BBB’er Herma Hemmen uit Ter Apel neemt Groningse hulplijnen mee naar Den Haag. 'Pieter staat zeker in mijn boekje'

,,Als mijn betoog in de Tweede Kamer straks te lang of te saai dreigt te worden, hoop ik dat de stem van Pieter even in mijn oor fluistert: hou het kort, Herma.’’

Hoewel de situatie in Ter Apel gespreksonderwerp van de dag is in de Tweede Kamer, is het niet ondenkbaar dat Herma Hemmen (48) straks hét enige Kamerlid uit de buurt is. Sterker nog: de BBB’er woont in het grensdorp en is op plek zeventien de hoogste Groningse kandidaat van de partij van Caroline van der Plas.

De man die haar aanspoorde om de sprong naar het Haagse te wagen is Pieter Dinkla (58) uit Bellingwolde. De akkerbouwer is een politieke en persoonlijke vertrouweling geworden van Hemmen. Beiden komen ze van de boerderij, maar hun politieke nest verschilde.

Tijdens hun eerste ontmoeting was Hemmen raadslid voor het CDA in Vlagtwedde en had Dinkla dezelfde rol namens de VVD in Bellingwedde. De twee plattelandsgemeenten fuseerden en het duo werd in 2018 collega-volksvertegenwoordigers en electorale concurrenten in de nieuwe gemeenten Westerwolde.

In aanloop naar die samensmelting blijken de twee een klik te hebben. Ze treffen elkaar niet alleen in vergaderzaaltjes, maar ook na de carnavalsoptocht. Een naborrel aan de keukentafel van de ouderlijke boerderij van Hemmen in Ter Apel, pal naast het huis waar ze woont met haar man, dochter, zoon en twee bouviers.

Dinkla: ,,In Bellingwolde zijn we niet zo van carnaval, maar het was hartstikke gezellig, zeker ook na afloop. Mijn vrouw Rita was ook mee. Zij is net als Herma heel sociaal en maakt altijd makkelijk contact. Ik ben daar wat minder goed in.’’ ,,Maar’’, valt Hemmen bij: ,,Jij bent altijd bondig en vol humor. Dat is echt een sterk instrument binnen en buiten de politiek.’’

Het is duidelijk, de twee zijn elkaar zowel politiek als persoonlijk gaan waarderen. Maar het duo heeft toch ook wel met de koppen tegen over elkaar gestaan in of buiten de gemeenteraad?

Het is even diep graven. ,,Oja, Ik heb nog wel een berichtje waarin je boos op me bent’’, zegt Dinkla. ,,Echt waar? Ik boos op jou?’’, reageert Hemmen vol verbazing.

Dinkla moet lang zoeken in zijn mobieltje (,,We hebben elkaar wel veel ge’appt, zeg’’). Het blijkt uiteindelijk om een schrobbering te gaan aan het adres van een andere VVD’er die pronkte met gezamenlijke veren. ,,Jammer dat dit zo gaat. Dit doet geen recht aan onze gezamenlijke inzet’’, leest Dinkla het schrijven van Hemmen. ,,Dat heb ik toch nog heel beschaafd gehouden, Pieter’’, zegt Hemmen opgelucht.

,,Ik kan wel wat kort voor de kop zijn als mensen iets naar zich toetrekken wat je met zijn allen doet. Sommige politici hebben daar wel een handje van. Dan bel ik je wel even op, maar met echt boos worden bereik je ook niets in de politiek.’’

Hemmen is al een jaar niet meer van het CDA en Dinkla is inmiddels ook geen VVD’er meer, na 25 jaar liberale lidmaatschap. Beiden verlieten ze de vertrouwde moederschoot wegens ongenoegen met de landelijke partij. Dinkla vorig jaar zomer na de stikstofopstand binnen de VVD, Hemmen een paar maanden later na een pijnlijke stilte van het CDA op een noodkreet over de asieloverlast in Ter Apel.

