Natuur en stilte bij Buitenplaats Vinckeboom in Diepenheim | bijzonder overnachten

Als we aan het begin van de avond aankomen bij Buitenplaats Vinckeboom kunnen we niets anders dan gissen waar we terecht zijn gekomen. Hier in het Overijsselse Diepenheim doen ze niet aan luchtvervuiling. Alleen in het huis van beheerder André Kappert brandt licht.

Enthousiast verwelkomt hij ons, helpt met het uitladen van de bagage – als waren we vrienden die komen logeren – en geeft ons een rondleiding in de ‘Lodge aan het Weitje’, waar wij de komende dagen mogen overnachten. Het circulair gebouwde huisje oogt strak en modern – met een multiplexplaten bekleding – en toch ook warm en huiselijk door de meubels met vintagelook.

Als we de volgende dag ontwaken en de zon zien opkomen, worden we niet teleurgesteld door het uitzicht. Ook al heeft het de afgelopen weken alleen maar geregend, met joekels van plassen op het terrein tot gevolg, we zien dat op het terrein van 8,5 hectare de natuur het allerbelangrijkste is.

De zes studievrienden die de Vinckeboom hebben opgezet, willen met hun project het ‘platteland weer een toekomst geven’. Daarom toverden ze de arme landbouwgrond om tot een boomgaard met ruim honderd soorten fruitbomen. Vakantiegangers zijn op dit terrein te gast en logeren in een van de zes stijlvolle lodges of – in de lente of zomer – op een van de vijf kampeerplekken met eigen sanitair. Het terrein is nog volop in ontwikkeling: de lodges, die volkomen circulair gebouwd zijn, worden de komende jaren uitgebreid en de kampeerplekken worden verdubbeld.

Terwijl de kinderen in de plassen springen, komt Kappert op ons af om een rondleiding te geven over het terrein dat zo vol liefde is aangelegd. ,,Geregeld wordt de Vinckeboom afgehuurd door groepen vrienden, voor familieweekenden of voor werkweekenden’’, vertelt hij. Daar is de buitenplaats dan ook uitermate geschikt voor, want naast de losse lodges is er een gemeenschappelijke huiskamer, of een ‘barn’, zoals ze het hier noemen. Hier vind je een keukenblok, meerdere douches en een grote tafel en bank. Het is de ruimte waar je gezamenlijk kunt eten, borrelen of spelletjes kunt spelen en eventuele andere gasten kunt ontmoeten.

Verder heerst er bij de Vinckeboom vooral de stilte, op het gehinnik van paarden Amara en Helena na. Met mooi weer kun je dippen in de zwemvijver (of als je Wim Hof-ambities hebt; het hele jaar door), je uitleven op de nabijgelegen sportvelden en prachtig wandelen in de omgeving.

Maar tijdens ons verblijf is het regen, regen, regen wat de klok slaat en dus besluiten we de nabijgelegen steden te bezoeken. Onze eerste stop is Enschede, waar je het kindvriendelijke de Museumfabriek vindt. Er is een natuurhistorische collectie én het museum heeft een sterrenwacht op het dak, waar je in de wintermaanden door de koepel naar sterren kunt kijken.

Maar of Willem Wilmink met zijn gedicht – dat ook de muur van de opgeknapte Melkfabriek siert – gelijk heeft gekregen, weten we niet. In 1987 schreef hij, na eerdere vernietigende gedichten over de stad; ‘Wat ooit een droevig schouwspel was, is als een phoenix verrezen uit de as. Enschede, Enschede, Enschede!’ Maar aangezien in de wintermaanden de textielstad van weleer wordt overspoeld door Duitsers, die hier op de markten hun boodschappen komen doen, komen we onderweg naar het centrum volledig vast te staan.

We besluiten om te draaien en na een kort bezoek in Deventer, met onder meer de allerschattigste Walstraat, gaan we verder naar pannenkoekboerderij Erve Brooks. Dat is zo’n plek die je elke gemeente wenst. Zo vind je hier het ‘binnenerf’; een grote glazen ruimte met duizenden planten en een papegaai die ‘kiekeboe’ zegt. Terwijl je hier zelf een goed boek kunt lezen of eens een gesprek kunt voeren, klauteren kinderen boven je hoofd in de houten speelstellages. Met mooi weer is er een avonturen- en blotevoetenpad en er is – naast het restaurant – een indoorspeeltuin.

Moe maar voldoen keren we terug naar onze ‘Lodge aan het Weitje’. Langzaam wordt de omgeving weer aan ons zicht onttrokken en nestelen we ons met de fles rode welkomstwijn onder een dekentje op de bank. Hier hoef je niets, en dat is heerlijk.