Be Quick-verdediger Marshelon Pourier (20) uit Groningen genoot van zijn eerste interland voor Bonaire. 'Thuis gaan we ons revancheren'

Saint Martin, de Franse zijde van het eiland Sint-Maarten, was in de voorronde van de Concacaf Nations League met 2-1 net te sterk voor Pourier en zijn teamgenoten, die vooral van Bonaire zelf afkomstig zijn.

Via zijn vader Marshall kwam de back van Be Quick 1887 in het vizier van de technische staf van het eiland. Marshall, tegenwoordig assistent-trainer bij Oranje Nassau, werd geboren op Bonaire en heeft nog steeds een voetbalnetwerk op het eiland. De wieg van Marshelon stond in Delfzijl.

Nee, zenuwen had Pourier niet gehad bij zijn vuurdoop als Bonaire-international. ,,Dat heb ik eigenlijk nooit’’, vertelt hij daags na de wedstrijd, die volgens Pourier vanwege gebrek aan een goed veld op Sint Maarten twee uur vliegen verderop, op het eiland Saint Kitts, werd gespeeld. ,,Ik doe altijd dezelfde voorbereiding, met dezelfde warming-up. Ik doe geen rare dingen, ik heb eigenlijk nooit zenuwen als ik aan een wedstrijd begin. Dus ook nu niet.’’

Het werd dus een nederlaag, maar lange tijd hadden de Bonairianen uitzicht op veel meer. In de eerste helft kregen beide ploegen weinig kansen, al was de thuisploeg dreigender, vertelt Pourier. ,,Zij hebben een prima spits die ons wel wat werk bezorgde, daar moesten we scherp op blijven. Wij waren wat zoekende.’’

In de rust besloot het team van Bonaire tot een tactische wijziging, meldt Pourier. ,,We moesten wat dieper gaan staan, waardoor zij het moeilijker zouden krijgen en niet meer voor zoveel dreiging konden zorgen met hun doorkomende centrale verdediger. Dat werkte.’’

Bonaire nam zelfs brutaal de leiding uit een vrije trap, die in de tweede rebound werd binnengewerkt door Sheehander Martinus. Maar daarna ging het alsnog mis: via Axel Raga Rigobert kwam Saint Martin op gelijke hoogte. 1-1 leek de eindstand te worden, maar in de slotfase tikte invaller Daymerick Casper, geboren in Geldrop, de bal achter zijn eigen doelman, Hendrik Letteboer. ,,Op het laatst konden bij ons een paar jongens het conditioneel niet meer bolwerken’’, zegt Pourier. ,,We moeten daar nog aan werken. Maar we hebben alles nog in eigen hand. Als we thuis van Saint Martin winnen zetten we een grote stap.’’

Hij had genoten van zijn eerste interland, maar het volkslied was nog wel een dingetje. ,,Ik heb mijn mond maar gehouden’’, lacht Pourier, die daags voor de wedstrijd nog bekende niet te weten of het Wilhelmus – Bonaire geldt nog altijd als bijzondere gemeente van Nederland en valt onder het gezag van onze Rijksoverheid – of een ander volkslied gespeeld zou gaan worden.

Het bleek uiteindelijk het laatste te zijn: het Tera di solo y suave biento (Land van zon en zachte bries’). ,,Ik ga dat echt uit mijn hoofd leren’’, zegt Pourier. ,,Want ik denk dat er nog wel een uitnodiging volgt.’’

Maar die uitnodiging zou ook nog wel eens van een ander Antilliaans eiland kunnen komen. Want Pourier heeft, naast zijn Bonairiaanse vader Marshall, een moeder die van Curaçao komt: het voetballand waarvoor onder meer Leandro en Juninho Bacuna uitkomen en dat vrijdag zijn tweede nederlaag op rij leed in de Nations League. Trinidad & Tobago was thuis te sterk voor Curaçao: 1-0.

,,Ja, dat zou ook misschien nog een optie zijn’, zegt de 20-jarige Groninger. ,,Ik ken ook Jearl Margaritha heel goed, die speelde deze week ook mee. Maar dat is wel een niveautje hoger dan Bonaire, denk ik. Maar wie weet. Omdat Bonaire geen FIFA-lid is, schijnt het te kunnen, nog overstappen naar een ander land. ’’