Park Ekenstein heeft een beetje liefde nodig om weer een toeristische trekpleister te worden

Landhuizen als de Fraeylemaborg en Verhildersum zijn vermaard. Maar zelfs geboren en getogen Groningers rijden landgoed en park Ekenstein bij Appingedam straal voorbij. ,,Toch was dit een glorieuze plek’’, zegt projectleider Lies Oldenhof van de Hanzehogeschool. ,,Niet zomaar een bosje, het heeft echt sfeer.’’ Ze wijst naar het park rondom het landhuis, de romantische slingerpaadjes, de kinderboerderij en het vele groen. ,,Het was majestueus.’’

Was. Tijdens de Burgertop in 2016 klonken er heel andere omschrijvingen. ‘Sleets’, bijvoorbeeld. Park Ekenstein is een beetje vergeten.

Ooit was het de bedoeling dat het in handen zou komen van Het Groninger Landschap. Onderhoud van het gebied, dat van de gemeente Appingedam is, kost een flinke duit. Die plannen werden naar de prullenbak verwezen. Een eventuele overdracht bleek helemáál aan de prijs. Duurder zelfs dan het onderhoud.

Dat zit zo: wanneer een natuurbeheerder groen overneemt van de gemeente, dan is het gebruikelijk dat de gemeente een soort bruidsschat meegeeft. Die werd geraamd op 1,65 miljoen euro, verspreid over 30 jaar. Een jaarlijkse afschrijving van ongeveer 84.000 euro, terwijl de gemeente voor het onderhoud ongeveer 34.000 euro heeft begroot.

Park Ekenstein bleef dus in handen van de gemeente, maar heeft wel wat liefde nodig.

Een deel van de mensen die daarvoor willen zorgen, zit deze ochtend samen op het terras achter Hotel Ekenstein: voorzitter Hiwe Groenewolt van Kopgroep Ekenstein, Lies Oldenhof en de tweedejaarsstudenten Justin Jager en Lars Hoving van de opleiding Built Environment.

Jager en Hoving hebben samen met vier andere studenten onderzoek gedaan naar Ekenstein. Kopgroep Ekenstein, een soort denktank die in het leven is geroepen om het gebied weer op de kaart te zetten, is van plan de aanbevelingen van de zes studenten te gebruiken.

Uit het onderzoek kwamen een paar conclusies naar voren: de bereikbaarheid en zichtbaarheid van het park moeten worden vergroot − wie niet weet waar het zit, rijdt er zo voorbij − en de paden en de parkeerplaats moeten worden aangepakt. Ook raden de studenten aan om één website te maken met alle voorzieningen.

Het probleem is alleen dat er geen geld is.,,Ik ben nu bezig met een verkenning van de buren, om te kijken wat bijvoorbeeld de mogelijkheden zijn op het gebied van subsidies’’, zegt Groenewolt. Hij doelt daarmee op de camping even verderop, maar ook op Het Groninger Landschap dat het naastliggende stuk grond in bezit heeft. ,,En we proberen vrijwilligers te vinden die willen helpen. Zo zijn laatst alle bankjes in het park gepoetst. Dat helpt al enorm.’’

Jaren geleden was er ook een burgercommissie die zich bemoeide met het wel en wee van het landgoed. ,,In het huisje naast het Schathoes woonde bijvoorbeeld iemand die de tuin beheerde. Maar tijden veranderen. Er kwam geen nieuwe aanwas voor die groep, waarna die uiteenviel.’’ Het feit dat de gemeente eigenlijk van Ekenstein af wilde, hielp ook niet mee.

Doordat de innovatiewerkplaats Eemsdelta van de Hanzehogeschool zich nu met het onderwerp bezighoudt, zijn er aan de lopende band studenten beschikbaar die zich met het gebied bemoeien. Nu zijn het Jager en Hoving en hun vier collega’s. Maar er is ook al een groep die zich bezighoudt met de bestuurlijke kant. ,,Zij regelen bijvoorbeeld de vergaderingen van de Kopgroep en zitten die vergaderingen ook voor’’, legt Groenewolt uit.

Cosis, de organisatie die mensen met een verstandelijke en/of psychische beperking helpt, beheert de kinderboerderij op Ekenstein. ,,De tijd is rijp om ermee aan de slag te gaan’’, zegt Groenewolt. ,,We gaan gewoon kijken of we er een gezond park van kunnen maken. Waar mensen komen om te genieten en te picknicken.’’