Kay Bootsma (rechts) namens Velocitas 1897 op archiefbeeld in duel met Be Quick 1887-middenvelder Patrick Helbig. Foto: Jaspar Moulijn
De ‘klassieker’ tussen Be Quick en Velocitas eindigde in een 2-1 zege voor Velocitas. Kay Bootsma was op de Esserberg met twee treffers de beul van de Good Old.
Het goudhaantje van deze middag stapte na afloop met een brede lach van het veld. ,,Winnen bij Be Quick en twee keer scoren, dat is niet gek, hè? Vorig seizoen verloren we hier met 5-0, dan sta je hier met een heel ander gevoel natuurlijk. Het was over de hele wedstrijd gezien ook verdiend, vind ik.’’
Daarin had Bootsma geen ongelijk. Velocitas was met name in de eerste helft duidelijk sterker dan de thuisploeg, maar verzuimde afstand te nemen. Met name de speersnelle Dion Zimmerman was een plaag voor de gastheren. Pas na een half uur was het eindelijk raak. Bootsma ontsnapte aan de buitenspelval en schoot in de korte hoek raak: 0-1.
Zimmerman had daarna de 2-0 op zijn schoen, maar Be Quick-goalie Vlieg werkte zijn inzet naast het doel. Be Quick stelde daar weinig tegenover, maar vijf minuten na de openingstreffer werd Patrick Helbig even door de Velo-defensie uit het oog verloren. De aanvaller wipte de bal vervolgens prachtig over Feike Spoor in het doel: 1-1.
Consternatie
Vlak voor de rust opeens consternatie toen Be Quick-speler Musteba Albadawi bewust een Velo-speler van achteren onderuit schopte, maar tot ontsteltenis van de verontwaardigd opverende Velo-bank bleef een rode kaart uit.
,,Je wilt niemand een kaart aansmeren, maar dat was gewoon rood’’, beaamde Bootsma, die je wel een beetje kunt vergelijken met het bekende personage Dr. Jekyll en zijn duistere alter ego Mr. Hyde. In het veld doet de middenvelder alles om te winnen en kan daarmee bloedirritant zijn voor zowel tegenstanders als medespelers. Buiten het veld is de 26-jarige Bootsma de beminnelijkheid zelve.
Het was overigens gezellig druk op de Esserberg, waar meerdere activiteiten voor de jeugdspelers waren georganiseerd en het nieuwe scorebord werd onthuld. En het publiek kreeg na de pauze eindelijk meer te zien van de flets spelende thuisploeg.
Kansen over en weer
Beide ploegen lieten zich nu aanvallend gelden en zo ontspon zich een enerverende wedstrijd met kansen over en weer. Be Quick had op voorsprong kunnen komen, maar Geertjan Liewes kopte de bal tegen de lat en Lorans Al Ezo kon een slappe terugspeelbal niet verzilveren.
De bezoekers bleven echter minstens zo dreigend. Twintig minuten voor tijd liep Zimmerman zijn directe tegenstander er weer eens uit en zijn voorzet werd binnengeschoten door Bootsma: 1-2. In dezelfde minuut had Robbin van Kooten de Good Old alweer langszij kunnen brengen, maar zijn beoogde lobje mislukte.
Zinderende slotfase
In een zinderende slotfase was het alle hens aan dek voor Velocitas, maar de bekerwinnaar van 1934 hield stand tegen de landskampioen van 1920. De grootste kans was voor Liewes na een slippertje van José Bello, maar de anders zo trefzekere de spits schoof de bal naast het doel.
,,Het was op veel facetten niet goed genoeg bij ons’’, baalde Be Quick-trainer Marco Sanders. ,,Ook bij de kansen die we na de rust zeker wel kregen, ontbrak de échte scherpte. Velocitas was vandaag beter en is in mijn ogen ook gewoon titelkandidaat.’’
Be Quick 1887: Vlieg, Al Ezo (71. Fadili), Reusken, Cats, Veltink (88. Smilda), Van der Velde, Albadawi (46. Stoker), Van Kooten, Helbig (71. De Backer), Pichel, Liewes.