De 400-meterbaan in Kardinge, waarvan de toekomst onzeker is. Foto: Peter Wassing
Zaterdag gaan de marathonrijders weer van start in de eerste wedstrijd van de Daikin Marathon Cup, die op het ijs van Kardinge wordt verreden. Het Kardinge waarvan de toekomst onzeker is, nu er nieuwbouwplannen liggen en de wethouder omliggende gemeenten heeft gevraagd om mee te betalen aan de ijsbaan. En die lijken dat niet te gaan doen. Hoe denken de gebruikers van Kardinge, onder wie de marathonschaatsers, over de toekomst? Zijn ze bang voor ijsloze tijden? Spoileralert: ja.
,,Nee, hoor’’, begint GIJS-man Jacob van Gelder. De oud-voorzitter, huidig vice-preses én teammanager van GIJS HEPRO Groningen, het eredivisie-ijshockeyteam van GIJS, maakt zich voorlopig geen zorgen. ,,IJs zal hier wel blijven in Groningen. Ik kan me echt niet voorstellen dat de ijsbaan hier verdwijnt. Als er nou geen gebruik van zou worden gemaakt, ja, dan wel. Maar het staat hier op de parkeerplaats elke dag en avond mudjevol, zeker als het ijs er ligt. Duizenden mensen worden gedupeerd als er geen ijsbaan meer is in Groningen. Ook Drenten, denk er goed om. Kardinge is heel belangrijk, voorziet echt in een behoefte en is geweldig goed bereikbaar. Als ik van Eelde naar Kardinge rijd, kan ik nog geen rolletje drop opeten, zo snel ben ik er. Dus nee, zorgen maak ik me niet echt.’’
Jacob van Gelder, vice-voorzitter van Groninger ijshockeyclub GIJS. Foto: Archief / Duncan Wijting
Kardinge zou, in de plannen die nu voorliggen en nog slechts schetsen zijn, een multifunctionele locatie moeten worden, waarin niet alleen plek is ingeruimd voor een ijsbaan en sportcentrum, maar waar onder meer ook appartementen en een hotel zouden verrijzen. ,,Dat is natuurlijk ook prima’’, zegt Van Gelder, wiens vereniging GIJS zo’n 300 leden telt. ,,Dat is natuurlijk in principe een goed plan, voor schaatsers ook handig dat ze meteen hun hotel in kunnen. Maar de hele invulling moet nog veel concreter worden en daar willen wij als gebruikers natuurlijk graag ons zegje over doen.’’
Dat wil ook Kunstrijclub Groningen (KSC), de vereniging van kunstschaatsers die de laatste jaren een enorme groei doormaakte: van 48 leden in 2017 naar 130 leden nu. ,,De ijsbaan zal toch niet uit Groningen verdwijnen?’’, vraagt secretaris Linda Kort zich hardop af. ,,Dat kan toch niet? Drenthe heeft al geen ijsbaan meer en dat merken wij goed. We krijgen bij ons alle kunstrijders uit Drenthe op het ijs. Als Kardinge dan ook nog verdwijnt…nee, daar wil ik niet eens aan denken eigenlijk. Er is zoveel animo voor, het ijs is altijd druk bezet. Nee hoor, ik weet dat wij afhankelijk zijn van de wethouder en dat ijs maken veel energie en dus geld kost, maar ik kan me niet voorstellen dat het ijs verdwijnt uit Groningen.’’
De jeugd van de Drentse Kunstrijvereniging, aan het trainen op het ijs van de Kardinge. Foto: Peter Wassing
Ook studentenschaatsvereniging Tjas heeft het luxeprobleem van veel leden: inmiddels zijn er zo’n 500 Tjassers, meer dan de laatste vijf jaar. ,,We hebben al om meer ijstijd moeten vragen’’, vertelt voorzitter Anne Meijer, ,,omdat we onze leden nauwelijks kwijt konden. Onze uren zaten tjokvol. We hebben schaatsers op alle niveaus: van landelijke top tot beginnende schaatsers die de boarding nog nodig hebben om niet te vallen. Die kun je toch niet in de kou laten staan?’’
