Skopje Emmen: Echte discomuziek, bandplooibroeken met opgekrulde pijpen en glitter & glamour. 'Ik heb wel eens gedacht: ik hoop dat dit nooit ophoudt' I De verdwenen discotheek
De entree van Skopje aan de Weerdingerstraat in Emmen. Foto: Collectie Fenny Trajkovski-Veenstra
Discotheken bepaalden nog niet zo heel lang geleden het uitgaansleven. Veel mensen tussen de 30 en 70 jaar hebben herinneringen aan die oude disco’s. Ze gingen er op stap, maakten vrienden en werden verliefd. Deze zomer zet Dagblad van het Noorden tien bekende discotheken uit Drenthe en Groningen in de schijnwerpers. Vandaag Skopje in Emmen.
Eddy de Vries (57) grijnst als hij eraan terugdenkt. Hoe hij eruit zag in de jaren tachtig. ,,Zwarte karateslofjes, een bandplooibroek met opgekrulde pijpen en een blouse die aan de ene kant uit de broek hing. En dan had ik ook nog een permanentje.’’
Er was niets raars aan in die tijd. Veel jongens die destijds naar discotheek Skopje in Emmen gingen, zagen er zo uit. ,,En die meiden, dat was ook wat moois, hoor! Suède laarzen tot de knieën, een strakke corduroy broek, een trui die bij de broek in ging en een brede riem. En veel dames hadden het haar getoupeerd, want dat was helemaal hip in die tijd.’’
Van heinde en verre kwamen liefhebbers naar discotheek Skopje in Emmen. Foto: Collectie Eddy de Vries
Eddy de Vries was jarenlang diskjockey van Skopje in Emmen. Een discotheek in de ware zin van het woord, met echte discomuziek. Dus met Kool and the Gang (), Earth, Wind & Fire (), The Trammps (), Chic () en Donna Summer ().
Op een bierviltje stond ‘Wanneer ben je vrij?’ In het Macedonisch
De discotheek was genoemd naar de hoofdstad van Macedonië, jarenlang een deel van Joegoslavië en tegenwoordig officieel Noord-Macedonië geheten. Eigenaar Nikol Trajkovski was er geboren. Op zijn 24ste verliet hij de stad om in Nederland te gaan werken. Hij belandde met enkele landgenoten in Nieuw-Amsterdam en ging aan de slag bij fabrieken in Klazienaveen en Emmen.
Nikol Trajkovski (1945 - 2010), de man uit Skopje die met zijn vrouw Fenny naam maakte met Skopje-discotheken. Foto: Collectie Fenny Trajkovski
Aan de Vaart in Nieuw-Amsterdam had de familie Veenstra een café met cafetaria. Trajkovski ging er geregeld met een vriend naar toe om wat te eten. Een van de mensen die er werkte, was Fenny Veenstra, de dochter van de kroegbaas. ,,Op een dag kreeg ik van hem een bierviltje met daarop een tekst in zijn moedertaal. Ik snapte natuurlijk niet wat erop stond en kocht een dag later het boekje ‘Wat en hoe in het Macedonisch’’’, zegt de inmiddels 71-jarige Fenny.
Fenny Veenstra, die samen met haar in 2010 overleden man eigenaar was van de Skopje-discotheken. Foto: DvhN
Op het viltje bleek de tekst ‘Wanneer ben je vrij?’ te staan. ,,Ik pakte een pen en zette er in het Macedonisch ‘woensdag’ onder en gaf dat aan Nikol toen hij opnieuw in de zaak kwam. Daarna hebben we een afspraak gemaakt. Hij ging met mij, een vriendin van mij en een zusje van haar een middagje naar Coevorden.’’
Samen aan het werk in Arizona, bij Henk Veenstra in Nieuw-Amsterdam
Amper een jaar later traden Nikol en Fenny in het huwelijk. ,,Ik vond hem aantrekkelijk en grappig.’’ In het weekend ging het stel in Nieuw-Amsterdam aan het werk in discotheek Arizona, dat eigendom was van Henk Veenstra, de broer van Fenny. In 1974 hadden ze hun eigen discotheek, in Harkstede.
,,Op mijn initiatief’’, zegt Fenny. ,,Ik zag in dat er in Harkstede een horecabedrijf te koop stond. Een dorpscafé, met daarachter een dancing. Samen gingen Nikol en ik aan de slag om het naar onze zin te maken. Hij timmeren, ik verven. Skopje noemden we onze disco. Het eerste weekend hadden we 300 gulden omzet. Man, wat waren we trots! In het begin liep het wat stroef, maar later kwamen mensen van alle kanten naar onze disco.’’
