Wetholder Gerrie Hempen van De Wolden: 'Ik huuf niet zo neudig op de veurgrond; wij mut het samen doen' | Hier kom ik weg

„Ik bin in het diepe esprungen en inmiddels zwem ik”, zeg Gerrie Hempen (55) lachend op heur kamer in het gemientehoes in Zuudwolde. Haost zes jaor zit ze ‘op het pluche’ in De Wolden. Daorveur har ze nooit dacht dat ze daor ooit zitten zul.

Hempen komp van de boerderij en is geboren en opgruid in heur woonplaots Echten. Tussendeur hef ze twee jaor in Almelo woond, waor ze leerde veur grafisch vörmgever. Ze was een dwarse puber. Weer die lach. „Ik was 16 en wol uut huus. Dus ik heb ezöcht naor een opleiding die as zo ver weg was det ik op kamers mus, maar wel dichtbij genog um ’s weekends in huus te komen.”

Nao heur studie giet ze as vörmgever in de reclamewereld an de slag en later warkt ze twintig jaor veur zuchzölf. Politiek speult tot 2014 amper een rol in heur leven. Via heur wark komp ze in anraking met Gemientebelangen. Bij de verkiezingen in dat jaor boekt de partij een dikke overwinning en komp Hempen in de gemienteraod, wat heur een paar slaopeloze nachten oplevert. Zul dit echt wel wat veur heur wezen?

Maor het bevalt. As ze in 2018 vraogd wordt as wetholderskandidaat giet het net zo. Ze is gien haantie-de-veurste. „Wat de deurslag egeven hef? Ik bin iene die as graag iets veur mien eigen umgeving dut, det past wel bij mij.”

Het ‘boerenbloed’ zit nog altied in heur. „Ik vien het mooi det ik mij in het wark ok hard kan maken veur de landbouw, op gemientelijk niveau dan”, zeg ze. De streektaol hef ze van hoes oet metkregen. Heur beide dochters hef ze Drèentstaolig opvoed en tegen heur twee kleindochters prat Hempen ok plat. „Streektaal speult ok in mien wark best wel grote rol, he’k ontdekt. Ik marke: aj plat praot, kooj dichterbij de mèensen. Het gef een stukkie vertrouwen. Zo van: ja, ie bint van hier.”

Samenwarken stiet veur heur centraal. „Dat mut ok echt in een gemiente. Ik huuf niet zo neudig op de veurgrond, wij mut het sámen doen. En hielemaole aj kiekt naor de opgaven waoras wij nou veur staot.”

Ze nuumt woningbouw as veurbeeld. „Iederiene kek naor de gemiente, zo van: jullie mut bouwen. Maor waor aj ok bouwen wilt, ie kriegt altied bezwaoren. En iederiene wil det er veur starters uut heur dörp ebouwd wordt, maar as ze zölf heur huus verkoopt, kiekt ze naor het hoogste bod. Dan moej dán ok jongern de kaans geven.”

In heur vrije tied wandelt ze geern. „Vanuut Echten kuj zo alle kaanten op lopen. As het even kan, luuster ik naor de podcast De Nedersaksen van Hendrik Jan Bökkers en Albert Bartelds. Daoruut blek ok wel: oenze identiteit is hiel arg verbunden mit het Nedersaksisch gebied; det zit niet allent in de taal, ok in de gebruken.”

Dat ze ooit argens aans wetholder worden zal, kan ze zuch niet veurstellen. „As iene det an mij vrag, zeg ik: waorumme? Ik doe het veur hier. Hier kom ik weg. Hier heb ik wortels en wor ik ok evoed. In een aander gebied he’k toch niks?”