Dressuur rijden met paarden: niet bepaald een eenvoudige opgave

Zo wordt de atletische conditie van het paard verbeterd en vormt het daarmee de basis voor elke andere tak van de paardensport.

Op het IICH in Martiniplaza kwamen dinsdag veel ruiters in actie tijdens dressuurwedstrijden. Zij probeerden inhoud te geven aan de uitgangsprincipes van deze discipline. Het wereldwijd nog steeds als standaardwerk over de dressuur erkende boek Das Gymnasium des Pferdes van Gustav Steinrecht (1808-1885) vermeldt de zes punten waaraan het paard tijdens een dressuurwedstrijd moet voldoen.

Dat zijn takt: het ritmisch en gelijkmatig uitvoeren van de drie basisgangen. Ontspanning: het paard moet ontspannen zijn in lichaam en geest. Aanleuning en nageeflijkheid: het paard zoekt de verbinding met de teugel en geeft mee in de mond. Activiteit en impuls: de achterbenen bewegen met energie en impuls. Rechtgerichtheid: het paard loopt recht en toont een gelijkmatige belasting over beide zijden. Verzameling: het paard brengt meer gewicht op de achterhand, waardoor het ‘lichter’ wordt in de voorhand.

Bij dat alles wordt van de ruiter een correcte houding en zit verlangd, die met subtiele hulpen met been, zit, gewicht en teugel de dressuurproef rijdt.

Dit moet ertoe leiden dat het paard sterker, fitter en leniger wordt. Met als uiteindelijk resultaat een rit waarin samenwerking en harmonie tussen ruiter en paard tot uiting komen.

In het merendeel van de gevallen bleef het in Groningen bij een nijvere poging hieraan inhoud te geven. Daar zijn meerdere oorzaken voor aan te wijzen. Menig ruiter heeft niet of nog niet voldoende kwaliteit om de potentie van paarden en pony’s optimaal te benutten. Ook kwamen er combinaties in de ring waarbij de vraag gerechtvaardigd is waarom men er ooit aan begonnen is om met zo’n paard dressuur te gaan rijden.

Een derde reden is dat voor veel paarden de accommodatie, met best een redelijke hoeveelheid publiek op de tribune, heel indrukwekkend is. Daardoor bouwde zich bij sommige paarden een zekere mate van spanning op die de prestatie nadelig beïnvloedde.

Het leuke van het kijken naar een wedstrijd in de laagste klassen is dat je ineens een combinatie ziet die in potentie er met kop en schouders boven uitsteekt. Dat overkwam het publiek toen het Voque (Von Und Zu x Londontime) de ring binnen zagen komen in de klasse B-paarden met de 20-jarige Nadine van der Poel uit Eelde. Het is een paard met een aparte kleur (goudvos) en pas vier jaar oud, maar met een overdaad aan expressie en beweging.

Voque toonde in de ring niet alleen veel souplesse, maar ook een mooie stap, een gedragen draf en een indrukwekkend galop. De combinatie eindigde als tweede achter Femke de Reus (Assen) met Petite Fleur (Indoctro x Mr.Blue), maar dat kwam vooral doordat de omgeving veel indruk maakte op het paard, waardoor er af en toe net iets te veel spanning werd opgebouwd.

„Ik rijd Voque nu sinds het einde van de zomer en onze eerste wedstrijden waren de selectiewedstrijden voor deze finale. Ik was al blij dat we ons voor hiervoor hadden gekwalificeerd”, vertelde Van der Poel, die in Barneveld een opleiding tot hippisch instructeur volgt en hoopt dat ze Voque nog een tijd kan blijven rijden.