Een strandpaviljoen bij de playa del Delfzijl? Prima plan, zeggen badgasten. Maar wel kleinschalig en simpel: 'We zijn maar Delfzijl, hè?'

Het strand van Delfzijl, waar jarenlang aan is gewerkt, is vorig jaar officieel geopend. Nu het er ligt, is het tijd voor de volgende stap: wat heeft het nog nodig? De gemeenteraad van Eemsdelta beslist op 29 juni of ze het eens of oneens zijn met de opgestelde strandvisie. Eigenlijk is het meer een strandpaviljoenvisie, een document met daarin de kaders waar een eventueel strandpaviljoen voor de havenstad aan moet voldoen.

Zo staat in het document onder meer dat het niet groter mag zijn dan circa 400 vierkante meter, dat het jaarrond open moet zijn en niet alleen op warme dagen, dat het duurzaam moet zijn en demontabel; de boel moet kunnen worden afgebroken.

De raadsleden waren tijdens de raadscommissievergadering positief over de visie, maar hadden wel kanttekeningen. Zo vinden sommigen dat meer met ondernemers en betrokkenen moet worden gesproken, en dat het niet verstandig is om een maximaal aantal vierkante meters op te nemen in de visie.

Wat vinden de gebruikers van het strand zelf? Koos uit Delfzijl zit vrijdagmiddag met een flesje water uit te puffen bovenaan de dijk. Hij zit met zijn rug naar het strand en met zijn gezicht richting het centrum van Delfzijl. ,,Ik woon hier in de straat’’, zegt hij. ,,Ik kom hier bijna elke dag. Ik vraag me af of een ondernemer met een strandpaviljoen hier geld gaat verdienen.’’ Hij wijst naar het strand achter hem. ,,Hoeveel mensen liggen er vandaag? Zo druk is het hier niet.’’

Misschien dat het bezoekers trekt, voegt hij weifelend toe. ,,Wat mij betreft heeft het strand niets extra’s nodig. Het is mooi zoals het is. Misschien een kar waar je koffie of een ijsje kan halen.’’

Op het strand zelf is het inderdaad niet heel druk, maar er liggen zeker wat badgasten. Een klein jongetje in een FC Groningen-shirt kuiert met een blauw emmertje langs de waterrand. Hij is op zoek naar schelpjes en zeewier. Een Duitse tiener dompelt zijn lijf onder in het grauwe zeewater. ,,Kalt!’’, roept hij naar zijn ouders die op de stenen trap zitten.

Een bevriend stel zit op handdoekjes op het witte zand. ,,Een strandpaviljoen kan mooi zijn. Niet te groot hoor. Er hoeft geen ruimte te zijn om daar te vergaderen. Daar hebben we genoeg plekken voor in Delfzijl.’’

De man naast haar knikt. ,,Een kleinschalig paviljoen met een groot terras. We moeten onszelf niet overschatten. Ja, het is een prachtig strand. Maar het is geen Katwijk aan Zee.’’

,,Dat willen we ook niet worden’’, voegt de vrouw toe. ,,Gewoon een paar hippies die een gezellige tent runnen waar we een biertje kunnen halen.’’ De twee liggen hier vaker. Soms is het heel druk. Meestal is het zoals vandaag: een paar mensen die van het gebied genieten. ,,Je moet je bezoek goed afstemmen met hoog water. Ik lig hier niet als je voor je neus alleen slik ziet.’’

Een Duitse vrouw komt op het duo afgewandeld. Of er een boulevard in de buurt is waar ze met het gezin kan flaneren? In gebrekkig Duits legt het stel uit dat dat er niet is. ,,Kijk, zij wil een paviljoen’’, zegt de man lachend.

Marion Bijholt loopt met haar twee honden over het strand en gooit met een balletje. ,,Ik ben voor een strandpaviljoen. Leuk, een beetje reuring. Er is hier nu niet zoveel te beleven’’, zegt ze. Ze wil dan wel dat het laagdrempelig is. ,,Gewoon een simpele plek, waar je zo binnen kunt wandelen met je honden. Geen chique tent.’’ Een goede plek vindt ze de kant van het kantoor van Groningen Seaports. Aan de andere kant zit het Eemshotel en achter de dijk het MuzeeAquarium waar de toiletten vlakbij zitten. ,,Dus daar heb je van alles. Het is veel handiger om hier wat neer te zetten. Hier zitten altijd de meeste mensen.’’

Dat een toilet aan deze kant geen overbodige luxe is, bewijst de populaire dixie in het midden van het strand. In pakweg tien minuten heeft het oranje toiletgebouwtje vier klanten.

Voor Bijholt hoef het niet groter dan 400 vierkante meter. ,,Nee, het moet een beetje klein blijven. We zijn maar Delfzijl hè?’’