Noordwest-Overijssel als leefgebied voor wolven? Niet echt. 'Maar ik sluit niet uit dat er een keer eentje een maand zit en dan weer verder trekt'

Hij is werkzaam bij Landschap Overijssel en ziet bij Wolven in Nederland de wolvenmeldingen in het land voorbij komen. „Die meldingen zijn diffuus”, stelt hij. Oftewel; het kan alle kanten op. „Ik zie meldingen vanuit de Amsterdamse duinen, Noord-Holland en nog net niet op Texel. Mensen vinden een prent van een hond en denken aan een wolf, zien een dode ree liggen en denken daarbij aan een wolf.”

„Of ze zien een loslopende hond en maken melding. Er zit veel ruis in”, zegt Zekhuis. Van 30 oktober 2020 tot en met 31 januari zijn er in Nederland 598 meldingen van vermoedelijke (sporen van) wolven binnengekomen bij het Wolvenmeldpunt van BIJ12, waarvan de uitvoering in handen is van de Zoogdiervereniging. Dat blijkt een rapport van BIJ12. Bij 179 meldingen is op basis van bewijsmateriaal duidelijk geworden dat het daadwerkelijk om een wolf ging (dit zijn zekere wolfwaarnemingen).

In dertig procent van de gevallen gaat het dus om een wolf, waargenomen door professionals en uit meldingen. ,,We kunnen niet alles ontkrachten, zeker als er geen foto’s zijn. We kunnen alleen iets met bewijs. En dan nog is het moeilijk. We krijgen weleens foto’s of filmpjes. Soms gaat het gewoon om een haas die de weg oversteekt, of een vos. Mensen kennen het niet en noemen het dan een wolf. Het gaat best ver. Ik ben dan ook voorzichtig met meldingen, maar mensen moeten vooral melding blijven maken.”

Woensdag ontving de redactie van de Steenwijker Courant een foto van een dier. De maker ervan dacht dat het mogelijk om een wolf ging. Geen gekke gedachte, al ging het in dit geval om een herdershond. Volgens Zekhuis is Noordwest-Overijssel geen voor de hand liggende plek voor wolven. „Vanuit Drenthe zouden ze hier kunnen komen. Het gaat bij meldingen veelal om trekkende wolven, die op zoek zijn naar een leefgebied. Ze hopen een geschikt en rustig gebied te vinden, waar ze eventueel een partner kunnen vinden en een gezin kunnen stichten, of ze sluiten aan bij wat er al is. In Noordwest-Overijssel is er weinig dekking en daardoor is er ook weinig rust. Er zijn bovendien veel watergangen over te steken om er te komen. Maar ik sluit niet uit dat er een keer een wolf een maand gaat zitten en dan weer verder trekt.”

Wolven hebben eigen, unieke kenmerken. „Er wordt gezegd dat een wolf grotere oren heeft dan bijvoorbeeld een herdershond, maar in verhouding tot gefokte honden heeft de wolf kleinere oren. De wolf heeft vaak wat wit bij de snuit en bovenlip. De start is lichtjes korter en hangt vaak recht naar beneden. Soms heeft een wolf een krul, net als een hond, in de staart. Dan zijn ze opgewonden of er is iets aan de hand. Standaard heeft de wolf de staart naar beneden hangen. Een wolf heeft bovendien een rechte rug en staat rank op de poten.”

Stel dat het woensdag wel om een wolf ging. Zou er dan iets in gang zijn gezet door betrokken partijen, zoals Staatsbosbeheer of Wolven in Nederland? „Nee”, zegt Zekhuis. „We kijken dan wel naar eventuele vervolgmeldingen. Poept een wolf om een gebied af te bakenen, dan moet-ie er echt wel langer zitten en het gebied kennen. Een trekkende wolf laat poep gewoon vallen en legt zeventig kilometer in de nacht af. Dat is bijna van noord naar zuid in deze provincie. Heb je het bijvoorbeeld over doodgebeten schapen, dan is het wel handig dat mensen een signaal krijgen.”