FC Twente-doelman Lars Unnerstall voorkomt dat Wouter Prins (links) namens FC Groningen tot scoren komt. Foto: ANP/Cor Lasker
Voormalig trainer en profvoetballer Tieme Klompe geeft op gezette tijden zijn kijk op de prestaties van FC Groningen en FC Emmen. Hij was zaterdag aandachtig toeschouwer bij de wedstrijd FC Groningen-FC Twente.
Wouter Prins verwerkte in de slotfase van de wedstrijd tegen FC Twente een gevaarlijke voorzet richting Sem Steijn tot hoekschop en spoorde het publiek nog één keer aan om achter de ploeg te gaan staan; een mooie interactie. Prins, soms een foutje, verdedigde de hele wedstrijd fel en agressief. Mooie kenmerken voor een linksback.
Verdedigen moest de ploeg van Dick Lukkien meer dan aanvallen in Euroborg. FC Twente had 58,6 procent van de tijd de bal. Achter de bal aanlopen deed FC Groningen met verve, want de onderlinge afstemming was goed. Dat was één van de belangrijkste redenen waarom FC Groningen een verdiend punt pakte tegen de Tukkers.
Nauwelijks ruis op de lijn
Aan de rechterkant hadden Marco Rente en Mats Seuntjens goed contact over wanneer ze linksbuiten Taylor Booth of linksback Bas Kuipers van elkaar over konden nemen. Aan de linkerkant was dit ook op orde met Wouter Prins en Dave Kwakman. Er was nauwelijks ruis op de lijn. De onderlinge afstanden waren mooi klein en de hele ploeg koos duidelijk voor hoge of juist lage druk. Niks ertussenin.
Dat hielp ook Kwakman, want bij Willem II uit had hij verdedigend een moeilijke fase na rust. De Tilburgers zetten alles op alles om de achterstand goed te maken. Meegaan met de rechtsback, druk geven naar voren op een uitgeweken centrale verdediger of juist de binnenkant dicht houden en dichtbij linksback Prins blijven, dat waren keuzes waar het talent van AZ even over struikelde. Geen schande.
Doordekken
Het beste voorbeeld van de goede onderlinge afstemming was dat de topscorer van de eredivisie, Sem Steijn, niet gevaarlijk werd. Het centrale duo Hjalmar Ekdal en Thijmen Blokzijl dekte om en om scherp door op de aanvallende middenvelder als dat moest.
Als dat niet gebeurde zorgden middenvelders Stije Resink (sterker en sterker) en Tika de Jonge (soms ongelukkig aan de bal) ervoor dat Steijn niet bereikbaar was. In dat blok van vier Groningers was Steijn onzichtbaar en week hij ook uit naar de zijkant. Een teken dat je de zaakjes in het midden op orde hebt.
Vrije rol
FC Twente had aan de andere kant meer moeite met de zeer actieve Luciano Valente, die in dezelfde rol als Steijn speelde. De ploeg van Joseph Oosting kreeg niet echt vat op Valente, die veel aan de bal kwam. Die vrije rol deed hem goed. Middenvelder Steijn is een doelpuntenmaker; dat is Valente (nog) niet, maar hij laat zijn team daarentegen beter voetballen.
Dat is waardevol, maar hij handelde op een cruciaal moment té egoïstisch. Hij schoot zelf, waar hij de bal mee had moeten geven aan Rente of Thom van Bergen. Valente moet weten waar Abraham de mosterd haalt. Aan de bal was de onderlinge afstemming ook op orde. FC Groningen nam geen overbodige risico’s. Etienne Vaessen schoot de doeltrap vaak lang om verder op het veld te knokken voor de tweede bal.
Pure snelheid
Ook de vaste opbouw-patronen kwamen weer naar voren. Echte kansen leverde dit niet op, aangezien FC Twente net zo behoorlijk verdedigde als FC Groningen. Nog meer aanvallende stootkracht zou welkom zijn. In dat kader kunnen de groen-witten volgend seizoen op de flanken wel iemand gebruiken met een individuele actie en in ieder geval met pure snelheid. Een artiest waarvoor je naar het stadion komt zou mooi zijn. Die zal niet makkelijk te vinden zijn, want het rijkere FC Twente had zo’n speler zaterdagavond ook niet.
FC Groningen elimineerde een eventuele counter door minimaal drie spelers achterin te houden. Dat waren Blokzijl, Ekdal en Rente. Als Rente aan het aanvallen was, nam De Jonge deze taak op zich. Ook hier verraste FC Twente de Trots van het Noorden geen moment. Dit had alles te maken met weten van elkaar wat je doet, maar ook gewoon alertheid bij balverlies en als een bezetene teruglopen, zoals linksback Prins deed.
Spannend tot het eind
Als de onderlinge afstemming op alle vlakken goed is, word je een ingespeelde ploeg en solide. Die trekken zag je tegen het niet bepaald flitsende FC Twente. In Noorwegen toonde FK Bodø/Glimt in Europees verband al dat de Enschedeërs niet in topvorm verkeren. Spectaculair of sensationeel was het zaterdagavond niet, omdat er weinig voor beide doelen gebeurde. Maar het was voor de supporters spannend tot het eind.