Maura (47) uit Assen is met haar gezin terug van het brandende Rhodos. 'Dit was ook meteen de laatste keer'

Wat bedoeld was als een weekje ontspannen in de zon veranderde in een weekendje stressen bij het vakantiehuisje in Lachania op het zuidelijk deel van het eiland. „Dit was de eerste keer in tien jaar dat we in de zomervakantie naar Zuid-Europa gingen. En ook meteen de laatste keer. Rhodos is een prachtig eiland, we willen er zeker nog eens naar terug. Maar niet in de zomer.”

Inmiddels is de familie veilig thuis. Maar de afgelopen dagen zal Maura Smallenbroek uit Assen niet gauw vergeten.

„Wij waren vrijdagochtend vroeg vertrokken met het vliegtuig, toen was er alleen één brand in de bossen. Rhodos was nog helemaal niet in het nieuws. Toen we aankwamen, kwam die tweede brand erbij die een stuk dichterbij ons vakantiehuisje was. Maar aanvankelijk, op vrijdagavond, was alles nog prima. We hebben lekker gegeten en gezwommen. Toen we zaterdag wakker werden, zagen we in de verte allemaal grijs-oranje wolken. Heel relaxed ben je dan al niet meer.”

De stroom viel voortdurend uit en de familie mocht niet bij het huisje weg. Zaterdag leek het steeds erger te worden. In de ochtend deed het gezin boodschappen in Gennadi. „Toen was het nog rustig. Maar de buurman op ons vakantieparkje ging in de middag. Toen was het chaos, iedereen was aan het hamsteren.” Inmiddels is Gennadi – tien minuten rijden vanaf de vakantielocatie van de familie Smallenbroek in Lachania – grotendeels verschroeid of verbrand.

„In de nacht naar zondag hebben we niet echt geslapen. Middenin de nacht kregen we nog een Griekstalige noodmelding met de oproep om te evacueren. Maar die zondag leek het juist beter te gaan. ’s Avonds was de lucht strak blauw. Wij dachten: nú kunnen we gaan genieten. Maar maandagochtend was de lucht weer grijs en oranje. Het begon ook hard te waaien, dus de receptie meldde dat we ons voor moesten bereiden op evacuatie.”

Via reisorganisatie Sunweb werd de familie dringend opgeroepen om naar Rhodos-stad in het noorden te komen. Via de oostkust reed het viertal daarheen, waarbij hen een groot contrast opviel. Terwijl het zuiden van Rhodos brandt, viert men in het noorden vakantie. Je ziet er geen vlammen, ruikt geen rook, zegt Smallenbroek.

„Onderweg zagen we niks van de branden. Alles was hartstikke mooi, mensen zaten op terrasjes. In de stad Rhodos lagen toeristen op het strand te zonnen. Maar in het hotel waar we naartoe moesten, werd je wel triest. Mensen sliepen op matjes op de grond en op banken in de lobby. Wij wilden zo snel mogelijk weer weg.”

Die avond ging de familie op een van de laatste vluchten van Transavia mee, die vanaf Lesbos een tussenstop maakte op Rhodos. Na een chaotische incheck op het vliegveld, stapten zo’n twintig personen in het evacuatievliegtuig naar Amsterdam. „Er zat een Belgische familie bij die alles kwijt was. Hun hotel was afgebrand, ze hadden op het stand gezeten met een handdoek over hun hoofd. Op het vliegveld kregen ze een noodpaspoort.”

Na een lange reis van 24 uur – de auto stond nog bij luchthaven Weeze in Duitsland – is de familie blij om terug in Assen te zijn. Smallenbroek: „Ik ben zelf vrij nuchter. Het is niet gevaarlijk geweest. En thuis hebben we het ook goed voor elkaar. We gaan gewoon kijken of we nog een dagje naar Schiermonnikoog kunnen, als het weer mee zit.”

„En ja, over tien jaar hebben we nóg altijd een sterk verhaal te vertellen over deze vakantie.”