Riëtte Kruize, nieuwe directeur theater Geert Teis in Stadskanaal, is van de hospitality, beleving en gastvrijheid

Kennismaken betekent theedrinken in de directiekamer. Een vraag op het label van een theezakje helpt het gesprek op gang. ‘Wat heb je nodig om gelukkig te zijn?’, willen de mensen van Pickwick weten. ,,Dat gaat meteen heel diep”, reageert Kruize op een toon waarin een klein spoor Nedersaksisch doorklinkt. ,,Ik ben van de kleine dingen. Een vers kopje thee is al lekker.”

De affiches aan de muur zijn nog van haar voorganger, Annelies Klunder. Ze zijn niet heel veel anders dan de posters waar Kruize in haar vorige baan tegenaan keek. Het Noord Nederlands Orkest heeft bloemen laten bezorgen. Er staat een beeldje dat ze heeft gekregen bij haar afscheid van Stadstheater De Bond in Oldenzaal.

Na vijf jaar in Overijssel begon het te kriebelen. De naar de provincie Groningen vertrokken Klunder, die ze nog kent van een gezamenlijke tijd bij De Nieuwe Kolk in Assen, attendeerde haar op een vacature in Stadskanaal. ,,Leiding geven aan een groter theater, met meer en grotere voorstelling, in een nieuwe regio – het maakt mijn horizon breder en is qua programmering uitdagender”, vertelt Kruize.

Ze kent Stadskanaal, haar vader werd er geboren. Geert Teis kent ze van eerder bezoek. ,,Ik wist dat het een persoonlijk en warm theater is. Dat heeft niet alleen met het interieur te maken, dat zit in de mensen die hier werken. Toegankelijk. Open. Dat moet een theater natuurlijk ook zijn. Het is er voor iedereen en voor meerdere doeleinden, niet alleen voor de voorstelling van die ene cabaretier op het podium.”

Kruize arriveert in een goed lopend bedrijf. De voorverkoop voor het nieuwe seizoen is veelbelovend. ,,72 procent van de kaarten is al weg. Het team is ingewerkt. Er is een mooie groep vrijwilligers met veel ervaring. We hebben 130 voorstellingen in de grote zaal en het Teis Foyer Theater, naast de verhuringen. Het is natuurlijk wel een wat ouder gebouw. Duurzaamheid staat op de agenda, maar dat is overal zo.”

Gevraagd hoe ze staat tegenover verheffing, reageert Kruize aanvankelijk niet-begrijpend. Als wordt gesteld dat een theater niet alleen moet bieden wat het publiek wil, maar ook bezoekers verder moet helpen, is ze het daar mee eens. ,,Maar wel in balans”, nuanceert ze. ,,Je moet goed naar het publiek kijken en luisteren. Je moet een goede kaartverkoop hebben om de boel rendabel te houden.”

Sommige rijksgesubsidieerde gezelschappen, zoals NITE en Het Houten Huis uit Groningen, vinden lastig hun weg naar de theaters in de regio. Zonder op de afwezigheid van deze namen in Stadskanaal in te gaan, zegt Kruize in zijn algemeenheid: ,,Soms lijkt het alsof makers in hun artistieke proces de verbinding met het publiek vergeten. Je moet wel met elkaar in gesprek komen – makers, theater en publiek. Anders heb je straks alleen tributebands.”

Zijn er zaken die ze mag veranderen? ,,Dan moet ik eerst iets willen veranderen, en dat zou ik na een week nog niet weten”, zegt ze. ,,Natuurlijk komt er een persoonlijk sausje. Ik ben van nature erg van de hospitality, beleving en gastvrijheid. Daar zit het onderscheidend vermogen. De theaters in de omgeving hebben veel overlap in voorstellingen. De keuze wordt gemaakt op waar mensen zich het meest prettig voelen.”

In een interview met dagblad Tubantia omschreef Kruize zichzelf ooit als een blijmaker. ,,Ik word er gelukkig van als ik mensen gelukkig kan maken”, zegt ze. ,,Dat kan met een avondje uit, maar ook op de werkvloer. Een blijmaker is heel iets anders dan een pleaser. Dat is iemand die ja zegt om ergens van af te zijn. Een blijmaker wil ervoor zorgen dat mensen het naar de zin hebben. Als mensen het naar de zin hebben, is dat voelbaar voor iedereen.”