Woning aan de Westerstraat in Ruinen, buitenaanzicht. Foto: Home Visuals
Het was zaterdag NVM Open Huizen Dag en dus stonden huizenverkopers in Drenthe en Groningen weer klaar met koffie en appelgebak. Maar terwijl veel huizen als warme broodjes verkocht worden, staan drie huizen in Ruinen, Diever en Blauwestad al bijna een jaar te koop, waarom?
Kiekendief 69 in Blauwestad, vraagprijs 625.000 euro, 9 maanden te koop
Eigenlijk hadden Jacolien en Erik Stijnvelder (49 en 51) wel verwacht dat hun woning in Blauwestad inmiddels verkocht zou zijn. Tijdens de openhuizenochtend deze zaterdag wachten ze op potentiële kopers, zittend aan hun tafel met een grote schaal pepernoten en de jazz-tonen van zangeres Norah Jones op de achtergrond. „Oploskoffie?”, vraagt Jacolien. De reden dat er geen gewone koffie is, is misschien wel de reden dat het huis nog niet verkocht is.
De woning in Blauwestad aan de Kiekendief, buitenaanzicht. Foto: De Woonmaat Makelaardij
Dat zit zo. Het echtpaar woont hier niet. Jacolien en Erik wonen in Nijmegen en lieten deze woning in Blauwestad als tweede huis bouwen, om dichtbij Eriks ouders te kunnen zijn.
Naast het huis ligt een jeu-de-boulesbaan. „We wilden iets wat onderhoudsvrij was en beetje het vakantiegevoel geeft”, vertelt Jacolien. Op die plek staat dus geen schuurtje. Dat hadden ze niet nodig bij dit ‘vakantiehuis’.
Eetgedeelte met doorkijk woonkamer in woning Blauwestad. Foto: De Woonmaat Makelaardij
Nu de Stijnvelders het huis in de verkoop doen, merken ze dat het ontbreken van zo’n garage lastig is. Erik: „Daar vragen mensen wel vaak om. Dat maakt het soms een struikelblok.”
Een andere reden ziet hij ook. „We hebben ook bezichtigingen gehad van ouderen uit omliggende boerderijen. Ze weten dat ze kleiner moeten gaan wonen, maar als ze komen kijken vinden ze dit te klein. Ze kunnen nog geen afstand nemen van hun oude plek.”
De woning is levensloopbestendig, splinternieuw (in 2021 opgeleverd) en heeft energielabel A+++. Het ruikt zelfs nog naar de bouw en is amper bewoond geweest. Daar ligt het in ieder geval niet aan.
Is hij misschien te duur op Funda gezet? Jacolien: „Ik weet het niet, maar dit bedrag is gelijk aan de WOZ-waarde. Dan is het met grote vraag naar woningen toch niet zo gek om die prijs aan te houden? Het is hier heerlijk rustig. En je zit hier aan het water; bent met je bootje zo het meer op.”
„In Nijmegen zet je zoiets te koop en dan is het binnen een week weg”, vervolgt ze. „Ik denk dat we hier gewoon nog niet de juiste combinatie van de mensen en het huis hebben gevonden.”
Hoofdstraat 37 in Diever, vraagprijs 469.000 euro, 11 maanden te koop
Pling-plong. Als je binnenstapt in de Hoofdstraat in Diever klinkt het bekende welkomstbelletje van de winkel. Maar hier valt al een aantal jaren niks meer te shoppen. In coronatijd stopten Herman Mulder (70) en zijn vrouw met de winkel. Ze hebben inmiddels een ander woonhuis in Diever. „Iets kleiner. Dan is er doorstroom, kan de jeugd mooi hierin.”
De voormalige winkel van de orthopeed in Diever. Foto: Van Ditshuizen Makelaardij
Toen Herman Mulder (70) deze woning in 1980 kocht, verkocht hij schoenen en ging hij zich steeds meer specialiseren als orthopeed. Achter de winkel woonde hij met zijn vrouw en kinderen.
De nieuwe koper hoeft geen winkel te beginnen in dit pand uit 1928, ze mogen er een volledig woonhuis van maken. Maar de verkoop gaat niet denderend. „Hoe zit het eigenlijk met die wooncrisis?”, vraagt Mulder zich hardop af.
