uitverkochte zalen. Toon karakter en wees gerust de laatste der Mohikanen.
Gij zult de wereld met een open blik tegemoet treden en zich niet als een sekte gedragen
Een strenge zwartekousenkerk is het nooit geweest, maar Vera komt wel voort uit een gereformeerde studentenvereniging. Zwart was zeker in de donkere jaren tachtig, de tijd van de postpunk en new wave, ook de kleur van de klederdracht en nog steeds zie je daar sporen van in de alternatieve subcultuur. Hoewel de grenzen tussen mainstream en alternatief wel zijn vervaagd, bestaan ze nog wel. Het sektarische van vooral die jaren tachtig, toen Vera zich behoorlijk afzette tegen de gevestigde cultuur en artiesten die commercieel succes oogstten, sluimert maar is aan slijtage onderhevig.
Peter Weening die bij Vera meer dan vier decennia bands boekte. Foto: Peter Wassing
Gij zult programmeren volgens de criteria song, sound & soul
Het was Peter Weening die meer dan vier decennia bands boekte en daarbij nauwlettend in de gaten hield of die wel aan zijn gouden formule voldeden. Songs moeten ze hebben, een goede sound en soul in de donder. Opvolger Peter Dijkstra is prima opgevoed, zet sinds 2021 de ingezette lijn voort, snuift de tijdgeest op en legt hier en daar, zoals dat hoort, andere accenten.
Gij zult rocken
Natuurlijk, Vera is meer dan alleen rock die door witte mannen wordt gebracht. Tijdens de beginjaren, in de jaren zeventig, galmden jazz, blues, reggae en pubrock door de zaal. Toch werd rock in alle verschijningsvormen later wel een soort basis. De klassieke bezetting van zang, gitaar, bas en drums is favoriet en wat er verder aan instrumenten wordt toegevoegd moet een verrekte goede reden hebben. Meegaan met de tijd is zo nu en dan leuk, maar nimmer dient elektronische muziek de overhand te krijgen.
Gij zult uw smoel houden
De eigenzinnigheid dient behouden te blijven. Tikje arrogant, zonder te overdrijven. Tegen de stroom in zwemmen wordt aangemoedigd, evenals het wegblijven van de waan van de dag. Hijgerig de nieuwste hype aanhangen is kwalijk. Evenals de eigenschap van sommige bezoekers om luidruchtig te kakelen tijdens concerten die het verdienen enige stilte in acht te nemen. Hier moet tegen worden opgetreden met harde hand. Er werden al eens lolly’s uitgedeeld om de boosdoeners enig besef bij te brengen, maar het juiste medicijn is nog niet gevonden tegen wat al de Dutch disease is genoemd.
Gij zult eventuele dwalingen en missers met de mantel der liefde bedekken
Toch per ongeluk een stel poseurs of pretentieuze zakken geboekt? Missers horen er nu eenmaal bij als je vooroploopt. Neem de wijze raad aan van Noel Gallagher: Don’t look back in anger.
Peter Dijkstra is sinds 2021 programmeur van Vera. Foto: Jaspar Moulijn
Gij zult het ongelijk bewijzen van criticasters die denigrerend over de club spreken
Boze tongen zijn er altijd. Aan azijnpissers heb je niets, maar opbouwende kritiek is gezond en dient ter harte te worden genomen. Al was het alleen maar omdat Vera subsidie ontvangt en enige verantwoording dient af te leggen. Oude witte mannen die beweren dat Vera op oude roem teert en een sociëteit is geworden voor oude witte mannen, dienen de mond te worden gesnoerd door het tegendeel te bewijzen.
Viering
Vera viert het 50-jarig jubileum op zaterdag 14 september met een vrij toegankelijke open dag en met expedities en ’s avonds een (uitverkocht) muzikaal programma.
