Amsterdamned II: flitsend kat-en-muisspel redt zwak script | ★★★☆☆

Ook oude rot Huub Stapel keert terug als de inmiddels gepensioneerde rechercheur Eric Visser, die opnieuw wordt opgeroepen wanneer er in de grachten soortgelijke moordpartijen plaatsvinden als 30 jaar geleden. Visser heeft toen mogelijk de verkeerde opgepakt en begraven.

Het onderzoek wordt ditmaal geleid door jong talent Tara Lee (Holly Mae Brood), die aanvankelijk niet zit te wachten op boomer en ’beroepsbemoeial’ Visser. Maar de twee blijken op den duur toch een aardige match te zijn, zowel in doorzettingsvermogen als in roekeloosheid.

Maas maakt er opnieuw een flitsend kat-en-muisspel van door de Amsterdamse grachten. Waar in het origineel nog delen in Utrecht werden opgenomen voor de speedbootachtervolging, is deel 2 overduidelijk 020. Van Brood, liggend op een speedboot en knokkend met een slechterik, tot aan Stapel die al schietend op een waterscooter vol gas een achtervolging inzet.

Kers op de taart zijn volledig uitgeruste teams van speciale eenheden die aan de bovennatuurlijk sterke seriemoordenaar een taaie opponent hebben. Crashende marine-boten, ontploffende granaten en volautomatische kogelregens zorgen daarbij voor een hoog popcorngehalte. De tagline vermeldt: ’Niemand is veilig’, en getuige de beelden sloeg dit mogelijk vooral op de crew zelf.

Het zwakke punt van de film zit hem echter in het script. Maas probeert met stoere vrouwenrollen en thema’s als vleesvervangers, de LHBTI-gemeenschap en de kortzichtigheid van de oude witte man een moderne draai aan het geheel te geven. Maar met teksten als ’Hé daar, kappen nou!’ voelt het soms toch wel erg jaren 80 aan.

Een aantal verhaallijnen, zoals de drugsverslaafde zus van Tara, gaan nergens naartoe en het slotstuk eindigt gek genoeg met een sisser. Alsof er nog een hele akte mist of een deel drie al in de maak is. Maas gaf echter op de première aan dat hij wel genoeg grachtenachtervolgingen heeft gedraaid.

Maar je moet Maas, Stapel en Co hier toch het voordeel van de twijfel geven. Zoals Amsterdamned II worden ze niet meer gemaakt. Het inruilen van de zomerse setting uit het eerste deel voor een in regen en onweer overgoten Amsterdam in het vervolg zorgt voor een somber maar esthetisch sfeertje.

Iconische plekken als het Scheepvaartmuseum, de Wallen, Hotel De L’Europe en Artis worden daarnaast handig ingezet. Regisseur Maas laat zien nog altijd garant te kunnen staan voor knallend bioscoopvermaak. Het is jammer dat schrijver Maas naast Leontine Ruiters is blijven liggen op dat opblaasbootje uit 1988.