Skopje Emmen, in de beginjaren. Foto: Collectie Skopje
Na Harkstede opende het stel Skopje-discotheken in Beilen (1976) en Emmer-Compascuum (1978). In 1980 volgde Emmen. Het voormalige pand van Olijslager Verf & Behang werd overgenomen en geheel verbouwd. Ook het pand ernaast werd gekocht. ,,Daar woonde iemand die geen disco naast zich wilde hebben. Daar hebben we een Balkan-restaurant van gemaakt, Olympic.’’
‘Geloof het of niet, maar ik was tot mijn achttiende nog nooit in een kroeg of disco geweest’
Skopje Emmen, dat onder leiding van een architect werd verbouwd, werd voorzien van maar liefst twaalf bars. De dansvloer in de kelder werd er zo neergelegd, dat de jongens de dansende meiden vanaf de begane grond uitstekend konden zien. Omdat Skopje Emmen echt helemaal disco moest worden werd veel geïnvesteerd in licht- en muziekinstallaties.
Het duurde niet lang of Eddy de Vries was een van de vaste diskjockeys. ,,Geloof het of niet, maar tot mijn achttiende was ik nog nooit in een kroeg of discotheek geweest. Ik was een talentvolle wielrenner en leefde echt voor mijn sport. Ik droomde van een leven als prof. Maar toen kreeg ik de ziekte van Pfeiffer. Toen ik daarna weer op mijn fiets stapte, haalde ik nooit meer mijn oude niveau.’’
Eddy de Vries (links) en de landelijk bekende diskjockey Ferry Maat, bekend van The Soul Show. Foto: Collectie Eddy de Vries
De Emmenaar zette zijn fiets aan de kant en ging op stap, onder meer naar de IBO-bar in Barger-Compasccum. Daar stond John Schiphouwer achter de draaitafel. De Vries vroeg of hij ook een keertje mocht draaien en kreeg toestemming. Een nieuwe hobby was geboren en ook nog eentje die geld opleverde. Het duurde niet lang of De Vries mocht zijn kunsten vertonen in Skopje Emmen.
‘Ik heb wel eens gedacht: ik hoop dat dit nooit ophoudt’
De Vries bleef er een jaar of tien. Zijn ogen beginnen te stralen als hij eraan terug denkt. ,,Het was een ge-wel-dige tijd! Muziek draaien, leuke contacten met klanten en collega’s en af en toe een vriendinnetje. Ik heb wel eens gedacht: ik hoop dat dit nooit ophoudt.’’
Voormalig diskjockey Eddy de Vries voor het pand in Emmen waarin vroeger discotheek Skopje was gevestigd. Foto: DvhN
Skopje was trendy en revolutionair. In de disco werd ook discomuziek gedraaid die nog helemaal niet in de top 40 stond. Fenny Trajkovski ging er speciaal voor naar Utrecht en Amsterdam. Eddy de Vries: ,,Op een zaterdagavond was ik een keer wat laat. Kwam ik om twintig voor negen aan met mijn platenkoffers. Wat bleek? Voor de deur stond al een rij van hier tot Tokio. Voor de duidelijkheid: de disco ging om negen uur open. Moet je nu eens mee aankomen bij de jeugd!”
‘Ik had het ab-so-luut niet willen missen. Voor geen goud’
Tegenwoordig is de oud-diskjockey raadslid in Emmen, voor de partij Wakker Emmen. ,,Door mijn werk in Skopje kreeg ik meer zelfvertrouwen en had ik later nooit moeite om voor publiek iets te zeggen. Al is praten in de raadszaal natuurlijk wel iets anders dan in een discotheek. In een disco gaat niemand met je in discussie en hoef je geen rekening te houden met wat je eerder allemaal verkondigde.’’
Skopje had meerdere discotheken in Drenthe en Groningen. Foto: DvhN
Na Skopje Emmen opende het echtpaar Trajkovski nog Skopje-disco’s in Roden en Musselkanaal. Uiteindelijk leidde een geschil met de fiscus in de jaren negentig er mede toe dat het bedrijf in de problemen kwam en de uitgaanspaleizen één voor één de deuren sloten. Van alle disco’s bleef Skopje Beilen het langste open. Eerst in het oude pand in het centrum van Beilen, daarna, vanaf 2005, aan de Domoweg. Inmiddels is in dit pand een casino gevestigd. Skopje Emmen ging in 1993 dicht. In 2010 overleed Nikol Trajkovksi op 64-jarige leeftijd aan een hersenbloeding.
Weduwe Fenny: ,,Totaal onverwacht en natuurlijk veel te vroeg. Of ik nog wel eens aan onze discotijd word herinnerd? Ja, wat denk je! Ik gebruik nu meestal mijn meisjesnaam Veenstra, maar als ik Trajkovski zeg, komen bij anderen al heel snel de verhalen. Over die prachtige tijd die de jongeren van toen bij ons hebben meegemaakt.’’ Eddy de Vries: ,,Ik had het ab-so-luut niet willen missen. Voor geen goud.’’
