Dave (35) en Marjolein (38) uit Valthermond moeten voor de tweede keer hun huis verlaten. ‘Je moet alles weer achterlaten’

Dave heeft de brief op tafel. Woonservice verzoekt hem zijn krabbel te zetten onder de huuropzegging per 1 oktober 2027. Dat had hij in november moeten doen, maar hij weigert. 

Woonservice vervangt de komende jaren 22 verouderde woningen aan de Veenmoslaan, Rooilaan en het Noorderdiep in Valthermond door 37 duurzame woningen. Dat sloop goedkoper is dan renovatie, snapt het stel. En dat het altijd een vervelende boodschap is, begrijpen ze ook wel.

Maar het is niet voor het eerst dat hun huis tegen de vlakte gaat: in 2016 gaf Woonservice hun woning verderop aan het Noorderdiep ook al een enkeltje sloopkogel. „Ze doen alsof het normaal is om in relatief korte tijd weer je huis uit te moeten”, zegt Dave. „Nou, moet je eens kijken hoelang het duurt om weer ergens je draai te vinden en het je thuis te noemen.”

Dave groeit op aan de Vurenlaan, net als zijn vader. In 2010 betrekt hij met zijn vriendin Marjolein een rijtjeswoning van Woonservice aan het Noorderdiep 453, bij zijn ouders om de hoek. Een jaar later wordt hun dochter geboren. „Het was een hechte, gezellige buurt”, vertelt Marjolein. Zo zorgen een stuk of twintig vrijwilligers voor de speeltuin die er sinds 2015 staat.

En dan komt de brief, begin zomer 2016. Woonservice kondigt de sloop aan van 32 woningen. Ook het huis van het gezin staat ertussen, net als Daves ouderlijk huis. Sloop is nodig vanwege de bevolkingskrimp in het gebied. Het is nog onduidelijk wat ervoor terugkomt.

„Je hebt er zoveel herinneringen liggen, alle eerste keren hebben we daar beleefd. Dat moet je allemaal achterlaten”, zegt Marjolein. Via Woonservice krijgt het stel een soortgelijke huurwoning aan het Noorderdiep. Dave’s ouders kunnen in hun oude buurt blijven, daar komt een seniorenwoning vrij. De andere buren verspreiden zich over Valthermond en omliggende dorpen.

In de nieuwe buurt van Dave en Marjolein beginnen nieuwe tradities en komen nieuwe herinneringen. Zo is er 's zomers een jaarmarkt, na afloop komt iedereen bij het gezin in de tuin barbecueën.

Jaren is er geen vuiltje aan de lucht, tot dit najaar: in september trekt Woonservice een week uit voor afspraken met 22 huishoudens in de buurt. „De eerste gesprekken stonden gepland op maandag, wij waren woensdag aan de beurt”, vertelt Dave. „Maar op maandag wisten wij van de buren natuurlijk al wat er ging gebeuren.”

Voor Dave is het zijn derde betekenisvolle woning die verdwijnt. En dat op zijn 35ste. „Alles is straks weg”, zegt hij. Marjolein: „Je wordt zo langzamerhand gedwongen je eigen dorp uit te gaan.”

Aan de Veenmoslaan, Rooilaan en Noorderdiep komen levensloopbestendige woningen en gezinswoningen met twee slaapkamers. Voor de andere woningen, waaronder die van Dave en Marjolein, worden nog plannen gesmeed.

„Het is in theorie een mogelijkheid om hier terug te komen”, zegt Dave. „Maar als het al een gezinswoning wordt, dan heeft het maar twee slaapkamers. Nu hebben we er drie. En dan moet je weer extra verhuizen via een tussenwoning. Dan ben ik straks drie keer gedwongen verhuisd.”

Inmiddels valt het stel boven de inkomensgrens van de sociale huur, wat betekent dat ze alleen nog via Woonservice zelf aan een nieuwe woning kunnen komen. Anders blijft alleen het kopen van een huis over. „We zijn bezig, maar je komt er amper tussen”, merkt Dave. „Het liefst willen we extra compensatie van Woonservice als erkenning voor onze situatie.”

Het gezin probeert de dagelijkse dingen te doen. „Je propt je stress en het gevoel van onmacht weg”, zegt Marjolein. „Maar de stress wordt vanaf nu wel groter", vult Dave aan. Marjolein: „De emoties van toen komen terug. Het had toch meer impact dan je dacht.”