Dauwtrappen? Baggeren zul je bedoelen! Gids Drentsche Aa: 'Pas als de broekspijpen tot de knieën doorweekt zijn, dán zijn we goed bezig'

De dauwtrapexcursie door Nationaal Park Drentsche Aa bij Loon is een klassieker onder de activiteiten voor vroege vogels op Hemelvaartsdag. Stuk voor stuk zijn het uitgeslapen types, om zes uur ‘s ochtends op de brink in Loon. Niemand loopt te gapen of wrijft nog wat slaap uit de ogen.

Bijsma bekijkt samen met collegagids Jaap Menses het schoeisel van de ruim twintig deelnemers. De enkeling die geen hoge wandelschoenen of laarzen aanheeft, krijgt bij voorbaat een keiharde natte-voetengarantie. Geeft niet, mompelen de minder bedeelden. Op pad!

Het beekdal ziet er zo vroeg in de ochtend betoverend uit. De velden zijn nog nat, waterdruppeltjes kleven zich vast aan grassprieten. Duizenden vliegjes dansen in het ochtendlicht. Het is het magische uurtje voor fotografen.

Menses is daar één van. Hij neemt doorgaans belangstellenden mee op foto-excursie door het gebied. ,,Ik heb al ontelbaar veel foto’s van de Drentsche Aa, maar toch blijf ik maar schieten. Elke keer zie ik weer wat nieuws.’’

Gids Bijsma is van de wetenwaardigheden. Op droogkomische wijze vertelt hij in het Drents (,,al kan het ook in Algemeen Bijgeschaafd Nederlands, als het moet’’) over het gebied. Fascinerende weetjes zijn het, want wie wist nu dat het water in Loonerdiep tweeduizend jaar geleden als regen is gevallen? Dat de telgen (scheuten) van de lijsterbes vroeger werden gebruikt door rietdekkers, om het riet bij elkaar te houden. Dat de pinksterbloem niets met Pinksteren te maken heeft, maar juist is vernoemd naar de tijd dat het jongvee voor het eerst naar buiten ging? Juist, de pinken.

Ron en Linda Krabbeldam uit IJmuiden genieten met volle teugen. Ze staan op de camping in Anderen. ,,Wij zijn echte Drenthe-gangers, komen hier al zo’n dertig jaar. Wat een pracht. Bij ons zie je overal de pijpen van Tata Steel opdoemen, waar je ook loopt. Goed, wij hebben inderdaad de zee. Maar daar komen we eigenlijk alleen in de winter. Geef ons maar Drenthe, met al die schitterende natuur.’’

Stukje bij beetje wordt de ondergrond natter. Als we op een dikke laag van zeventien meter veen staan, is de vergelijking met het lopen op een waterbed snel gemaakt. Met als groot verschil dat bij de bedversie de voeten doorgaans wel droog blijven.

Verrukt constateert Bijsma dat de rietorchis weer veel meer te zien is. Deze paarse orchidee was volgens hem vroeger echt het plantje waarvoor deelnemers aan de dauwtrapexcursie kwamen. Hij banjert ondertussen maar door. ,,Net zo lang dat iemand een nat pak haalt’’, grapt Mensen.

En ja hoor, bij een moeilijke oversteek glijdt Jasper de Bot uit Assen ineens uit. Pardoes de modder in. Zíjn broekspijpen zijn in ieder geval tot boven de knieën doorweekt. ,,Het lijkt wel op baggeren hier’’, lacht hij het voorval weg. ,,Een paar keer per jaar doe ik mee aan zo’n excursie. Ik vind het machtig interessant. De gidsen vertellen zo veel over de natuur.’’

Zij worden op het eind niet alleen beloond met een dik applaus, maar ook met gulle giften. Bestemd voor het gebiedsfonds Drentsche Aa, zodat ook toekomstige generaties kunnen blijven genieten. ,,Alles wat ik heb verteld kun je ook vinden op internet’’, zegt Bijsma. ,,Maar natuur moet je beleven. Ervaren, ruiken en proeven.’’