Spreidingswet: gelukkig veegt een meerderheid niet de billen af met de inwoners van Ter Apel

Nee, de spreidingswet is geen probleem, die is het begin van een oplossing. De wet is erop gericht dat de overheid zich aan de afspraak houdt dat er in Ter Apel niet meer dan 2000 asielzoekers worden opgevangen. Vriendelijk vragen of smeken bij andere gemeenten heeft onvoldoende soelaas geboden. Als het niet linksom kan, dan maar rechtsom. Met een wet die gemeenten kan dwingen opvang voor asielzoekers te regelen.

Wilders doet zijn uitspraak op het moment dat onder leiding van informateur Ronald Plasterk wordt gesproken over de vorming van een nieuw kabinet. Heikel punt daarbij is of de PVV-voorman wel genegen is zich aan de grondwet en de rechtstaat te houden. Zijn uitspraken van de afgelopen jaren duiden daar niet op. Maar de afgelopen maanden probeerde hij zich beter voor te doen.

Bij het eerste zuchtje tegenwind toont hij al zijn ware aard. Met de parlementaire democratie, een van de pijlers van de rechtstaat, heeft hij grote moeite. De Tweede Kamer had in oktober al ingestemd met de spreidingswet. Komende dinsdag doet ook de Eerste Kamer dat, nu de VVD zich als laatste partij achter het voorstel heeft geschaard.

Hierbij zijn complimenten aan staatssecretaris Eric van der Burg (VVD) op zijn plaats. Met ongekende energie, positivisme en humor verdedigde hij ‘zijn’ wet, ook al was hij ferm in de rug gestoken door zijn eigen partijleider Dilan Yesilgöz.

Wilders, voorman van de grootste partij van Nederland, noemt het een probleem dat er een meerderheid is in zowel de Eerste als de Tweede Kamer. Terwijl dat de essentie van democratie is. ‘Het volk’, zoals hij het graag noemt, oftewel ‘de gewone Nederlander’, heeft zijn stem uitgebracht. Met dit resultaat.

In beide kamers is er een meerderheid die niet z’n billen afveegt met de inwoners van Ter Apel, maar hen serieus neemt. Dat zou Wilders moeten toejuichen.