Grafisch museum GRID kan verhuizing naar oude Niemeyer-fabriek in Groningen op zijn buik schrijven. ‘Ik ben verbijsterd’

De perfecte locatie, noemde GRID-bestuurslid Henk Hofstra de voormalige tabaksfabriek langs de Paterswoldseweg. Met vijf andere culturele partijen (Kunstpunt, Noorderlicht, Noordwoord, Het Resort en het Poëziepaleis) maakte GRID een plan voor Niemeyer. Dat zagen ze als een gouden kans om samen te werken, kosten te drukken en meer mensen te bereiken.

Maar nu het plan er ligt, wordt GRID gewipt. De voornaamste reden: het is een museum en dat past volgens de gemeente Groningen niet bij het karakter van Niemeyer. „Een museum heeft altijd, in elk geval voor een deel, een vaste collectie”, zegt een woordvoerder van cultuurwethouder Kirsten de Wrede (Partij voor de Dieren). „Onze insteek voor Niemeyer is juist een dynamisch constant wisselend programma.”

Daar komt bij dat GRID door de museale functie relatief veel vierkante meters zou vragen. De fabriek is eigendom van projectontwikkelaar MWPO, maar ook voor 20 procent van de gemeente. In het gemeentelijke deel komt plek voor cultuur. De ruimte die GRID vraagt, staat volgens de gemeente niet in verhouding tot de ruimte die anderen innemen. Groningen wil zich daarnaast niet op voorhand vastleggen op het feit dat een museum een afgesloten deel heeft met een eigen toegangsprijs.

De afwijzing komt bij GRID hard binnen. „Ik ben verbijsterd”, is de eerste reactie van Hofstra. „Dit komt voor ons volledig uit de lucht vallen.” Hij wijst op het gezamenlijke plan, dat in juli is gepresenteerd en voor de helft door de gemeente is betaald. Dat zou een gemeente niet doen als ze er bij voorbaat geen heil in zag. „Wij waren aan het wachten tot we konden praten over de samenwerking.”

Van wethouder De Wrede heeft Hofstra naar eigen zeggen louter positieve geluiden gehoord. „Ik weet wel dat er ambtelijk wat twijfel was over de ruimte die wij vroegen. Daarom hebben we ook gevraagd om een gesprek, want wij kunnen ons concept aanpassen. Maar dat gesprek is er nooit gekomen.”

Dat GRID alsnog wordt gewipt, noemt de gemeente geen ongebruikelijke gang van zaken bij een grootschalig cultuurproject. Dat gebeurde ook bij het Forum, waar allerlei partijen aanhaakten of juist afvielen. „Zo’n ontwikkeling is een dynamisch proces, waarbij het totaalconcept leidend is.”

Toch noemt Hofstra de beren die op weg worden gezien veel te voorbarig. „Natuurlijk hebben wij een grote collectie, maar niet alles hoeft op zaal te staan. Kennelijk leeft er een idee dat we twintig drukpersen en een man in een stofjas neer willen zetten. Dat is absoluut niet het geval.”

GRID is ondanks het feit dat het museum al drie jaar geen eigen locatie heeft, wel actief. Zo waren er onlangs exposities in de Groninger Akerk en in Verhildersum in Leens. Volgend jaar is er notabene in Niemeyer een tijdelijke tentoonstelling van GRID.

De grote vraag is of het grafisch museum bestaansrecht heeft zonder een dak boven het hoofd. „Dat vind ik een heel ingewikkelde vraag”, verzucht Hofstra. De opstelling van de gemeente helpt daarbij in ieder geval niet. „Het is verrekte moeilijk om een mooie locatie te vinden.”