Emmen-speler Jalen Hawkins scoort uit een strafschop in de wedstrijd tegen FC Volendam. Foto: Cor Lasker
Voormalig trainer en profvoetballer Tieme Klompe geeft op gezette tijden zijn kijk op de prestaties van FC Groningen en FC Emmen. Deze keer richt hij zijn blik op de nederlaag van FC Emmen tegen FC Volendam.
Het belangrijkste manco in de eerdere wedstrijd tegen Vitesse uit was de lagere intensiteit die FC Emmen aan de dag legde in vergelijking met de tegenstander; pijnlijk om te zien tegen de nummer laatst. Dat was tegen FC Volendam niet het geval en de Emmenaren kwamen ook knap terug in de wedstrijd. De ploeg van trainer Rick Kruys was maar voor één ding naar Drenthe gekomen: drie punten. De Volendammers wachtten op hun momenten en die kwamen.
Emmen-trainer Alfons Arts was voor de wedstrijd tegen de koploper op zoek naar meer betrouwbaarheid en zekerheid in zijn wisselvallige ploeg. Daarom bracht hij veranderingen aan in de opstelling qua namen en posities. Hij vermeldde er ook bij dat er geen garanties waren op een goed resultaat en dat bleek helaas.
Koploper die niet als een kampioen speelde
Na dertien minuten zakte FC Emmen tegen Volendam door de knieën toen het 0-2 werd via spits Henk Veerman. De Drenten herpakten zich echter en wisten er nog een wedstrijd van te maken tegen de koploper die niet als een kampioen speelde. Dat was dan weer knap. Wat zou een ploeg als FC Emmen nog meer kunnen doen om de weg omhoog weer in te slaan?
De belangrijkste pijler daarvoor is spelen met een heel vaste organisatie. Als dit redelijk onder de knie is, kan je toeters en bellen toevoegen. Bij de Drenten speelden het centrale duo, Pascal Mulder en Mike te Wierik, diepe middenvelder Julius Kade en spits Franck Evina behoorlijk vanuit hun positie. De backs en de buitenspelers voetbalden met toeters en bellen. De twee controlerende middenvelders hadden die niet, maar het kan nog preciezer en vaster in de formatie.
Balverlies
De 0-2 was een mooi voorbeeld van de vrijheid die rechtshalf Michael Martin nam, want nu zakte hij nota bene in de opbouw uit als een soort linksback. Hij was zomaar van positie gewisseld met linkshalf Fridolin Wagner en stak over, omdat het kon. De moeilijke lange bal met zijn zwakkere linkerbeen leverde balverlies op bij de vaak aanspeelbare, maar niet altijd balvaste spits Franck Evina.
Analist Tieme Klompe. Foto: DvhN
Daarna koos de slimme Robert Mühren positie aan de rechterkant en was Martin hem al kwijt voor hij er erg in had. En ook Pascal Mulder was te ver naar voren gelopen in de opbouw. Bij de voorzet van Mühren ging Mike te Wierik ook ongelukkig onderuit, waarna Henk Veerman het koeltjes afmaakte.
Dat is natuurlijk niet de schuld van Martin, maar het begint wel bij hem. Hij staat ineens linkshalf, doet iets wat hij tot dusver niet deed en is Mühren kwijt, die hij zo’n beetje voor het eerst tegenkwam. Alles is dan toch net even weer anders.
Toeters en bellen
Wat Martin deed, gebeurde vaker. Je kunt oversteken en wisselen van positie met Wagner en in zijn gebied uitkomen, maar dat zijn dus toeters en bellen. Dat doe je pas als je wedstrijden achter elkaar vast uit je positie hebt gespeeld met een paar taken en dat maximaal uitgevoerd hebt. In de tweede helft was de rolverdeling vaster, toen Wagner als rechtshalf meer de controleur en eerste opbouwer werd en Martin linkshalf en verder weg kwam te staan.
De backs en buitenspelers van FC Emmen speelden in balbezit ook samen, er waren positiewisselingen. Jalen Hawkins speelde bijvoorbeeld op de binnen- en buitenkant. Als hij naar binnen speelde, kon Farris Hammouti er over heen komen of diep gaan staan langs de zijlijn. Hammouti ging ook richting het middenveld en dan speelde Hawkins weer wijd. Ze reageerden constant op elkaar dus. Redelijk wat toeters en bellen.
Specifieke kwaliteiten
Goede spelers hebben specifieke kwaliteiten. Rechtsbuiten Hawkins, toch al zeven doelpunten en vier assists, is een prima en vaardige voetballer met potentie, maar waar kan hij nou echt in uitblinken? Nog niet echt als specifieke rechtsbuiten met snelheid en een actie buitenom.
Ook op de binnenkant is hij ook nog geen verschilmaker. Hij kan alles wel. Als je dat wilt uit kristalliseren, moet je hem vaster uit één positie laten spelen en af en toe uit laten wijken. Dan heb je nog geen garanties, maar krijg je wel meer focus en vastigheid. Dan hoeven de backs ook niet altijd naar voren te komen. Kortom, terug naar de basis en van daaruit dingen toevoegen en niet andersom.
Nachtkaars
De ploeg van Alfons Arts kwam nog terug in de wedstrijd. Dat was ook zijn verdienste. Maar het moet nog beter en de vraag is ook of deze selectie dat kan. Dat moet blijken, want anders gaat het seizoen als een nachtkaars uit.