RTV Noord herdenkt Ede Staal met een langlopende podcast-serie. In aflevering 27 komt de jongste zoon aan het woord, Jasper Staal.
Zoon Jasper was nog geen half jaar oud toen zijn vader overleed. Rechtstreekse herinneringen aan de inmiddels mythische zanger en liedjesschrijver zijn er daardoor niet. Toch keerden Roy Schreuder en Erik Hulsegge, makers van de podcast Credo. Het leven van Ede Staal, met een bijzondere opname terug in de studio van RTV Noord.
44 afleveringen gaat Credo uiteindelijk tellen, voor elk levensjaar een. In iedere aflevering vertelt iemand over zijn band met Ede Staal (1941- 1986) en diens muziek. Jasper Staal (1986) mag zijn vader dan niet hebben meegemaakt, hij heeft wel veel over hem nagedacht.
‘De muziek van Ede Staal heeft de intensiteit van Gil-Scott-Heron’
Bovendien heeft de jongste zoon aandachtig naar de muziek en teksten van zijn vader geluisterd. ,,Zijn muziek heeft mij meer gevormd, dan zijn persoon”, vertelt hij. ,,Zijn muziek is mijn vader. Ik denk dat ik daarom zo’n intense band heb met muziek.” Prompt vergelijkt hij de intensiteit van Ede Staal met die van de Amerikaanse dichter en rapper Gil Scott-Heron.
De zoon is als producer en beatmaker in de muziek actief. Als luisterhulp komen in aflevering 27 korte fragmenten van tracks op Soundcloud en YouTube voorbij: elektronische muziek waar nog geen verhelderend genrelabel op is geplakt. De maker zelf deed er opvallend verlegen over. Alsof het beste nog moest komen.
‘Mijn vader wordt gedragen door de provincie’
Ondertussen wordt de blijvende waardering en nagedachtenis van Ede Staal zeer prijs gesteld. ,,Mijn vader wordt gedragen door de provincie”, constateert de zoon. En ook: ,,Er is genoeg materiaal om een figuur van te kleien. Of het overeenkomt met de werkelijkheid is niet eens zo relevant. Ik heb van alle losse puzzelstukjes een vaderfiguur gemaakt.”
Mooi is de omschrijving van het gevoel voor zijn vader met een ‘bak vol snoeren en dingen die je er niet meer uit krijgt’. ,,Ik zou er een arm voor geven om een dag met hem te kunnen spenderen en alles te kunnen vragen. Aan de andere kant: hij heeft iets in mij achtergelaten. Ik hoef niet te zoeken naar wie hij was, maar moet gewoon doorgaan met wie ik ben.”