Dit jaar en volgend jaar mag De Wolden zich Culturele Gemeente van Drenthe noemen. Dat gaat gepaard met veel activiteiten. Een project van Peergroup steekt er bovenuit.
De Wolden is een plattelandsgemeente in Drenthe waar veel mogelijk is. Misschien dat daarom niemand vreemd opkijkt als op een snikhete septemberdag sneeuw uit de nok van een landbouwschuur neerdaalt.
De sneeuw, bij nader inzien zijn het snippers, maakt op het erf van de familie Boer in Veeningen deel uit van een presentatie die ‘een wervelende theaterstorm’ aankondigt. In het voorjaar van 2024 wil locatietheatergezelschap Peergroup Atropos spelen, een voorstelling waarbij jongeren de dienst uitmaken.
Het verhaal? Te ingewikkeld om kort samen te vatten. De precieze locatie? Bij De Afvalkathedraal. Waar dat is, en hoe die kathedraal eruit ziet, is nog niet duidelijk. Hoofdrolspelers? De audities moeten nog beginnen. Zoals vaker bij Peergroup is de weg ergens naartoe minstens zo belangrijk als het einddoel. Komt goed, komt allen. Laat al uw verwachtingen varen. Vertrouw op regisseur Dirk Bruinsma.
De Kick off van Atropos. Foto: Reyer Boxem
Een heksenketel en een leuke chaos
Tijdens de kick off, afgelopen woensdag, doet Bruinsma er alles aan mensen enthousiast te krijgen. Eerst lokt hij het toegestroomde publiek de donkere schuur in door hen ‘een heksenketel’ en ‘een leuke chaos’ te beloven. Eenmaal binnen vertelt hij de naar schatting tweehonderd aanwezigen over ‘het waarom’ van zijn project.
,,Het begon met een artikel in De Correspondent onder de kop ‘De toekomst van de architectuur ligt in puin”, begint Bruinsma. ,,Ik las dat de mensheid in 2020 een mijlpaal bereikte: het gewicht van alle dingen die mensen hebben geproduceerd – van wasmachines tot gebouwen, van poppenhuizen tot wegen, inclusief paperclips en onze mobiele telefoons – overtreft het gewicht van al het leven op aarde.”
‘Bezwijken we onder het gewicht van ons eigen afval?’
Een duidelijke illustratie van de betekenis van de mens voor het lot van de planeet, noemt hij het. ,,Een gegeven dat je in de dystopische hoek drukt. Komen we zonder grondstoffen te zitten? Bezwijken we onder het gewicht van ons eigen afval? Zo. Hoeft. Het. Niet. Te. Gaan. Als we het slim aanpakken kan alles wat we gemaakt hebben de grondstof worden waarmee we de toekomst bouwen. Daarom bouwen wij een afvalkathedraal.”
Met ‘wij’ wordt iedereen bedoeld die mee wil doen aan de verwezenlijking van wat aan een circulaire utopie doet denken. Om de werkzaamheden op gang te helpen zijn verschillende pioniers opgetrommeld. In de schuur van de familie Boer treedt een aantal van hen naar voren.
Zo laten scholieren uit de buurt zien wat zij tijdens een theaterworkshop hebben geleerd. Reinout Douma van het Noordpoolorkest vertelt over de toekomstige akoestiek van de kathedraal. Leden van theatergezelschap Garage TDI lezen fragmenten uit Atropos voor. Over hergebruik gesproken: ze zijn geïnspireerd op de roman Kleine mensen in de grote wereld van A. den Doolaard uit 1953.
Scan Renate Dokter. Foto voor bij het verhaal over Peergroup locatietheater van Joep van Ruiten. Peergroup Kick off ATROPOS / De Afvalkathedraal
Foto: Reyer Boxem Foto: Reyer Boxem
‘Leuk aan jongeren is dat ze vrij denken’
Ook wordt de vloer vrijgemaakt voor mensen van het Noordelijk Innovatielab Circulaire Economie (NICE) uit Meppel. ,,Wij werken er samen met jongeren en studenten aan dat gebruikte materialen opnieuw een plek krijgen in de samenleving. Het leuke aan jongeren is dat ze vrij denken, zonder de kaders die ouderen vaak beperken”, stellen ze.
Op hun beurt maken de mensen van NICE plek voor twee architecten die de bouw zullen begeleiden: Estelle Barriol van Studio Acte en Tomas Dirrix van het gelijknamige atelier uit Rotterdam. Uit wat zij vertellen, wordt duidelijk dat de vorm van de uiteindelijke kathedraal sterk afhankelijk is van wat komende maanden aan gebruikte materialen wordt ingezameld.
. Foto: Reyer Boxem
Nog is de stoet participanten niet voorbij. Voortgetrokken door een antieke tractor wordt een platte kar de schuur binnengereden waarop twee dames uit gebruikte lappen textiel vlaggen naaien. Komende maanden maken ze in een dorpshuis in Koekangerveld een speciale kringloopvlag van zes bij vier meter voor de kathedraal. ,,Iedereen wordt bouwmeester”, roept een van hen.
Wie maakt de wethouder los?
En dan is het slotmoment van de kick off daar. Cultuurwethouder Albert Haar mag de kaartverkoop starten. Hij heeft tickets voor 25 voorstellingen in de aanbieding. Wie maakt hem los?
Voor zijn begeleidende toespraak krijgt Haar de beschikking over een afvalcontainer als katheder. ,,Het is geen wonder dat we het begrip ‘Wiede Wold’ gebruiken voor De Wolden als culturele gemeente”, zegt hij. ,,Het geeft aan dat het hier weids, ruimdenkend en artistiek is. ‘Wiede’ wil zeggen dat je verder kijkt dan wat dichtbij is, naar de verte en toekomst. Als je verder wilt kijken, heb je verbeelding nodig.”
Als de wethouder is uitgesproken valt een laatste restje sneeuw uit de nok van de schuur. Buiten is het nog steeds 30 graden. Dat belooft wat.
