De dijkcoupure achter de polder bij Finsterwolde. Foto: DUNCAN WIJTING
Toeristen reizen steeds vaker naar Groningen en Drenthe, maar bezoeken dan vooral de bekende trekpleisters. Hoogste tijd om de onbekende ‘Pareltjes van het Noorden’ in de schijnwerpers te zetten. Aflevering 10: een kunstzinnig gat in de Slaperdijk achter Finsterwolde.
In de uitgestrekte polder achter Finsterwolde is een bijzonder kunstwerk te vinden. Het gaat om een geel geschilderde dijkcoupure. Het is letterlijk een gat in de Slaperdijk tussen de Carel Coenraadpolder (of CC-polder) en de Reiderwolderpolder.
Vensters
De dijkgaten zorgen ervoor dat weggebruikers van de ene in de andere polder komen. Het zijn ook vensters die een blik bieden op de grote open ruimte van het Oldambtster polderland. Een andere wereld als het ware, ver weg van al het rumoer.
De gele coupure is in 1993 door kunstenaar Piet Tuytel uit Den Haag onder handen genomen. Op de snijvlakken van de dijkcoupure bracht hij in zwart en grijswit en koolzaadgeel een markering aan.
Tuytel
Tuytel kreeg de opdracht van de voormalige afdeling Beerta van de Groninger Maatschappij van Landbouw om het 150 jarig bestaan te markeren.
En zo veranderde een gat in de dijk - die in geval van nood nog altijd gebruikt kan worden als waterkering - in een kunstwerk.
Van afstand zijn de gele wanden duidelijk te zien. Een paar jaar geleden werden de kleuren nog bijgewerkt.
Foto’s
Het is één van de meest gefotografeerde plekjes in het Oldambt. Fietsers blijven geregeld staan om te poseren. Menig automobilist, onderweg in de weidse Dollardpolders om het hoofd leeg te maken, stopt er om een foto te maken. En dat kon, tot niet zo heel lang geleden vrij eenvoudig.
Wie er nu wil komen moet oppassen. In een paar jaar tijd zijn de polderwegen door slecht onderhoud hard achteruit gegaan. Overal staan borden: pas op slecht (of zelfs gevaarlijk) wegdek.
Het asfalt is sleets en op sommige plekken geheel verdwenen. Gaten zitten in de weg. Hobbels en bobbels zorgen ervoor dat je als weggebruiker heel goed uit moet kijken wil je niet in de berm terechtkomen. Rijplaten liggen op het met balken versterkte bruggetje bij het dijkgat.
Beloning
Maar eenmaal ter plekke aangekomen, wacht de beloning. Een weergaloos uitzicht over het land met de oneindige vergezichten.
Met op de achtergrond de dijken die eraan herinneren dat wat al weer jaren Carel Coenraadpolder heet, of Reiderwolderpolder, ooit de Dollard was.
