Alwin vindt zijn innerlijke zenmeester tijdens het spelen van een agressief samoerai-spel | recensie Rise of the Ronin

De game speelt zich af in Japan, eind negentiende eeuw. Het tijdperk van de samoerai en ronin (een samoerai zonder meester) maar ook van het eerste contact met het Westen. Dat zorgt voor een leuke twist op een bekende setting: naast de typisch Japanse architectuur en klederdracht zul je ook Westerse gebouwen en karakters tegenkomen.

Sterker nog, in de eerste uren ga je de strijd aan met de historische figuur Matthew Perry (niet die van Friends), de man die er mede voor heeft gezorgd dat Japan zich openstelde voor het Westen. Niet iedereen is blij met die ontwikkeling, aan jou om die ontwikkelingen te beïnvloeden.

Rise of the Ronin is een zogeheten role playing game. Dat betekent dat je veel vrijheid hebt in je doen en laten. Je kunt zelf bepalen welke opdrachten je uitvoert, welke outfits je wil dragen en welke wapens je wil gebruiken. Maar dát je ze gebruikt, staat vast.

Vechten is zonder twijfel het belangrijkste element van het spel en daar heeft de ontwikkelaar flink wat diepgang in aangebracht. Simpel op knoppen rammen is er niet bij. Daar kom ik hardhandig achter tijdens een duel tegen eenee enorme vent met een onwaarschijnlijk grote knuppel.

Keer op keer slaat hij me tegen de grond. Moeiteloos is hij me de baas. Voor ik het weet, sta ik pal voor mijn tv, gezicht op standje tomaat, gillend van frustratie. Mijn instinct zegt: meer, meer, meer! Meer knoppen indrukken, meer aanvallen, meer agressie! Maar helaas: alwéér dood.

Oké, rustig. Diep ademhalen. Dan gaat er een knop om. Ik weet wat ik moet zijn. Geen samoerai, geen ninja, geen moordmachine. Ik word een zenmeester. Ik sluit mijn ogen, pak mijn wapen en... blijf staan. Rust. Pas als de tegenstander aanvalt, kom ik in actie. Met een soepele druk op de knop blokkeer ik zijn aanval. En nog een. Hij wankelt, struikelt, valt. Nú val ik aan, de vijand krabbelt op, gehavend, geschokt. Ik ben de kalmte zelf.

Op de beste momenten voelt Rise of the Ronin bijna als een dans. Een dans die precisie, aandacht en timing vereist. Maar, wees gewaarschuwd: daar is flink wat oefening voor nodig.

De game heeft een open wereld die je mag ontdekken. Her en der kom je tempels, karakters en – natuurlijk – vijanden tegen. Wat dat betreft weinig nieuws onder de zon. Wel leuk is dat je vriendschappen met verschillende karakters kan sluiten. Vrienden kunnen je helpen in gevechten, hebben eigen voor- en nadelen én zijn tijdens missies ook speelbaar. Oh, en je kunt katjes aaien voor extra punten. Ja echt.

Kinderen op jonge leeftijden blootstellen aan andere culturen kan geweldig positieve resultaten hebben. Kinderen op jonge leeftijd blootstellen aan liters bloed, afgehakte hoofden en talloze lijken kan dan weer behoorlijk schadelijk zijn. Het is maar net waar je in de opvoeding nadruk op wil leggen.