PJC viert feest, Engelbert moet nog week wachten. ‘Geen bier in de dug-out!’

Maar liefst twee touringcars vol met Engelbert-supporters stuurden de parkeerplaats van het Burgemeester Boekhoven Sportpark in Nieuwe Pekela op. Klaar om het kampioensfeestje te vieren. Dat bacchanaal moest nog even in de koelkast. De promotie naar de derde klasse was al een feit en is een unicum voor de kleine club uit het nog geen 1000 inwoners tellende Engelbert. Nog nooit speelde de ploeg zo hoog in de standaardklasse.

,,Wij zijn voetballend gezien het beste team in deze klasse en verdienen deze promotie’’, vertelde trainer Siebrand Solinger van Engelbert voorafgaand aan de wedstrijd. De selectie van de groenwitten bestaat grotendeels uit jongens uit de eigen jeugd. Solinger: ,,Er zijn een paar jongens teruggekomen en twee oudgedienden wilden wel weer in het eerste voetballen.’’

Daarnaast hadden, door een verhuizing naar Meerstad, routiniers Bert Roede en Pepijn Otto de gelederen in Engelbert versterkt.

,,Ik mis vandaag Alexander Norder en Hans Nitters’’, zei trainer Loek Swarts van PJC. ,,Wij hebben vier, bijna vijf, 40-plussers in het team. Volgend seizoen moet er wel wat nieuwe aanwas komen.’’

De vedettes op leeftijd in het team maakten voor de ploeg uit Nieuwe Pekela wel degelijk het verschil. Wouter Valeton, volgend jaar assistent-trainer naast Swarts, had weinig ruimte nodig om gevaarlijk te worden en Bert Meijer zorgde met een fluwelen trap voor gevaar in het zestienmetergebied van doelman Niek Bos.

De supporters van Engelbert wachtten niet af of hun team de wedstrijd zou winnen. Al voor de wedstrijd stroomde de tap in de kantine van PJC volop. Trainer Solinger moest zelfs even daadkrachtig optreden om het gerstenat uit zijn dug-out te weren. ,,Geen bier hier!’’ klonk het streng.

In de eerste helft leek er voor de gasten ook geen vuiltje aan de lucht. Engelbert was scherper, sneller en oogden fitter. Al snel opende Henri Groenbroek de score. Na een kopbal van Otto, die op de paal belandde, kreeg Groenbroek de bal voor de voeten en scoorde handig. Het feest aan de zijlijn kon beginnen.

Na de rust kwam er een ander PJC uit de kleedkamer. Volgens de wisselspelers in de Pekelder dug-out lag dat aan de pepersnoepjes. Engelbert liet het eigenlijk een beetje gebeuren. Na amper vijf minuten in de tweede helft maakte Jur Bontjer gelijk en niet eens onverdiend.

Dat de jaren bij sommige spelers gaan tellen, bleek na een uur spelen. Passes kwamen nog nauwelijks aan en het spel werd opportunistischer. In het laatste kwartier had Engelbert nog regelmatig de kans om het kampioenschap alsnog te beslissen, maar het ontbrak de aanvallers aan scherpte. De strijd eindigde in een 1-1 remise. PJC vierde de promotie met bloemen en champagne. Engelbert moet nog een week wachten. Maar dat lag al in de planning.