Eten bij Noor. Hoe goed is het door Michelin onderscheiden sterrenrestaurant in Hoogkerk? | restaurantrecensie

Eerder dit jaar opende in de voormalige Rooms-Katholieke Theresiakapel midden in Hoogkerk restaurantNoor. De nieuwe zaak van Jeroen en Marleen Brouwer, die eerder de baas waren bij restaurant Loohoeve in Schoonloo. Die kreeg in 2018 een Michelinster. Die ster behield het stel niet toen ze naar Hoogkerk (Groningen) verhuisden, maar maandag werd ook Noor beloond met een Michelinster. Wij aten er twee weken eerder.

Niet eerder zaten wij in zo’n stijlvol restaurant. Van de kerk is ontzettend slim gebruikgemaakt. Bij hetaltaar staat een grote, goed verlichte glazen kast vol wijn en de kleuren van de inrichting passen perfectbij de muren en het glas-in-lood. De keuken bevindt zich in een aanbouw naast deoudekerk en is open, waardoor je tijdens het eten goed kan zien wat er allemaal gebeurt.

Noor betekent licht in het Arabisch en daar is dan ook extra aandacht aan besteed. Door de spotjes kunnen we de prachtig opgemaakte borden goed zien én er mooie foto’s van maken. En de grote lampen in de vorm van wolken zijn dromerig en contrasteren daardoor op een goede manier met de donkere, verder vrij eenvoudige kerk.

We kunnen kiezen tussen een seizoensmenu van zes gangen voor 135 euro of een prestigemenu (met ingrediënten die net wat exclusiever en specialer zijn) van zes gangen voor 210. Daar een wijnarrangement bij kost uiteindelijk tussen de 190 en 300 euro. Ook is er een chef’s table (een tafel naast de keuken), waarbij je tien gangen krijgt voor 180 euro. Ja, dit alles is flink duur. Noor is een restaurant waar je voor spaart en voor speciale gelegenheden. Hou er overigens rekening mee dat je een aanbetaling van 50 euro moet doen wanneer je reserveert bij Noor.

Het kan bijna niet anders; op geen van de drie amuses of zes gangen hebben we echt iets aan te merken. Over elk detail is nagedacht en alle ingrediënten en bereidingen werken samen in harmonie. De eerste amuse, een meringue van gemberbier, kers en kippenlever zal ons nog heel lang achtervolgen in onze dromen. Een zoete smaakexplosie van de dunne, knapperige meringue wordt opgevolgd door zalvige, boterzachte kippenlever. Om het te eten hoef je bijna geen moeite te doen: het geheel smelt op je tong. Het is verwarrend, verrassend en onze smaakpapillen staan meteen op scherp.

Ook de derde gang - vijf keer knolselderij met een crème van geitenyoghurt, gezouten citroen, een jus van gefermenteerde knolselderij en laurierolie (en een vast item op het menu van De Loohoeve/Noor) - is een van onze favorieten. Het is zuur, fris, romig, zout, zacht en met gemak een van de betere vegetarische gerechten die ik ooit at. Een erg mooi detail is dat de bediening met een plank langskomt waarop alle stadia van de verschillende bereidingen van de knol (die in een zoutkorst wordt gegaard) uiteen wordt gezet.

Hoe verder we vorderen in de gangen, hoe steviger en meer uitgesproken de smaken worden. Waar gang één - o.a. makreel, komkommer, avocado - vooral fris, zuur en zacht is, zien we bij gang vier - forel, wortel, spinazie en kaviaar - een hele uitgesproken zilte smaak. Gang vijf kan ons het minst bekoren, de polderlam met asperge is heerlijk, maar nogal veilig en minder creatief vergeleken met de voorgaande gerechten.

Het dessert van rabarber, kwark en basilicum is een opstapeling van mooie, uitgesproken smaken waarin vooral de basilicum schittert. Hier wordt kunst gemaakt met eten.

Vooral de vrouwen in de bediening geven ons een enorm welkom gevoel. Bij binnenkomst krijgen we een korte rondleiding langs de keuken en door het restaurant, we krijgen een krukje om onze tas op te zetten (zodat die niet op de grond hoeft), er wordt een polaroidfoto van ons gemaakt die we met de rekening meekrijgen en ze maken af en toe een praatje met ons door luchtig in te spelen op onze gesprekken.

Alleen de sommelier doet er wat lang over om ons echt goede aanbevelingen te doen als we daarom vragen. Die vraag lijkt in eerste instantie niet echt aan te komen. De wijnen die hij noemt (twee rieslings) zijn wel erg goed gekozen. Ook gebruikt hij bij het inschenken een apparaat waardoor de wijn langer houdbaar blijft en er dus minder verspilling is. Een mooi streven, maar ons glas - dat ook vrij zuinig wordt volgeschonken - zit door dat apparaat wel vol spetters. Een detail, maar dat wil je niet op dit niveau.

Dat hopen we wel, eerst maar weer flink sparen.