‘A Cloud of Archangels’ door Willemijn Rog (acrylverf).
In Galerie Noord in Groningen laat Willemijn Rog zien dat kunst nog steeds over verhalen vertellen gaat, met schilderijen van een schurende en ongemakkelijke werkelijkheid.
Het schilderij dat op de tentoonstelling van Willemijn Rog (Shaoyang, China, 1996) in Galerie Noord te zien is, is een mooi voorbeeld van hoe ze soms letterlijk haar dromen in acrylverf vertaalt.
De voorstelling toont een scheepsdek met reddingsboeien in een woelige zee. We passeren een eiland waarop een stoet duistere, nachtmerrieachtige figuren staat te dansen.
Ze lijken op gevleugelde hellegedrochten, maar de titel van het werk luidt: A Cloud of Archangels. Je zou zeggen, dan hoeven we ons geen zorgen te maken. Maar een groepje woest fladderende aartsengelen lijkt me toch een heftige confrontatie.
Willemijn Rog beschouwt kunst als een taal. Haar tekeningen, schilderijen en films vertellen verhalen. Ze maakt poppen met grimmige koppen, die rollen spelen in haar stop-motion animatie. Die poppen noch de poppenfilms zijn in Galerie Noord te zien, terwijl ze met haar schilderijen toch een onlosmakelijke eenheid vormen. De filmpjes herinneren ons aan het oeuvre van de legendarische, Tsjechische poppenfilmmaker Jan Svankmajer (1934). Net zo sprookjesachtig, bizar en verontrustend.
Verlangens uit de kleinemeisjestijd
De schilderijen van Willemijn Rog doen ook denken aan de schilderijen van een aantal vrouwelijke surrealisten in de afgelopen eeuw, die in hun werk vorm gaven aan het absurde, aan droombeelden en de angsten en verlangens uit de kleinemeisjestijd.
In ander werk laat Rog zich inspireren door het ‘surrealisme’ van Jeroen Bosch, waarnaar een aantal van haar wonderlijke wezens verwijst, zoals in een complexe voorstelling, waarin allerlei gedrochten Escher-achtige trappenhuizen beklimmen. Het is een verontrustende wereld die Willemijn Rog schildert.
Escapismheet haar tentoonstelling. Ik denk dat dat begrip hier betekent dat je graag wilt ontsnappen uit boze dromen of nare ervaringen. En die te lijf gaat met kunst en zwarte humor.
Al op jonge leeftijd tekende Willemijn Rog beeldverhalen. In 2018 studeerde ze af als docent Beeldende Kunst & Vormgeving aan Academie Minerva in Groningen.
Ze nam deel aan kunstprojecten in de ouderenzorg, vluchtelingenopvang, onderwijs en theater. Niet alleen haar dromen, ook de ongemakkelijke werkelijkheid waar je in deze tijd als jong mens mee wordt geconfronteerd, asielzoekers, racisme en discriminatie, inspireren haar tot het vertellen van verhalen.
Sommige werken zijn louter kleurcomposities
Het is figuratief, maar ze probeert daarbij de grenzen van de abstractie op te zoeken. Sommige schilderijen bestaan bijvoorbeeld louter uit kleurcomposities.
Op het schilderij Happy Houris een café uitgebeeld, eigenlijk niet meer dan een slecht verlicht hol met een aantal stamgasten aan tafeltjes. Rechts op de muur manifesteert zich een kleurig visioen van een glas-in-loodraam waarop David en Goliath worden uitgebeeld. Goliath staat voor het coronavirus dat zich in de wereld verspreidde. David zou je de vaccinbrenger kunnen noemen.
De grootste kracht van Willemijn Rog ligt in haar mentaliteit als kunstenaar, waarbij ze zich niets aantrekt van hoe iets moet of hoort. Met het uitbeelden van de ongemakken die het leven voortbrengt, creëert ze iets dat hier en daar tot een intuïtieve schoonheid leidt.
www.facebook.com/ericrhbos
Galerie Noord
Escapism, schilderijen van Willemijn Rog. Galerie Noord, Nieuwstad 10, Groningen. Open: wo t/m zo 13-17 uur. T/m 6 juni.
