Maurin Mijnals (55) en haar zoon Roche Breinburg (26) hebben er tegen het einde van de wedstrijd weinig vertrouwen meer in. Foto: DVHN
Surinaamse Groningers vierden vannacht niet het feestje waar ze op hoopten. Nu het Surinaamse voetbalelftal met 3-1 van Guatemala heeft verloren, zijn ze allerminst verzekerd van een plek op het WK van 2026. „Maar Suriname komt terug, geloof mij maar.”
Waar in de woonkamer van Maurin Mijnals (55) in de Groningse wijk Paddepoel aan het begin van de wedstrijd nog luid „ja, ja, jaaaa!” en „nee, nee, neeee!”, te horen was, valt het even voor 4.00 uur ‘s nachts stil. „Ik heb een paracetamol nodig”, zegt de Surinaamse vrouw na het eindsignaal. „En een paar uur slaap.”
De wedstrijd was voor de fans in Nederland niet op een gunstig tijdstip gepland. Om 2.00 uur ‘s nachts klonk het startsignaal. Om die tijd trapte ook het voetbalteam van Curaçao de bal van de middenstip, tegen Jamaica. Voor beide teams stond een eerste plek ooit op het WK op het spel. Curaçao sleepte die plek met een gelijkspel binnen, Suriname maakt na een 3-1 verlies alleen nog kans via de play-offs.
Waar een groep Antilliaanse fans in Groningen de wedstrijd keek bij Honkbalclub Caribe op sportpark Corpus den Hoorn, bleef zo’n evenement onder de Surinaamse supporters vanwege het tijdstip uit. Maar gekeken werd er wel. Om even voor 2.00 uur gingen in verschillende huizen in Groningen de televisies aan, om in kleine gezelschappen de wedstrijd te kijken.
Zo ook bij Mijnals (55) en haar zoon Roche Breinburg (26). „Eindelijk maken we een keer kans”, zegt Breinburg terwijl hij voor de wedstrijd naast zijn moeder op de bank ploft. „En onze neef Dhoraso Klas speelt mee, de nummer 6. Die moeten we zien spelen natuurlijk.”
‘Het ligt aan de bondscoach’
Maar in de tweede helft verdwijnt de hoop op de winst. „De opstelling is niet goed!”, roept Mijnals naar de tv als Guatemala de 3-0 scoort. „Ze hadden de Groningse keeper moeten opstellen!” Haar zoon is het roerend met haar eens. „Het ligt aan de bondscoach”, oordeelt hij voor hij naar zijn slaapkamer vertrekt.
Ook de Groningse Marnic Fernard (19) uit Eelde gaat na de wedstrijd met een kater naar bed. „Passes waren slordig, ballen werden slecht gespeeld en ze waren overal te laat.” Hij keek de wedstrijd thuis met zijn vader. „Maar die is na 75 minuten naar bed gegaan. Die geloofde er niet meer in.”
Kans op WK via play-offs
Toch is een plek op het WK ook voor Suriname nog niet definitief uit beeld. Dankzij het eigen doelpunt van Guatemala in de 93ste minuut en een gelijkspel tussen Costa Rica en Honduras, maakt de ploeg via de play-offs alsnog kans om mee te doen op het wereldkampioenschap. Fernand: „Suriname komt terug, geloof mij maar.”
Geen nationale vrije dag in Suriname
Ronithsio Mormon (25), de eigenaar van de Surinaamse kroeg De Bocht aan de Korreweg, heeft de wedstrijd in Paramaribo gekeken, waar hij met zo’n twintig andere Groningers op vakantie is. „Het is een domper”, zegt hij na de wedstrijd, die door veel Surinamers op straat in de Surinaamse hoofdstad via schermen werd bekeken. „Iedereen taait hier af. De overheid had woensdag een nationale vrije dag beloofd als Suriname zou winnen. Nu iedereen morgen alsnog moet werken, zoeken mensen hun bed op.”
Toch is ook hij vooral opgelucht dat het nog niet definitief voorbij is. „Een feestje nu was leuk geweest, maar: you win some, you lose some. Surinamers blijven altijd positief, we gaan gewoon voor die play-offs. En dan gaan we het WK gewoon vanaf de Korreweg volgen.”
Mijnals moet dat nog maar zien. „Ik ben niet teleurgesteld hoor”, zegt ze, terwijl ze de tv halverwege de nabeschouwing uit zet. „Ze hebben hun best gedaan. Maar ze hadden best kunnen scoren toch?”
Surinamers kijken de wedstrijd van het nationale elftal tegen Guatemala op straat in Paramaribo. Foto: Ronithsio Mormon