De vaandeldrager van Rembrandt lijkt het in het Drents Museum in Assen qua bekijks af te leggen tegen het installatie De Drentse vlaggenhijsers in dezelfde ruimte. Foto: Rens Hooyenga
Met het tonen van De vaandeldrager – en de Nebraschijf, en De turfschuit – hoopt het Drents Museum op een topzomer. De Drentse vlaggenhijsers varen er wel bij.
Of ze speciaal hiervoor naar het museum zijn gekomen, luidt de vraag. ,,Nee hoor, wij zijn hier voor de Armenië-tentoonstelling”, antwoordt hij. ,,Toen we hoorden dat hij hier hing, wilden we even kijken”, vult zij aan.
We staan voor De vaandeldrager van Rembrandt van Rijn, het schilderij dat vorig jaar met hulp van de Nederlandse staat is gekocht en nu door het land reist. Sinds 1783 hing het schilderij aan de muur van buitenlandse verzamelaars. Sinds 2018, toen de familie Rothschild het te koop aanbood, wordt gezegd dat het ‘topstuk’ uit 1636 in Nederland hoort.
‘Je leest erover en daarna gaan we weer verder’
Wat vinden ze ervan? ,,Mooi”, zegt hij. ,,Een echte Rembrandt. Volgens mij heeft hij zichzelf geschilderd”, zegt zij. Van de discussie over het geld voor de aankoop – 175 miljoen euro, waarvan 150 door de staat – hebben ze weinig meegekregen. ,,Je leest erover en daarna gaan we weer verder”, zegt hij.
,,Mijn moeder was fan van Rembrandt”, vervolgt zij. ,,Ik ben als kind speciaal naar het Rijksmuseum geweest om De nachtwacht te zien. Dat hoorde bij de opvoeding.” Nu komt Rembrandt naar ons toe, naar de mensen die hem betaald hebben. ,,O, vandaar”, zegt hij. ,,Nou, okee, het is óns erfgoed.”
De vaandeldrager lokte 15000 bezoekers naar Alkmaar
Vorige maand, tijdens zijn verblijf in Noord-Holland, lokte De vaandeldrager 15000 mensen naar het Stedelijk Museum in Alkmaar. In Assen is nog geen sprake van grote drukte. Bezoekers druppelen binnen, werpen een blik op het portret in de vergulde lijst en wandelen verder.
Meer kijktijd trekt de installatie De vlaggenhijsers, die ter gelegenheid van de komst van Rembrandt in dezelfde zaal is opgesteld. De jonge kunstenaars Okki Poortvliet, Vera Vos en Hans van der Werf bouwden een zuil, hingen deze vol banieren en bevestigden een beeldscherm waarop een korte film is te zien over het gebruik van de Drentse vlag.
Wat typisch is aan Drenthe
In de film geven verschillende mensen gedurende tien minuten antwoord op vragen over de vlaggenstok in hun tuin (‘die kun je ook gebruiken op andere dagen dan Koningsdag en Dodenherdenking’), wat typisch is aan Drenthe (‘naoberschap, nuchterheid, doe maar gewoon’) en vooral waarom ze vlaggen.
De vaandrig van Rembrandt deed het ter meerdere eer en glorie van de infanterie, hij moest het vaandel met zijn leven te beschermen. De vlaggenhijsers van Poortvliet, Vos en Van der Werf doen het uit trots en willen laten zien dat ze met plezier en tevredenheid in vredig Drenthe wonen.
Zoals een echtpaar het in de film verwoordt: ,,Wij zijn gelukkig allebei in Drenthe geboren. Hier verderop woont een stel waarvan de een uit Drenthe komt en de ander uit Groningen. Dan wordt het hijsen van de vlag een stuk ingewikkelder.”
#
De vaandeldrager en de video-installatie De vlaggenhijsers zijn tot en met 31 augustus te zien in het Drents Museum in Assen.
