Bernard Scholten (1945-2025). Foto: Hilbrand Dijkhuizen
Met een omhelzing van alle eerste elftalspelers en de leden van de staf, gevolg door een applaus, nam Bernard Scholten zaterdag na de wedstrijd tegen AFC afscheid van ‘zijn’ ACV. Vandaag moest hij het leven loslaten. Voor mister ACV viel de strijd met kanker niet te winnen.
Wie Bernard Scholten zegt, zegt ACV. Bijna 55 jaar is hij lid geweest van de Asser zaterdagclub, die hem lief was en alles voor hem betekende. Hij ging met ACV naar bed en stond er ook mee op. Na zijn pensionering was hij bijna dagelijks op het sportpark aan de Kortbossen te vinden.
Hij maakte ook jarenlang deel uit van het bestuur van de hoogst spelende noordelijke amateurclub. Van 1977-1991 was hij secretaris. Verder zat hij in de sponsor- en in de accommodatiecommissie en was hij een van de drijvende krachten achter de succesvolle TT-camping bij de club.
Sociaal
Bernard Scholten was een sociaal mens. Zo bezocht hij oude, vaak eenzame mensen, mensen die ziek waren of het in andere opzichten moeilijk hadden en probeerde hun op die manier een steuntje in de rug te geven. Hij was een emotioneel man. Tranen kregen bij hem snel de vrije loop.
De duizendpoot, bekend op alle voetbalvelden in Noord-Nederland en ook ver daarbuiten, had grote verdiensten voor het voetbal in het algemeen en ACV in het bijzonder. In juni vorig jaar werd hij benoemd tot erelid van de club. Eerder al, in april 2021, had burgemeester Marco Out van Assen, hem de versierselen opgespeld behorend bij een koninklijke onderscheiding. Bernard was daar apetrots op.
Hij was ook jarenlang elftalleider van het eerste elftal van ACV. Bij de verre uitwedstrijden van de hoofdmacht deelde hij aan de spelers broodjes ei uit, die door zijn echtgenote Diny waren klaargemaakt.
Jokken om zijn doel te bereiken
Als het ACV betrof, was Bernard ook best wel bereid te jokken om zijn doel te bereiken. De komst van Mariano Bombarda naar ACV is daarvan een mooi voorbeeld. De Argentijn had zich, we hebben het over de zomer van 1992, bij ACV aangemeld, maar de tijd was te kort om hem nog voor dat seizoen speelgerechtigd te krijgen.
En dus bedacht Bernard een list, want ACV, zíjn ACV, had dringend behoefte aan een soepel scorende spits. Hij nam contact op met een goede bekende, met Jan van Driel, de toenmalige voorzitter van het district Noord van de KNVB. Hij zei tegen hem dat zich bij ACV een buitenlandse jongen had aangemeld, die heel graag bij de club wilde komen spelen. En of Jan misschien kon regelen dat voor de jongen ‘die niet goed kan voetballen’ een uitzondering kon worden gemaakt.
Blessuretijd
Jan van Driel liet zich misleiden. Hij zorgde ervoor dat voor ‘die jongen die niet goed kan voetballen’ een uitzondering werd gemaakt. Mariano Bombarda maakte veel doelpunten voor ACV en speelde daarna achtereenvolgens bij FC Metz, FC Groningen, Willem II, Feyenoord en Tenerife. Van Driel vertelt de anekdote wel eens op bijeenkomsten. Beide heren konden er later smakelijk om lachen.
Bernard Scholten sukkelde de afgelopen jaren al met zijn gezondheid. ‘Ik zit in blessuretijd’, reageerde hij steevast als je ernaar vroeg. Nu is ook zijn blessuretijd voorbij. Mister ACV zou op 8 oktober 80 jaar worden.