Evan Peters als Jeffrey Dahmer in de dramaserie over de seriemoordenaar.
Netflix grossiert in documentaires en dramaseries over de waargebeurde misdaden van beruchte seriemoordenaars. Nu is er een over Jeffrey Dahmer, die lichaamsdelen van zijn slachtoffers als relikwieën bewaarde.
Netflix had al series over Ted Bundy, The Yorkshire Ripper, Son of Sam, John Wayne Gacy en Charles Sobhraj alias The Serpent. Maar na de docuserie The Jeffrey Dahmer Tapes heeft deze seriemoordenaar ook zijn eigen dramaserie: Dahmer, met als ondertitel Monster: The Jeffrey Dahmer Story.
In tien delen tonen producers en schrijvers Ryan Murphy en Ian Brennan (die eerder samen onder meer Ratched, Glee en maakten) hoe Dahmer niet alleen zijn slachtoffers – vooral jonge mannen – wist te overmeesteren, maar ook de incompetente politie jarenlang te slim af was.
Zo kon Dahmer tussen 1978 en 1991 17 moorden plegen, waarbij hij lichaamsdelen van zijn slachtoffers als relikwieën bewaarde. Buren die klaagden over de stank uit het huis van moordenaar, necrofiel en kannibaal Dahmer werden niet geloofd of domweg niet serieus genomen.
Zoals de vrouw die in de eerste aflevering alarm slaat vanwege verdachte geluiden en geuren uit het appartement van haar buurman Dahmer (Evan Peters uit X-Men). In die eerste aflevering zien we hoe Dahmer in 1991 uiteindelijk toch wordt gepakt wanneer een van zijn slachtoffers weet te ontsnappen.
De rest van de serie laat zien hoe hij tot zijn gruwelijke daden kwam, inclusief een flinke dosis psychologie van de koude grond. Zo werd de in zichzelf gekeerde jonge Jeffrey veel gepest en had hij een ongezonde fascinatie voor het ontleden van dieren.
Wat de serie helaas niet aannemelijk weet te maken is hoe de weinig charismatische Jeffrey Dahmer zoveel slachtoffers wist mee te lokken.
