Diesel (8 jaar) zoekt een nieuw baasje. Foto: Corné Sparidaens
Een spiksplinternieuw gebouw dat van alle gemakken is voorzien en toch wil geen dier er zijn. In het nieuwe dierenasiel in Groningen wachten honden, katten en knaagdieren op een baasje. „Een asiel is altijd stressvol voor een dier.”
Ja, er zijn nog altijd mensen die een hond aan een boom vastbinden en weggaan. Of aan het hek van het dierenasiel, dat gebeurt volgens Annemarie Weegenaar (53) van de Dierenbescherming ook. „Een hond dumpen is strafbaar”, benadrukt ze. „Maar meestal is er een veranderde gezinssituatie waardoor mensen hun dier naar het asiel brengen.”
Dat kan sinds deze maand aan de rand van Groningen, waar op industrieterrein Roodehaan het nieuwe Dierenbeschermingscentrum Noord-Nederland de oude dierenasiels in Zuidwolde en Winschoten vervangt. Het nieuwe pand heeft een vleugel voor 36 honden en een voor 64 katten. Binnen die aparte vleugels, zodat honden en katten elkaar niet zien, zijn ook isolatie- en quarantainekennels. Daarnaast is er opvang voor knaagdieren en hobbydieren zoals kippen.
De vloer in de hondenkennels is voor de helft warm en voor de helft koud, in de deur zitten snuffelgaten. Foto: Corné Sparidaens
Het nieuwe gebouw is hypermodern. De kennels hebben allemaal een binnen- en buitenverblijf en de vloer heeft een warme en koude kant, zodat de hond kan kiezen waar hij wil liggen. In de deuren van de binnenkennel zitten vier gaatjes waardoor een hond kan snuffelen als eerste kennismaking met zijn verzorger.
Ik zoek baas: Cees (6 jaar)
De Europese korthaar Cees (6 jaar). Foto: Corné Sparidaens
Cees is een Europese korthaar die helaas voor de dierenbescherming een bekend gezicht is. Hij is al eens tijdelijk geplaatst geweest, maar door omstandigheden terug in het asiel. Zijn verzorgers noemen de kat een levensgenieter met hoofdletter L.
„Het is een heel gezellige lieve kat”, zegt zijn verzorger. „We zoeken voor hem een huis waar echt wat te beleven valt. Een gezin met tieners bijvoorbeeld.” Cees is aanhankelijk en een knuffelkont, maar het liefst buiten in de frisse lucht. Andere katten houdt-ie niet van. Cees heeft het liefst het rijk voor hem alleen. „Hij is graag bij je en weet wat-ie wil. Je hebt hier echt een leuke kat aan.”
De katten hebben een boven- en benedenverdieping én een buitenverblijf. „Het is nu allemaal individuele huisvesting”, vertelt Weegenaar. „Daar ben ik blij mee. In de oude asiels was het meer groepshuisvesting, maar katten zijn solitaire dieren en individuele verblijven zijn minder stressvol en beter voor hun welzijn.” Ook de konijnen gaan er op vooruit: in Winschoten was alleen een buitenverblijf, nu kunnen ze ook naar binnen.
Manager Annemarie Weegenaar van het Dierenbeschermingscentrum Noord-Nederland. Foto: Corné Sparidaens
Altijd stressvol
Weegenaar is manager van het asiel. Ze is trots op wat is neergezet met de nieuwste inzichten qua dierenwelzijn, maar dat verandert niets aan het feit dat een asiel toch een plek blijft waar je het liefst zo min mogelijk honden of katten hebt. Ze gunt ieder dier een goed baasje. „Een asiel is altijd stressvol, hoe goed je het ook bouwt”, legt ze uit. „Het is een nieuwe omgeving en er zijn andere dieren. We doen zoveel mogelijk, maar het blijft een asiel en geen thuis.”
Momenteel zitten er slechts zes honden, acht katten en een konijn in het asiel. De meeste nieuwe aanvragen om afstand te doen van een dier worden naar Drachten verwezen. „Door de verhuizing willen we even rustig opstarten”, legt Weegenaar uit. In de zomer verwacht ze op volle kracht te draaien.
Ik zoek baas: Sheldon (2 jaar)
Sheldon (2 jaar) is een kruising Mechelse herder en Franse bulldog. Foto: Corné Sparidaens
Sheldon is een gecastreerde kruising Franse Bulldog en Mechelse herder en kwam als zwerfhond in het asiel terecht. Hij zoekt een rustig thuis, zonder al te veel inloop, kinderen, drukte en andere dieren.
