Hier kampeer je diep verborgen in de Drentse bossen | Pareltjes van het Noorden

Dit artikel had eigenlijk niet geschreven moeten worden. U mag het lezen, maar verder hebt u er niets te zoeken. Het gaat over het Uteringskamp en dat ligt ergens midden in Drenthe, zo ongeveer tussen Schoonloo, Grolloo en Kamp Westerbork. Veel preciezer moesten we maar niet zijn.

Het grootste deel van het jaar is er niemand, behalve de boswachter en een paar verdwaalde wandelaars. Vier ruime grasvelden en een stuk of wat kleinere veldjes verscholen in de bossen tussen zacht glooiende heuveltjes en kuilen. Een vervallen houten amfitheatertje, vier toiletgebouwen, verder is er niks. En oké, nog een aanwijzing: even verderop, als een soort tropische oase in het bos, de Ieberenplas. Een van de mooiste zwemplasjes van Drenthe.

Het is een groepskampeerterrein. Dus nogmaals, u bent er als loslopende toerist niet welkom. Staatsbosbeheer verhuurt het alleen aan groepen van minimaal vijftien personen en maximaal duizend.

Als zo’n groep het samen besluit te huren, dan is het ook echt kamperen zoals kamperen bedoeld is. Zonder elektriciteit, zonder kantine en zonder stacaravans, bungalows of andere vaste bewoners. Op een ruim grasveld of als u wilt half in het bos. Kamperen met veel, heel veel ruimte en rust.

Met in het midden van de grasveldjes vaak een bak voor een kampvuur. Dat doen groepjes vrienden of familie blijkbaar graag, of de scouting of groepen schoolklassen en introductiekampen. Een kampvuur, gitaarliedjes en marshmallows, dat soort klassiekers. Maar zet een paar festivaltenten neer en u kunt er van alles organiseren. Wel zelf koken en alles weer opruimen.

In de winter staan er vaak yurts, van die grote nomadententen, als het terrein is gehuurd door Winterwoods. Alleen de zes weken van de jaarlijkse zomervakantie staat het er goed vol met tenten, een enkele camper en caravan. Het grootste deel van het terrein is die zomerweken gehuurd door Buitenkunst. Een soort van kunstcamping voor zeshonderd kampeerders die aan theater, muziek, zang, dans, schrijven of beeldende kunst doen.

Iedere dag workshops, ’s avonds optredens en daarna kampvuur. Wie nog nooit gezongen heeft, leert er zingen. Wie nog nooit geschilderd heeft, maakt er zijn eigen meesterwerk. Wie nog nooit opgetreden heeft, kan er voor het eerst voor een paar honderd man een theaterstuk opvoeren. Succes verzekerd, want altijd applaus. Iedereen daar weet hoe spannend zo’n keertje zingen of dansen kan zijn.

Leuk voor kinderen, elk jaar populairder bij jongeren en altijd is er weer een vaste kern die er al twintig, dertig of zelfs vijftig jaar komt. De laatste jaren is Buitenkunst ergens in het voorjaar al zo’n beetje volgeboekt en aan willekeurig loslopend publiek is echt geen behoefte. Dus vergeet dit vooral, want erg veel drukker moet het niet worden.