,,Als het uitkwam kon ik een werkbezoek regelen op het centrum zodat Kamerleden konden pronken met een foto, maar toen we de partij nodig hadden, gaven ze niet thuis. Ik kon en wilde die club niet meer vertegenwoordigen’’, blikt Hemmen terug.

Na de breuk heeft ze contact gezocht met Dinkla. Die adviseert haar niet meteen actief te worden voor een andere partij. ,,Dat maakt je ongeloofwaardig voor de buitenwereld, zei Pieter. Dat heb ik goed in mijn oren geknoopt.’’

Hemmen blijft ondertussen zelfstandig raadslid in Westerwolde, overweegt even een eigen lokale partij, maar voelt na een half jaar als politieke wees een vonk bij de BoerBurgerBeweging. De fijne ontmoetingen met frontvrouw Van der Plas, die twee keer Ter Apel bezoekt, zijn overtuigend. Ook Dinkla is lid geworden van de nieuwe partij.

,,Als je niet meer in de politiek zit, sta je al snel overal buiten’’, zegt Dinkla over zijn eigen politieke loopbaan. En hoewel het nog weleens kriebelt denkt hij deze zomer niet aan zichzelf als hij de vacature ziet voor het Kamerlidmaatschap. Dat moet Herma doen, is zijn overtuiging. Hij speelt het eerste via haar zoon Thomas.

Want de politica en sociaal adviseur is niet alleen een boerendochter, maar straks ook boerenmoeder. Haar zoon Thomas gaat boeren diep in Duitsland, in het dorpje Könkendorf een uur voor Berlijn. Thomas liep daarvoor stage op het akkerbouwbedrijf van Dinkla. ,,Dit is iets voor je moeder’’, wees hij hem op de vacature.

Zoon Thomas en Dinkla blijken niet de enige twee die haar wijzen op de kans. Hemmen zet alle mitsen en maren op een rij. Werken in Den Haag, de online haat voor een politica, de gevolgen voor haar gezin. Het is geen kleinigheidje.

‘Niet te lang meer nadenken, je moet dit doen’, appt Dinkla. Kort, bondig en recht voor de raap. Het sorteert het gewenste effect.

Maar wordt de overduidelijk gewortelde Oost-Groningse niet zielsongelukkig onder de Haagse kaasstolp?,,Daar zit ik drie dagen, dan zijn er gelukkig nog vier over. Ik ben gewapend met een tas vol levenslessen van mijn ouders, van Pieter en andere inspiratiebronnen. En ik heb ook een boekje met hulplijnen.’’

In dat boekje staan namen van mensen met kennis van zaken om te bellen voor advies bij politieke kwesties. ,,Pieter staat daar zeker in. Voor als ik vragen heb over landbouw of andere lokale zaken. Want ik weet iets wat ze lang niet allemaal weten daar en waarom ik die kant op wil: Bellingwolde is geen Ter Apel, en Ter Apel al helemaal geen Den Haag. En als ik het toch even niet zie zitten dan kan ik Pieter vast ook bellen, toch?’’

Dinkla: ,,Dan zeg ik: kom maar even thuis, meid. Of ik kom een borrel doen in een Haags café. Met borrelen hebben we ook de nodige ervaring.’’

Angst dat de band bekoelt bij een grotere afstand is er niet bij de twee. ,,In zware tijden leer je mensen het beste kennen. Toen mijn ouders allebei overleden, stuurde Herma een kaart en bloemen. Wij weten wat we aan elkaar hebben. Als ze zichzelf blijft, komt het helemaal goed’’, zegt Dinkla.

,,Geniet van het leven’’, wenst Hemmen haar voormalig raadsmakker toe. Ze roemt het warme nest van Dinkla in Bellingwolde, waar ook haar zoon kind aan huis was als stagiair. ,,Dan brachten we hem om half zeven in de ochtend en kregen we koffie en koek aan de keukentafel. ‘Hij komt hier zeker een paar kilo zwaarder weer weg’, waarschuwden Rita en Pieter. Het eten is daar altijd zo heerlijk. Hij is inderdaad behoorlijk gegroeid, maar gelukkig vooral de lucht in’’, lacht Hemmen.