Het is een energieke en intelligente hond die veel beweging nodig heeft, dol is op speuren, wandelen en balletjes. Koud en nat weer, daar houdt-ie niet van. Het lijkt erop dat hij wel een goede opvoeding heeft gehad, want hij luistert volgens zijn verzorgers goed en heeft geleerd een tuigje of muilkorf om te doen.
Een nieuwe baas heeft bij voorkeur ervaring met herders en het heropvoeden van honden. „Je moet veel trainen en er echt voor gaan”, zegt een van zijn verzorgers. Onder zijn stoere geblaf schuilt een klein hartje. „Hij is onzeker en vindt het spannend om aangeraakt te worden, zeker door een vreemde.”
Niet altijd goed voorbereid
Een aanzienlijk deel van de dieren heeft gedragsproblemen. Het komt ook voor dat een dier soms niet herplaatst kan worden vanwege het gedrag of een medische oorzaak. Meestal lukt het wel. Landelijk gezien duurt het gemiddeld 35 dagen tot een dier uit het asiel een nieuw baasje heeft.
Hondenverzorger Nicky Snitjer (29) loopt een rondje met labradoodle Robbie. Foto: Corné Sparidaens
Nicky Snitjer (29) werkt als hondenverzorger in het asiel en weet wel raad met de druktemakers in de kennel. Ze laat de 1,5 jaar oude labradoodle Robbie uit. Hij heeft binnenkort een kennismaking met een potentieel nieuw baasje. „De meeste mensen zijn onvoldoende voorbereid als ze een hond nemen”, verzucht ze. Weegenaar vult aan: „Er kwamen wel eens mensen voor een hond en als we die niet voor ze hebben, zeggen ze: en heb je dan een kat voor me? Daarom werken we tegenwoordig alleen maar op afspraak.”
Blije dierenarts
Het nieuwe onderkomen is niet alleen voor de dieren een vooruitgang, ook dierenarts Sandra Engelgeer (46) uit Annen is er dolblij mee. Zij werkte hiervoor 11,5 jaar in het oude dierenasiel in Zuidwolde. Dat was een voormalig woonhuis. „We zaten door het hele pand”, lacht ze als een boer met kiespijn terwijl ze daaraan terugdenkt. „De spreekkamer zat naast de balie en de operatiekamer was boven. We moesten soms een hond van 45 kilo de trap op tillen.”
Ik zoek baas: Diesel (8 jaar)
Diesel (8 jaar) zoekt een nieuw baasje. Foto: Corné Sparidaens
Diesel is een Europese korthaar. Hij is door omstandigheden afgestaan door zijn vorige baasje, samen met nog een kat. Die is inmiddels herplaatst, maar Diesel wacht nog op een nieuw thuis.
Het is een verlegen kat, zegt zijn verzorger. Bij zijn verblijf staat met grote letters ‘BANG’. Hij kijkt eerst even de kat uit de boom. Diesel heeft volgens zijn verzorger behoefte aan een rustig huishouden zonder kinderen en zonder andere kat. „Bijvoorbeeld bij gepensioneerde mensen.” Hij kan in het begin wat terughoudend zijn, maar als hij je leert kennen vindt hij een kriebel over zijn bol heerlijk. „Hij is dan graag bij je.”
De röntgenapparatuur zat weer ergens anders in het gebouw. De situatie was verre van ideaal. Nu heeft Engelgeer alle ruimte. Ze heeft een spreekkamer, een laboratorium, röntgenapparatuur en twee operatiekamers binnen handbereik. „Als het moet, kunnen we nu ook met meerdere dierenartsen tegelijk werken. Daar was geen ruimte voor.” Met een grote glimlach: „Ik kan het nog steeds niet geloven.”
De operatiekamer van dierenarts Sandra Engelgeer (46). Foto: Corné Sparidaens
De dieren in het nieuwe asiel in Groningen zijn te vinden op de website ikzoekbaas.nl van de Dierenbescherming. „Maar kom vooral eens langs”, roept Weegenaar het publiek op. Een dier hoeft niet altijd bij een fokker vandaan te komen. Het asiel biedt misschien ook wel uitkomst. Op 21 juni is er een inloopdag ter gelegenheid van het nieuwe gebouw. „Je kunt enorm verrast worden door onze dieren.”
