Duel tussen Elijah Mansaray ( rechts) en Julian van der Greft. Foto: Hilbrand Dijkhuizen
Het ging na afloop van ACV-AFC (0-1) niet over de nieuwe nederlaag van de Assenaren, maar over de dood die meekeek naar de wedstrijd. Bernard Scholten, mister ACV, heeft nog maar kort te leven en was waarschijnlijk voor de laatste keer bij de club die hem al meer dan een eeuw lief is.
Meteen na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Pascal Smeenk verzamelen de spelers en de technische en medische staf van ACV zich in de middencirkel van het hoofdveld. Trainer Robin Witte spreekt zijn manschappen daar kort toe. Vervolgens loopt iedereen naar het talud naast de hoofdtribune, waar Bernard Scholten zijn rolstoel heeft verlaten en plaats op heeft genomen.
Eén voor één nemen zij daar met een omhelzing afscheid van het icoon van ACV. Scholten wordt daarna omhoog getrokken en neemt plaats tussen de spelers die hem met een applaus de laatste eer bewijzen. ,,Ik wilde hem bedanken voor alles wat hij voor ACV heeft gedaan’’, vertelt Gijs Jasper. ,,Maar Bernard zei: ‘Zeg maar niks. Ik weet wat je wilt zeggen. Ik wil jou bedanken’. Het was heel emotioneel, ik had tranen in mijn ogen. Op zo’n moment besef je weer eens dat voetbal maar bijzaak is.’’
Een vermoedelijk laatste bezoek
Bernard Scholten, bijna 80, vervulde tal van functies bij ACV. Hij sukkelt al langer met zijn gezondheid en heeft de diagnose kanker gekregen. Hij is uitbehandeld en heeft zich bij het onvermijdelijke neergelegd. Vrijdagavond nam hij afscheid van zijn kleindochter die in Barcelona gaat studeren en zaterdagmiddag maakte hij de vermoedelijk laatste gang naar ‘zijn’ ACV. Hij wilde dat per se nog één keer.
Jasper: ,,Ik ken Bernard al van de tijd dat ik in de F’jes speelde. En nu heb ik hem waarschijnlijk voor het laatst gezien. Ik wist niet dat hij zou komen, maar zag hem tijdens de wedstrijd al zitten. We hadden dit vooraf niet afgesproken, het ontstond spontaan tijdens de wedstrijd. ACV betekent alles voor hem. Ik heb hem nog nooit zo blij gezien als toen wij een paar jaar geleden kampioen werden in de derde divisie en promoveerden naar de tweede divisie. Mooi dat hij nog een keer kon komen.’’
,,Deze week’’, haakt trainer Witte in, ,,staat bij ons in het teken van leven en dood. Karim Bannani is voor de tweede keer vader geworden en daar staat de situatie van Bernard tegenover. Iedereen kent hem. Hij is een icoon. Wíj gaan morgen weer over tot de orde van de dag, maar ‘die mensen’ zitten in de shit. De dood is vele malen erger dan een nederlaag.’’
ACV nog zonder punten: vierde nederlaag
De competitiestart van ACV is helemaal mislukt. De club bleef ook na de vierde competitiewedstrijd met lege handen en is de rode lantaarndrager in de tweede divisie. AFC was zaterdagmiddag met 1-0 te sterk. Het was toch al een slechte week voor de Assenaren. Dinsdagavond werden zij in het toernooi om de KNVB-beker uitgeschakeld door de vierde divisionist Halsteren.
In de tweede helft gaf ACV de Amsterdamsche Football Club goed partij, zonder kansen van betekenis te kunnen afdwingen. De beste was voor Boy Spijkerman, maar zijn inzet van dichtbij belandde tegen het been van doelman Gijs van Zetten. Het ontbrak de thuisclub aan creativiteit. ,,Wij waren niet goed genoeg in de laatste fase van een aanval’’, liet Witte weten.
Voor de pauze was ACV, dat deze competitie nog maar één keer heeft gescoord, een speelbal voor AFC. Nadat de Amsterdammers een aantal fraaie kansen hadden verknoeid, maakten zij vlak voor de pauze toch nog de dik verdiende openingstreffer. Radjenio Fonseca was met een diagonale uithaal de schutter. ,,Wij zitten in de hoek waar de klappen vallen’’, stelde Witte vast.
ACV-AFC 0-1
Scoreverloop: 43. Fonseca 0-1
Gele kaart: Dijk (ACV), Martis (AFC)
Scheidsrechter: Smeenk
Toeschouwers: 500
ACV: Wolfs; Dijk, Wielink en Bannani (85. Abida); Mulder, Strijker, Broers (72. Jasper), Spijkerman (85. Jansen) en Mansaray; Van der Kaap en Van der Werff (78. Slor)
