Deze wanhopige studenten slapen in Groningen in de noodopvang of op matrasje bij anderen. 'Ik kijk op alle websites en lees alle advertenties, maar hoor steeds hetzelfde: de kamer is al weg'
Obi Thelma (links) slaapt tijdelijk op een matrasje in de kamer van de buitenlandse studente Melav Salih. Foto: Nienke Maat
Ruim vijfhonderd studenten, veelal uit het buitenland, zijn wanhopig op zoek naar een kamer in Groningen. Studente farmacie Obi Thelma (29) uit Nigeria slaapt tijdelijk op een matras in de zolderkamer van natuurkundestudente (22) Melav Salih die vier jaar geleden vanuit Koerdistan-Irak naar Groningen kwam.
Obi Thelma is doodop. Moe van zorgen. Heeft ze volgende maand nog een dak boven haar hoofd? Ze slaapt sinds een week op de kamer van Melav. De Nigeriaanse liep vandaag bijna een uur van haar tijdelijke slaapplek in Vinkhuizen naar haar collegezaal bij het UMCG. Ja, ze heeft een OV-kaart. ,,Maar je hebt een bankpas nodig om die op te laden’’, vertelt ze in het Engels.
Nigeria is een van de landen buiten de EU waar het IBAN-systeem niet wordt gebruikt. ,,En voor het openen van een bankrekening heb je een burgerservicenummer nodig. En dat krijg ik weer niet, omdat ik geen vast adres heb. Tuurlijk, ik kan ook een fiets kopen, maar ik heb geen bankpas, alleen wat contant geld.’’
Thelma is een van de honderden studenten die zich in een noodopvang of op een matras bij wildvreemden het hoofd breken over hun volgende slaapplek. ,,Ik kijk op alle websites en lees alle advertenties. Maar ik hoor steeds hetzelfde: de kamer is al weg of er hebben ontzettend veel anderen gereageerd.’’
Nigeriaanse slaapt tijdelijk op matras in kamer van andere buitenlandse student
Ze ontdekte de Rijksuniversiteit Groningen via internet. ,,In Nigeria was er geen plek. Maar nergens stond vermeld dat ik al heel vroeg met het zoeken naar een kamer moest beginnen.’’ Enkele dagen voor het Groningens Ontzet stond ze bepakt en bezakt op het hoofdstation. De eerste nachten sliep ze in een budgethostel. ,,Ik vond maar geen kamer. Uiteindelijk werd ik met Shelter Our Students in contact gebracht.’’
Dit is een initiatief van studentenbelangenorganisaties die inwoners van Groningen oproepen een buitenlandse student tijdelijk onderdak te geven. Maar wat doet Thelma als er straks geen zicht is op een andere kamer? Ze haalt haar schouders op. Haar ogen worden vochtig. ,,Ik weet het niet. Ik weet het gewoon niet.’’
Melav reikt haar een tissue aan. Ze weet als geen ander hoe Thelma zich voelt. Alleen in een wildvreemde stad. ,,De houding van de RUG is schandalig. Het wordt tijd dat ze zich eindelijk eens voor studenten zonder kamer gaan inzetten. Dat kan toch niet? Wel reclame maken dat ze hier naartoe moeten komen, maar niet zeggen dat er bijna geen kamers zijn?’’
Obi Thelma (links) slaapt tijdelijk op een matrasje in de kamer van de buitenlandse studente Melav Salih. Foto: Nienke Maat
Ze woont sinds oktober in een tussenwoning in Vinkhuizen die ze – naast Thelma – met vijf anderen deelt. ,,Ik heb al op zoveel verschillende plekken gewoond, al zoveel verschillende huurbazen gehad. Sommigen zijn prima, anderen gedragen zich als een tiran’’, vertelt ze in het Engels. ,,Echt, ik ben zo langzamerhand een expert op het gebied van huurrecht.’’
Binnenkort studeert ze af en vertrekt ze voor twee weken naar haar familie in Irak. ,,Maar ik ben Nederlandse. Mijn familie vluchtte jaren geleden voor de oorlog met Iran naar Nederland. Hier ben ik geboren. Na een jaar of vijf moesten we weer vertrekken. Uiteindelijk zijn we weer naar Nederland gekomen. Mijn ouders en zusje wonen in Almere.’’
Ze is blij met haar zolderkamer. ,,Er is best veel ruimte. Ja, ik moet de badkamer en keuken met vijf anderen delen, maar dat gaat eigenlijk prima. Ik ken de anderen niet zo goed. De meesten zijn studenten. We zijn nogal op onze privacy gesteld.’’
Een woordvoerder van de RUG laat weten dat de universiteit al bij het eerste contact met buitenlandse studenten op de noodzaak voor het vinden van een kamer wijst. ,,Daarbij melden we dat de zoektocht heel lastig is. Verder verwijzen we ze naar websites waarop kamers worden aangeboden en maken we ze attent op de noodopvang en hoe die is georganiseerd.’’
