Harro Oosting: 'Witte kippen bint starker, ze legt meer eier en leeft langer.' Foto: Boudewijn Benting
Harro Oosting van Nei-Zwindern is met zien vrouw Bernice eigenaar van akkerbouw- en legkippenbedrief Bioboerderij Oosting. Heur eigen tokkelroom is een succesnummer. Ze verkoopt het tot Middelburg an toe.
Van jongs of an hef Harro Oosting methölpen op de boerderij an de Burg. Legroweg op Nei-Zwinderen. Hij is de oldste van een gezin met zeuven kinder. „Ik wol mien va helpen op het laand. Op mien manier ‘mus’ ik dat”, zeg de 55-jaorige boer an taofel in zien olderlijk hoes, waor e in 2005 terugkeerd is.
Hard warken
Vrogger hadden zien olders akkerbouw en vleeskukens. „Mien va har geregeld last van de rug en kun dan gien zwaor wark doen. Toen ik hen de landbouwschoel gung, wa’k ien of twie dagen in de zes week thuus an het wark um de stal schoon te maken as de kukens hen de slacht gungen. Op zaoterdag warkte ik bij de melkveeholder tegenover oes.”
Hier kom ik weg
Zien jeugd bestun miest oet warken. „Wij waren geriffermeerd en mien olders waren aordig streng. Op zundag kun der nooit wat. Wij mussen twie maol hen de kerk. Ik geleuf zölf ok, maar wij doet het met oes gezin wel hiel aans.”
Hij en zien vrouw Bernice hebt zes kinder. Die warkt niet op het bedrief. Ze bint allemaol reislustig. „Oeze oldste is der met begund: die gung op heur 15e of 16e met een christelijke hulporganisatie hen Sri Lanka. Later hef ze in Amerika warkt as au pair. Op dit moment reist ien van oeze dochters deur Vietnam, woont iene in Barcelona en löp een aander stage op Gran Canaria.”
Hier kom ik weg
De streektaolrubriek Hier kom ik weg is een samenwarking met het Huus van de Taol en giet over Drenten en heur verhalen. As kandidaten plat praot, wordt ze in heur eigen variant van het Drèents citeerd. Schrievers Jessica Bonnema en Annemiek Meijer gebruukt heur eigen variant: resp. het Zuudoost-Veen- en het Zuudoost-Zaand-Drèents.
Van broen naor wit
As Oosting en zien vrouw het bedrief op Nei-Zwindern overnimt, begunt ze met legkippen. Later stapt ze over naor biologisch. Oosting: „Wij hebt de stal uutbreid en derveur zörgd dat ze hen buten kunden.”
Kört leden bint heur broene kippen vervangen deur witte. „Die bint starker, ze legt meer eier en leeft langer”, leg e oet. „Sommige mèensen denkt dat witte eier aans smaakt as brune. Onzin, de smaak wordt bepaold deur het voer.”
Dat voer bestiet veur vieftig procent oet Oostings zölf verbouwde tarwe en mais, want ok met de landbouwtak is het bedrief overgaon op biologisch. Bioboerderij Oosting mak daornaost underdiel oet van een coöperatie van vief boerenbedrieven, die medicinale kruden, zoas valeriaan en echinacea, verbouwt.
Tokkelroom
Drok zat, zuj dèenken, maor sinds een paar jaor maakt het bedrief ok tokkelroom (eierlikeur, red.). „Dat is ontstaon deur een vraog van de supermarkteigenaar in Daolen, waor oeze dochters allemaol warkt hebt. Bernice is hiel creatief en wij bint het gaon proberen. Het vuul in de smaak.”
De tokkelroom begunde as een probeersel, maor al gauw kunden ze de vraog niet meer an. Foto: Boudewijn Benting
Al gauw kunt ze de vraog niet meer an en schaft ze een grote ketel an um meer tegeliek te kunnen maken. In hiel het laand hebt ze verkooppunten. „Der komt nog aal meer bij. Deur oeze reizende kinder kom wij nog al ies op Schiphol. Wij informeert dan vaak verkopers in die regio of ze nog neie veurraod neudig bint. Die kuw dan brengen.”
Veurjaor
Oosting is een Drent in hart en nieren. „De taol vin ik ok mooi, maor die deurgeven an de kinder valt nog niet met”, lacht e. „Het mooiste van mien wark? De akkerbouw. Aj in het veurjaor de grond bewarkt, zèeien gaot en het neie leven komp boven… Daor bin ik groot met worden en dat vin ik nog altied mooi.”