Mooi Wark-drummer Dennis Hendriks oet Assen: ‘Ik bin beneid wat mèensen van mien eigen muziek vindt’

As Dennis Hendriks een jaor of 9 is, nimt zien olders hum met naor een muziekwinkel in heur woonplaots Assen. „Ik much kiezen tussen een drumstel en een gitaar. Gitaarspeulen leek mij hielemaol niks, dus het weur drummen. Da’k nou toch gitaarspeul komt omda’k het mijzölf anleerd heb.”

Een jaor of zes hef Hendriks drumles. „Of mien olders nooit spiet had hebt van het drumstel?” Hij lacht hard. „Nee, zij niet, de buren wel.”

Band-ervaring hef en niet as op zien 15de een advertèentie zöt dat Mooi Wark een neie drummer zuukt. Hendriks is dan stopt met de middelbare schoel, waor e op zien zachtst zegd gien gemakkelijke leerling was. „Mien zeun van 8 en bonuszeun van 12 jaor probeer ik juust zoveul meugelk te motiveren um schoel of te maken, want het is wel handig aj papieren hebt. Ik heb het geluk had da’k goed terechtkommen bin.”

As de jonge drummer en een keer met mag rippeteren met Mooi Wark, is het snel bekeken. As broekie komp e bij de Drèentstaolige boerenrockband. „Het was toen, met zowat 25 optredens per jaor, nog aordig rustig. En in kroegies heurden wij vaak: ‘Kan het wat zachter? Aans kuw mekaar an de bar niet verstaon’!”

As ze in 2006 het nummer Idioot oetbrengt, veraandert alles. Het slat zo an dat ze der hetzölfde jaor nog vieftig optredens bijkriegt. As In de blote kont een jaor later volgt, wordt Mooi Wark overal bekend. „Wij weurden leefd. Op mien 16de he’k alle discotheken in Nederland van binnen zien, maar tied um zölf te stappen was der niet. Fantastisch um met te maken, heur. An de aandere kaant: iederien wol opiens wat van je. Seks, drugs & rock ‘n roll?” Hij gnes: „Gien drugs. De rest wel.”

„Ik denk da’k best wel ies naost mien schoenen lopen heb, ja. Ok niet altied mooi veur mien olders. Soms kwam ik ’s mörgens um zeuven uur stomdronken thuus en gung mien mam net naor het wark. Zij hebt wel ies zörgen had daorover.” Tegenwoordig giet het niet meer zo gek, vertelt e. „Ik ben ook 36.”

Nao veer jaor nimt John Roffel de drumstokken over. Hendriks richt een countryband op, toert daormet in Duutsland en begunt dan, samen met under andern veurmalig Jovink-gitarist Richard Jansen de band Stonegood: een feestband die Nederlandstaolige nummers vertaolt naor stienkolen Engels. „Wij deden zu’n zeuventig optredens per jaor. Dat gung best mooi.”

Nou is de Asser drummer alweer acht jaor terug bij Mooi Wark, waormet e zowat honderd maol in ‘t jaor deur het hiele laand optred. Daornaost warkt Hendriks an eigen nummers, die meer countryrock-oriënteerd bint. „Dat kan prima naost Mooi Wark bestaon, al dèenk ik dat mien toekomst uuteindelijk bij mien eigen muziek lig.”

Met het gevulige Koffie veur ons twee weur e twiede op het Songfestival Drenthe. Met de muzikanten die hum daor begeleid hebt, is e de Dennis Hendriks Band begund. Het verschil met Mooi Wark is groot. „Mooi Wark vin ik nog altied harstikke mooi, maar ik bin ok beneid wat mèensen van mien eigen muziek vindt.”

Der ligt nou een stuk of wat neie eigen nummers klaor. „In de streektaol, jazeker, ik gao niet in het Nederlands zingen. Drèents is mij meer eigen. Bij optredens gaow ok Engelstaolige country-covers speulen.”