De woonkamer in het gedeelte achter de winkel in Diever. Foto: Van Ditshuizen Makelaardij
Dochter Mieke Mulder (41) laat de bovenverdieping zien. „Hier sliep ik vroeger. Ik had geen klok, ik keek gewoon uit het raam en dan zag ik aan de kerktoren hoe laat het was.”
De woning heeft een fraai plekje: middenin het oude Diever. Van binnen is het wat gedateerd, maar aan ruimte is geen gebrek. Energiezuinig is het huis trouwens ook al wel.
„Er moet wel iets aan gebeuren. Je moet een hamer en een zak spijkers meenemen”, stelt Mulder. Dat is misschien een tikje eufemistisch. Aan het huis is een boel vertimmerd, wat vooral functioneel was voor de schoenenzaak. Om er één logisch ingedeelde woning van te maken moeten de nieuwe bewoners – om maar wat te noemen – muurtjes kunnen doorbreken.
Een deel van de voormalige winkel in Diever. Foto: Van Ditshuizen Makelaardij
Een andere optie is natuurlijk om een galerie of kapsalon aan huis te beginnen. Mulder: „Een van de kijkers wilde hier een schildersatelier maken. Maar die vond het te groot. Jammer. Maar ach, er is nog nooit een huis niet verkocht.”
Westerstraat 44 in Ruinen, vraagprijs 450.000 euro, 10 maanden te koop
Het huis aan de Westerstraat in Ruinen is van buiten een karakteristieke woning uit 1927, van binnen een plek waar de tijd heeft stilgestaan. Elly Brinkman (69) en Albert Tuin (68) warmen zich aan de ouderwetse gaskachel op deze stormachtige dag. Brinkman serveert het bezoek koffie. De moeder van Tuin woonde hier, maar zit met haar 94 levensjaren nu in een zorgcentrum.
Woning aan de Westerstraat in Ruinen, buitenaanzicht. Foto: Home Visuals
Middenin het mooie Drentse dorp ben je vanuit dit markante huis zo bij de bakker, bloemist en supermarkt. En achter het huis een diepe tuin met fruitbomen.
Toch is de verkoop geen kat-in-het-bakkie. Na tien maanden is er slechts één keer iemand geweest voor een bezichtiging. Dat komt vooral doordat er nog flink geïnvesteerd dient te worden. De donkerhouten meubels en het tapijt herinneren aan andere tijden. Of zoals Tuin het zelf zegt: „Het is allemaal gedateerd, er zit geen vlokkie isolatie in.”
Een deel van de ramen is nog enkel glas. „Als je de winter ingaat, denk ik altijd: het moet niet te hard gaan vriezen.”
De woning stond aanvankelijk voor 495.000 euro te koop, en dat bleek te duur. „De makelaar noemde een prijs van: 475, 480. Toen zei ik: ‘dan kunnen we er ook wel 495.000 van maken’.” Daar komt Tuin nu van terug.
De keuken en gaskachel in de woning aan de Westerstraat in Ruinen. Foto: Home Visuals
Na de prijsverlaging hoopt hij op interesse. Al ziet hij ook wel dat het huis waar hij ooit opgroeide nog flink wat liefde nodig heeft. Hij zwaait net twee bezoekers van Open Huizendag uit. „Ik zag de mevrouw gelijk kijken naar die lekstreep kijken.” Hij wijst naar een bruine streep die over de wand loopt. „Dan zeggen ze niets, maar ze denken van alles.”
De woning in Ruinen kent een zeer ruime tuin. Foto: Home Visuals
„Het scheelt dat we niet onmiddellijk op het geld zitten te wachten, dus dan kunnen we de verkoop nog een tijdje volhouden. Ik had het liefst gezien dat mijn broer hier ging wonen, hij woont nu in een huis van de woningstichting. Maar hij wil niet, hij woont wel best, zegt-ie.”
Eén gezamenlijk citaat
Soms gaat de verkoop gewoon niet zo hard. In het gedateerde, energieslurpende huis in Ruinen, in het onlogische ingedeeld winkelpand in Diever en in de splinternieuwe woning zonder schuur in Blauwestad valt drie keer hetzelfde citaat uit de mond van verkoper. Een hoopgevend mantra: „Ach, je hebt uiteindelijk maar één koper nodig…”
