Ebel kijkt naar enorme stationsklus Groningen, en vindt die zandvlakte maar verwarrend

De grote verbouwing van het Hoofdstation, die als Operatie Groningen Spoorzone de geschiedenis ingaat, neemt indrukwekkende vormen aan. Binnen tien dagen is vanaf het Herewegviaduct nauwelijks meer te zien dat je in de richting van een station kijkt: het spoor is verdwenen.

‘Wat een klus!’, hoor je mensen op het viaduct tegen elkaar zeggen. Veel voorbijgangers blijven even kijken. Enkele wijkbewoners en spoormensen komen er speciaal voor en blijven wat langer staan. Velen zijn zwaar onder de indruk van het werk dat stationsbouwer Strukton in tien dagen heeft verricht.

Aan nieuw bouwen kwam het bedrijf aan deze oostkant van het emplacement nog niet toe. Het heeft er tot dusver de handen vol aan de ontmanteling van de bestaande situatie. Die klus begon op 10 mei, toen het treinverkeer aan deze kant van het Hoofdstation was verplaatst naar station Europapark.

De afbraak is rigoureus aangepakt. Niet alleen alle rails zijn verdwenen, ook van de perrons aan de oostkant van het station is weinig, of eigenlijk vrijwel niets, meer te zien. Alleen wie dichterbij kijkt, ziet hier en daar nog een paar stukken beton van de oude perrons in de grond zitten.

Wie een snelle blik over de reling van het viaduct werpt, ziet maandagmiddag vooral veel zand, een kraan en verschillende tractoren met kiepwagens. In de verte staat de oude voetgangerspassage als een soort fata morgana boven de kale vlakte. Het is een bijna historische aanblik. De blauwe brug uit 1985 wordt komend weekeinde gesloopt. Hij keert niet terug: er komt een voetgangerstunnel op een andere plek voor terug.

Volgens de bouwmanager van ProRail zit de ‘afbreekfase’ aan de oostkant van het station er bijna op. „Er is veel werk - en grond - verzet de afgelopen week. We gaan nog even door met ontgraven en het afbreken van de laatste stukken perron. Waar nodig verbeteren we de bodem ook meteen.”

Mede door de droogte loopt de aannemer volgens woordvoerder Mirjam de Witte van ProRail keurig op schema. „Het verloopt allemaal volgens plan. Ondanks verrassingen die altijd wel in de grond zitten, zoals keien of andere harde stukken die ze met moeite kunnen weghalen.”

De spoorbaan uit 1866 is in mensenheugenis nooit zo grondig overhoop gehaald. Dat is nodig omdat de spoortechnische lay-out van het nieuwe station compleet verandert. De oude sporen 1, 2 en 3 zijn verdwenen en keren straks meer op een meer zuidelijke plek terug. De dieselsporen van Arriva worden bovendien volledig gescheiden van de elektrische spoorlijnen van NS.

Buurtbewoner Ebel Glastra (74) kan zijn ogen nauwelijks geloven. ,,Alles weg...’’, verzucht hij. Glastra noemt dat niet bijzonder of indrukwekkend, maar eerder verwarrend. „Het is een gek gezicht. Van kinds af aan ben ik hier vaak voorbij gefietst en ik heb nooit anders geweten dan dat er allemaal rails lag, met een spoorwachtershuisje naast het viaduct.”