Anne Meijer, voorzitter van studentenschaatsvereniging Tjas Foto: Tjas
IJsvereniging Groningen (IJVG) is met zo’n 650 leden de grootste gebruiker van de 400-meterbaan van Kardinge. ,,Wii zijn zeker bezorgd’’, zegt voorzitter Enne Feenstra. ,,Als er plannen zijn voor een nieuwe ijsbaan of een grootschalige renovatie wordt aangekondigd, móet je dat ook zijn, als ijsvereniging. En wij kunnen het ons juist wél voorstellen dat de ijsbaan verdwijnt. Kijk naar Drenthe, kijk naar Dronten. Daar zijn al geen ijsbanen meer. Dus ja, het kan gewoon, daar zijn wij ons terdege van bewust. Maar juist daarom ook zijn we heel alert bezig alles te volgen en eventueel mee te denken in de plannen. Zo is het tegenwoordig bijvoorbeeld heel goed mogelijk om een energie-neutrale ijsbaan aan te leggen. Van dat soort zaken willen we de gemeente graag op de hoogte houden. Want ja, het kan echt gebeuren en dat willen we natuurlijk niet.’’
Irene Schouten won in februari van dit jaar de marathon op de ijsbaan van Kardinge. Foto: Neeke Smit
Noordelijke marathonschaatsers kunnen zich Groningen niet voorstellen zonder kunstijsbaan. ,,Het zou een groot verlies zijn’’, zegt Sjoerd den Hertog (31), meervoudig winnaar van de Marathon Cup en wereldkampioen op de massastart. ,,Ik rij altijd graag op Kardinge, al is het niet mijn trainingsbaan. Ik train in Thialf Heerenveen, maar niet iedereen kan natuurlijk naar Heerenveen rijden. Zeker voor jeugdrijders is het cruciaal om een ijsbaan in de buurt te hebben. Dus nee, Kardinge mag niet verdwijnen.’’
Sjoerd den Hertog wint de Marathon Cup voor de derde keer. Foto: Neeke Smit
Maaike Verweij (22) uit Veenhuizen, die afgelopen seizoen de Marathon Cup én de eerste marathon op natuurijs won, moet er ook niet aan denken. ,,Als je in Groningen woont en je bent jong en wilt schaatsen, dan moet je toch een bereikbare ijsbaan hebben in de buurt? Voor de toekomst van de sport zijn ijsbanen zoals Kardinge echt enorm belangrijk. Niet iedereen heeft de mogelijkheid om naar Thialf te gaan natuurlijk. Het zou echt zeer teleurstellend zijn als Kardinge er niet meer zou zijn.’’
Maaike Verweij tijdens een van de hoogtepunten van haar seizoen, winst in de eerste marathon op natuurijs in Burgum. Foto ANP/Vincent Jannink
En toch... Toch moeten we wel degelijk rekening houden met die mogelijkheid, zo zegt Jeroen Visser, directeur van de gemeentelijke sportorganisatie Sport050, waar Kardinge onder valt. ,,Het is natuurlijk een politieke discussie, ingegeven door de financiële situatie van de gemeente Groningen. Hoe groot de kans is dat we over een paar jaar geen ijs meer hebben? Daar durf ik echt geen antwoord op te geven. Dat is gewoon hoe het ervoor staat.’’ Maar, stelt Visser direct gerust, ,,de komende jaren zitten we echt nog wel in dit sportcentrum. Met ijs. Cruciaal is hoe de koelinstallatie zich houdt. Die machines zijn nu 30 jaar oud en aan vervanging toe. Als er eentje mee ophoudt, kun je er heel moeilijk bij komen, dan moet je onder het beton en dan ligt dus de hele ijsbaan eruit. Dat kan over een paar jaar gebeuren, dat kan in theorie zelfs snel gebeuren, als is die kans niet groot. Nee, het is afwachten wat er gaat gebeuren. De plannen zijn nu even op de lange baan geschoven. Mijn sporthart zegt ook: die ijsbaan gaat niet verdwijnen, dat kán gewoon niet. Het is aan het college nu, maar de realiteit is dat er wel iets moet gebeuren.’’