Ruslanddeskundige Hans van Koningsbrugge. Foto: Peter Wassing
Hans van Koningsbrugge, hoogleraar Russische Geschiedenis en Politiek aan de Rijksuniversiteit Groningen, geeft elke zaterdag zijn commentaar op de oorlog in Oekraïne. Vandaag aflevering 63.
,,De grootschalige raketaanvallen op het elektriciteitsnet in Oekraïne komen uit de koker van Sergej Soerovikin, de opperbevelhebber van het Russische leger, bijgenaamd De Slager van Aleppo. In Syrië heeft hij naam gemaakt door de infrastructuur aan te vallen. Iets soortgelijks doet hij nu in Oekraïne, met het doel het leven van de bevolking ondragelijk te maken.
Waarom doet hij dat? De Russen hebben dag in dag uit slag geleverd maar ze bereiken niks meer. De laatste drie maanden hebben de Russen 18 vierkante kilometer in Oekraïne veroverd, terwijl de Oekraïners ongeveer 16.000 vierkante kilometer hebben terugveroverd, onder meer in Cherson en Charkov. De raketaanvallen zijn voor Rusland het ultieme middel, maar meer kunnen ze niet.
Het idee erachter is dat Oekraïners meer geneigd zullen zijn tot vrede en Zelensky daartoe zullen pushen, maar of dat gebeurd is zeer de vraag. Voorbeelden uit het verleden, zoals bij de Blitzkrieg in Londen, hebben aangetoond het vaak alleen maar het verzet versterkt.
Desondanks zullen de levensomstandigheden van Oekraïners in de winter ernstig worden geraakt. Het leven wordt enorm zwaar voor hen. In veel streken ligt de temperatuur nu al rond het vriespunt. Zonder verwarming is het in de huizen niet warmer dan 10 graden. Hoe overleef je dan? Met veel kleren aan. Ik heb gehoord dat mensen in Kiev mensen naar appartementen van vrienden gaan waar de verwarming het nog wel doet of waar er tijdelijk wel stroom uit het stopcontact komt.
De Oekraïense regering probeert de gevolgen te verzachten door het creëren van duizenden warmtepunten in het land, zogeheten overwinningscentra, waar mensen zich kunnen verwarmen en hun mobieltjes opladen. Daar wordt ook water uitgereikt. Wat voedsel betreft: veel eten is opgeslagen, dat is een oude traditie in Oost-Europa. Probleem is wel dat mensen zich amper kunnen wassen.
Het wordt kortom niet makkelijk voor de Oekraïense bevolking. Toch denk ik niet dat het de wil van de bevolking breekt. Zoals een Oekraïner het goed uitdrukte: ‘Beter geen elektriciteit dan onder de Russische laars’.