Volgens een gemeentelijk woordvoerder is het ook voor buitenlandse studenten zonder vast adres mogelijk een burgerservicenummer te krijgen.
Pas op voor scammers
De Turkse studente Derya Sinanoglo (23) uit Istanbul slaapt sinds ruim twee weken op het eenpersoonsbed nummer 22 in de enorme slaapzaal in de noodopvang van The Village (onderdeel van Huis van Verhuur) aan de Peizerweg. Alle bedden – die met dunne schermen van elkaar zijn gescheiden – zijn bezet. Ze waarschuwt voor scammers, oplichters die buitenlandse studenten een kamer beloven, een fikse borg of voorschot eisen en daarna nooit meer iets van zich laten horen. ,,Ik heb zoiets een paar keer meegemaakt, maar ik zag dan al aan het contract dat er iets niet klopte.’’
De Turkse studente Derya Sinanoglo (23) uit Istanbul slaapt sinds ruim twee weken op het eenpersoonsbed nummer 22 in de enorme slaapzaal in de noodopvang van The Village. Foto: Jan Willem van Vliet
Chekina Nzoko (30), beheerder van The Village, herkent dit. ,,Er zijn genoeg studenten die er wel zijn ingetrapt. Die scammers zijn ontzettend gehaaid, ze gebruiken woonruimte die op websites van reguliere makelaars wordt aangeboden of geven niet-bestaande adressen op.’’
Sinanoglo heeft net als alle andere 98 buitenlandse studenten in The Village maar één doel: een kamer vinden. ,,Maar er is niks!’’ Ze drinkt van haar koffie. De studente van Minerva heeft ook dringend behoefte aan een werkruimte. ,,Want hier kan ik niet schilderen.’’ Haar familie maakt zich zorgen. ,,Mijn moeder belt elke dag om te vragen hoe het gaat.’’
De Deen Michael Trosborg (bed 77) verwacht dat hij volgende week een kamer heeft. ,,Ik heb een toezegging.’’ Zijn bed is keurig opgemaakt. Op een kastje staat een pot Duo Penotti, overhemden bungelen naast zijn kussen. Andere studenten – Italianen, Chinezen, Indiërs, Spanjaarden, Japanners, Portugezen, Egyptenaren – liggen of zitten nog op bed, luisteren naar muziek of tikken op hun laptop. Mannen en vrouwen liggen gescheiden. Trosborg: ,,Ik ben hier nu ongeveer 2,5 week. In het begin is het wel even wennen, maar dat doe je al snel.’’
De Deen Michael Trosborg (bed 77) verwacht dat hij volgende week een kamer heeft. Foto: Jan Willem van Vliet
De noodopvang, die door de gemeente en de RUG is georganiseerd, bestaat naast The Village uit het Martinihouse. Hier waren vorige week 124 van de 125 plekken bezet. De studenten kunnen hier tot medio oktober blijven. In The Village betalen ze een dagvergoeding van 9 euro en in Martinihouse elf euro.
Daarnaast zijn er nog uitwijkmogelijkheden naar het budgethostel aan de Radesingel (30 bedden) en het Best Western Hotel (50 bedden). Hier is plek tot 17 september en de dagelijkse vergoeding is 24 euro. In het hostel was begin vorige week nog een aantal bedden vrij en het hotel heeft er nog 16 beschikbaar.
Noodopvang voor studenten in The Village aan de Peizerweg, in 2019. Foto: Archief Duncan Wijting
Duitse student woont in zijn camper
Constantin Back (24) heeft alleen zijn camper. De Duitse RUG-student staat sinds drie weken in Groningen. ,,Ik ben het gewend hoor, ik ben nogal een reiziger.’’ Maar ook hij besteedt bijna al zijn vrije tijd aan de kamerjacht. ,,Ik ken een meisje van wie ik de kamer mag overnemen als zij een nieuwe woonruimte heeft gevonden. Maar ja, dat lukt maar niet.’’
De Duitse student Constantin Back (24) slaapt al drie weken in zijn camper. Foto: Jan Willem van Vliet
Studente Michaela Valkova uit Slowakije is het eindelijk gelukt. ,,Ik heb een kamer!’’ juicht ze. Terwijl op de eerste dag van de KEI-week (16 augustus), de introductieperiode voor eerstejaarsstudenten, duizenden studenten de stad ontdekten, sjokte zij met haar trolly naar het Martinihouse aan de Donderslaan. ,,Ik maakte me grote zorgen, mijn ouders nog meer dan ikzelf. Maar nu heb ik een kamer, er valt echt een last van mijn schouders.’’
Toch is ze ook een beetje beduusd. ,,Ik had in het Martinihouse een geweldige tijd. Iedereen kende elkaar. We kookten samen, keken naar films, echt heel fijn.’’
Ze heeft nog een boodschap voor de dakloze studenten. ,,Geef niet op!’’
