Verder dan poëzie en tweets komt de politiek niet tegen zwartrijders Ter Apel

,,Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren’’, zegt minister Mona Keijzer in het asieldebat. ,,Dan is het altijd goed ook de rest van het gedicht voor te lezen’’, reageert Jan Paternotte van D66 droog.

Keijzer zegt: ,,Ja dat is ook een oplossing.’’ Dan lijkt ze te schrikken: ,,Oeps Mona wat zeg je nou? Dit neem ik terug.’’

Het gedicht van Willem Elsschot is een klassieker in het parlement sinds toenmalig PvdA-aanvoerder Lodewijk Asscher er in 2020 Gert Jan Segers van de ChristenUnie over stil kreeg. Segers zei ,,tussen ons en de zorg voor elkaar, staan wetten en praktische bezwaren’’. Maar hij wist even niet wat de Vlaamse dichter Willem Elsschot in het gedicht over een verstikkend huwelijk werkelijk schreef:

Zei Keijzer hier nou even dat ze asielzoekers die zwartrijden wel zou willen doodslaan? Het zal toch niet. Het valt wel op dat ze dezelfde dichtregel telkens weer gebruikt in het debat op dinsdag.

Verschillende Kamerleden vinden het ook om gek van te worden. Telkens weer die overlast in de trein Zwolle-Emmen van asielzoekers van en naar Ter Apel zonder kaartje. Het is zo erg geworden dat de burgemeester het stationsgebied in Emmen tot veiligheidsrisicogebied heeft verklaard. Bij strenge controle-acties liepen weer tientallen reizigers zonder kaartje tegen de lamp. Maar ja, je kan niet continu blijven controleren.

Hoe kan het toch dat die boetes telkens maar niet betaald worden, vraagt Queeny Rajkowski van de VVD. Alsof het iets totaal nieuws is. Alsof Ter Apel niet al sinds 1996 asielhoofdstad van Nederland is. Alsof al die vluchtelingen en veiligelanders voor hun plezier urenlang door Nederland reizen per openbaar vervoer, naar een plaats die ze toch als uithoek zullen ervaren.

Wat een voorbeeld geef je vreemdelingen als je telkens maar boetes uitdeelt maar ze vervolgens niet laat betalen, vraagt Rajkowski. Alsof dat een totaal nieuwe vraag is. Alsof dat niet een van die vele wonderlijke problemen is rond Ter Apel die de landelijke politiek al jaren laat bestaan.

Lekkere introductie in Nederland: dit is een land waar je soms wel boetes krijgt maar ze niet hoeft te betalen, lijkt een van de eerste lessen Nederlanderschap. Een land waar controleurs je wel streng doch rechtvaardig toespreken maar vervolgens niets ondernemen.

Ook een partij als D66 is die houding nu toch echt te gortig aan het worden, praat Jan Paternotte zijn voorman Rob Jetten na. Paternotte had zelfs zijn drukke werk als secondant van Jetten bij de formatie even in de steek gelaten om ook eens in Ter Apel te kijken. En hij begreep het eigenlijk prima dat de bevolking daar moedeloos wordt van het telkens maar niet oplossen van problemen.

Het wordt in de loop van de week nog erger als Qbuzz en de gemeenten besluiten de pendelbus naar Ter Apel voortaan dan maar gratis te maken. Want het controleren van kaartjes leidt alleen maar tot agressie en vernielingen.

Geert Wilders kruipt maar weer eens achter zijn toetsenbord en stuurt er een kwade tweet over rond: ‘Gratis bus is capitulatie’. Rechtse media zoals De Dagelijkse Standaard pompen het X-berichtje rond en roemen de daadkracht van Wilders.

Maar oplossingen? PVV-minister Faber was toch ook niet echt toegekomen aan maatregelen tegen het zwartrijden en Wilders komt nu ook niet veel verder dan de uitroep ‘waanzin’.

Zoals Mona Keijzer ook niet veel verder komt dan gemompel over een identiteitszuil bij de trein of een pikettelefoon waarmee toezichthouders op afstand de identiteit van zwartrijders kunnen checken. En vooral de verzuchting dat de wet veranderd moet worden. Maar ja, ‘tussen droom en daad’.

Veel verder dan rammelende poëzie en boze tweets komt de Nederlandse politiek blijkbaar niet na dertig jaar asielopvang in Ter Apel.