Heel het dorp draagt steentje bij aan festival Grandioos Alteveer. 'Sommigen willen tijdens hun vakantie op het strand liggen in Kroatië, ik blijf liever hier'

Alteveer lijkt haast verlaten. Stromende regen tekent het dorp tussen Oude Pekela en Stadskanaal grauw. Maar wie beter kijkt, over de plassen heen springt en een landbouwschuur in kijkt, vindt een kleurrijk gezelschap.

Nee, hij heeft deze zomer geen slippers om zijn voeten, maar zijn stevige veiligheidsschoenen. Hendrik Boels (24) vindt het prachtig om in zijn dorp Alteveer te zijn. Samen met zijn vrienden bouwt hij deze zomer aan hun eigen tweedaagse festival op de eerste twee dagen van september, Grandioos Alteveer. En dat in hun eigen dorp. Boels: ,,Sommigen willen tijdens hun vakantie op het strand liggen in Kroatië, ik blijf liever hier.’’

Hier is vandaag de landbouwloods van de buurman. Uit een krakende speaker blaast ‘Trilploat’ van het rapduo Wat Aans, boerenrock en meezingers volgen. Tussen de tractoren, banden en de oude rommeltjes - die vast nog een keer van pas komen - staan op de stoffige vloer stapels spullen die ze zelf maakten voor het festival. Boels: ,,Het paste niet meer bij ons thuis, dus hebben we aan de buurman gevraagd of we de schuur mochten gebruiken.’’

Wat ze allemaal maken? Van hout getimmerde barretjes tot kleurig geschilderde bordjes met gekke leuzen als ‘moet je nagaan hoeveel gulden dat is’ tot ‘laat ze maar zien ( . )( . )‘., verwijzend naar borsten. Veel van de teksten verzinnen ze met elkaar als de drank erin zit, veel van de teksten hebben dan ook met bier te maken. En seks. Boels: ,,Het is vaak een beetje op het randje, dat vinden we leuk.’’

Maar het hoeft niet over het randje te gaan. Boels pakt een zwart doek. ,,Voorzichtig, deze moet heel blijven.’’ Het is kleurrijk geverfd door groep 1 van de basisschool in het dorp. Het is dezelfde basisschool waar veel van de vrienden elkaar lang geleden leerden kennen. Boels grinnikt. De kinderen hebben er met verf hun handafdruk opgezet. ,,Het was een grote kliederbende.’’

Ongeveer het hele dorp draagt op zijn of haar manier bij. Van de kinderen met hun creativiteit, tot de voetbalclub door het clubgebouw deels beschikbaar stellen en bijna elk bedrijf sponsort het feest. ,,Elk an ain doet mee’’, zegt Gerwin Horlings (22), de jongste van de organisatoren. ,,Gerwin is ons leutje, zet dat er maar in’’, plaagt Boels.

Later op de dag wordt nog wel een biertje opengetrokken, voorspelt Jeroen Boskers (23) alvast. Hij rolt een sjekkie en steekt die op. Boskers werkt bij de autosloper in het dorp, Horlings en Boels werken in de hydrauliek in Stadskanaal. Het komt vast goed uit dat ze wat met de handen kunnen? Boels: ,,Ja dat scheelt een hoop. En we kennen veel mensen via het werk, dat helpt ook.’’

Het optuigen van het festival gebeurt allemaal in hun eigen tijd, maar dat doen ze graag om wat vertier in het dorp te brengen, zegt Boels. Boskers knikt. Ze nemen allemaal een week vrij om het festivalterrein op te bouwen. Net als de andere organisatoren. Bovendien worden ze geholpen door zo’n vijftig vrijwilligers, zegt Boels. ,,Achter de bar is het net zo gezellig als in de feesttent.’’

Het mag inmiddels een uit de hand gelopen hobby worden genoemd, waar ze het hele jaar mee bezig zijn. En dat terwijl het festival illegaal begon met een corona-feestje. Boels: ,,Er was helemaal niets te doen. We hebben toen in de achtertuin een feest gehouden, onze eigen Zwarte Cross.’’ Succesvol genoeg om in 2021 in herhaling te gaan, waarbij onder meer een hooibaal op het land in de hens werd gestoken. Oeps.

All’s well that ends well, maar het was wel een leermomentje, kon ook wel rekenen op wat kritiek uit het dorp. Van de beheerder van het dorpshuis De Drijscheer kregen ze hulp om het allemaal wat professioneler op te zetten. Met een goed plan, vergunning en financiële onderbouwing. Met een dikke map als gevolg. Boels: ,,normaal ben ik echt een bulldozer. Ik schuif alles voor mij uit. En dan moet er gigantisch veel gebeuren op het laatst. Maar nu heb ik gewoon een planning, ongelofelijk.’’

Het papierwerk is een moetje, sneeuwt onder in de lol van het hele proces. Waarbij de vuistregel ‘Kin nait bestaat nait’ met passie wordt gevolgd. Komt één van hen met een slecht of onmogelijk idee? Gewoon proberen.

Het resultaat is er. Hoe tof is het dat ze gewoon bij artiest René Karst (‘liever te dik in de kist’) een promotiefilmpje mochten opnemen? En bij hem thuis een biertje konden drinken, vraagt Boels af. Hij vertelt het trots, ze hebben dikke schik in het maken van de (goedbekeken) filmpjes, veelal met de mascotte van het festival in de hoofdrol: de kip Koos Grandioos, een van de vrienden in een kippenkostuum. Waarom een kip? ,,We hadden een logo nodig. En toen kwamen we op een kip uit. En toen wilden we ook een mascotte.’’ Zo gaat dat.

Inmiddels is de Koos een bekende verschijning, niet alleen in de filmpjes ook als de vrienden op stap gaan naar andere feesten of een rondje rijden door de streek. ,,Dat zorgt wel dat mensen erover praten’’, zegt Boels. ,,We doen het allemaal op onze eigen manier.’’ Het resultaat is er: het halve dorp loopt uit net als omliggende dorpen als Onstwedde. Twee keer zo’n 1500 man feestend aan het bier, verwacht Boels. Maar hier komt wel de uitzondering op de regel ‘Kin nait bestaat nait’: de organisatie mag volgens de vergunning zelf geen alcohol drinken. Boels, lacht en kijkt Boskers en Horlings aan. ,,Ja, dat wordt wel zwaar.’’