Regenboogambassadeur Henk Nijmeijer uit Assen: 'We moeten de overeenkomsten benadrukken, in plaats van de verschillen'

,,Nee, ik weet dat er gemeentes zijn met een een regenboogambassadeur. Maar er was nog geen provinciale regenboogambassadeur.”

,,Het is nog steeds nodig om de sociale positie van de lhbti’ers te verbeteren. Als je kijkt naar Italië, waar de namen van niet-biologische lesbische moeders van de geboorteaktes van hun kinderen gehaald worden. Hongarije, waar boeken met verwijzingen naar lhbti verboden worden.”

,,Ook hier in Drenthe is het nodig. We hebben hier een aantal successen behaald. Op andere plekken in het land en in Europa willen ze weten hoe het kan dat we in in een rurale provincie als Drenthe wel succes hebben.”

,,In 2012 is het initiatief genomen om regenbooggemeentes in te stellen. Een paar jaar later leek het rijk dit initiatief te willen schrappen. In Drenthe hebben we toen de Regenboogprovincie uitgeroepen en hebben we samen met de gemeenten de handen ineengeslagen. Zo werken we samen op het gebied van regenboogbeleid en organiseren we allerlei activiteiten rond de coming out-dag en zijn we onlangs gestart met het een project de ‘veilige kleedkamer’, samen met sportclubs. Dat is uniek in Nederland. Daar is men internationaal ook heel erg in geïnteresseerd.”

,,Ja en nee, maar de problemen zijn anders. Ook in een klein dorp kan het problematisch zijn om voor je geaardheid uit te komen. Je kan geluk hebben dat je in een redelijk ruimdenkende gemeenschap woont, maar het kan ook anders, weet ik uit ervaring. En als dat zo is, dan verhuizen ze naar de grote stad.”

,,Ja, in de stad hebben ze ook zo hun problemen. Het hangt allemaal met elkaar samen. Het is niet een probleem van de stad of het platteland. Ik loop in Assen ook niet hand in hand met mijn man over straat. Ik hoor van anderen hoe dat werkt. Nagekeken worden, schelden. Kijk, waar ik voor strijd, is dat het er niet meer om gaat welke geaardheid je hebt. Momenteel worden verschillen tussen mensen steeds benadrukt. Het gaat om de overeenkomsten, maar vooral om wederzijds respect dat we hebben.”

,,Ik richt me als ambassadeur op de hetero-normatieve maatschappij. Niet op de lhbti’ers. Ik vind het belangrijk dat er op scholen en sportclubs aandacht voor is. Uiteindelijk kun je het niet afdwingen en gaat het om een intrinsieke motivatie, waarbij het normaal is om lhbti’ers niet buiten te sluiten.”