Monica Bos (Bien de Moor) en haar innerlijke stem (Sanne den Hartogh) bij de geurkaars 'Ocean breeze' in gelijknamige voorstelling van NITE. Foto: Sanne Peper
Wat doet het met je zorgvuldig opgebouwde, succesvolle leven als je ineens chronisch ziek wordt? ‘Ocean breeze’, de nieuwe voorstelling van NITE, toont de meedogenloosheid van de prestatiemaatschappij op indringende, maar ook geestige wijze.
Ze heet ons gold members allemaal welkom bij deze exclusieve presentatie van het nieuwe assortiment geurkaarsen en home perfumes. Monica Bos (indrukwekkende rol van Bien de Moor) ziet eruit als om door een ringetje te halen. Speciale aandacht vraagt ze voor de ‘Ocean breeze’, een geurkaars waarmee je je meteen op een tropisch strand waant.
En dan valt ze ineens op de grond.
De controle kwijt
Vanaf dat moment verliest Monica de controle over haar zo succesvolle leven, dat ze met hard werken heeft opgebouwd. Ze heeft een volwassen zoon op wie ze trots is, een mooi appartement, een baan bij een luxe warenhuis die haar veel voldoening geeft. Waardoor kan ze dan toch zijn flauwgevallen?
Haar huisarts wordt hilarisch maar helaas maar al te herkenbaar gespeeld door Sarah Janneh. Ze stelt een paar vragen, tikt driftig mee en stuurt Monica binnen tien minuten weer naar huis. ,,Pas als u nog eens het bewustzijn verliest, mag u zich zorgen maken.”
Het eindigt in chaos
Natuurlijk gebeurt dat nog eens. Monica gaat daarop door de medische mallemolen, maar er wordt niets lichamelijks gevonden. Dus kunnen de dokters niets voor haar doen. Het zal wel stress zijn. Monica is ervan overtuigd dat het dat niet is, maar haar suggestie dat ze misschien allergisch is voor geurkaarsen komt haar op hoongelach te staan.
Niemand kan haar vertellen wat ze heeft, maar ziek, dat is ze toch echt. En de weinig compassievolle manier waarop de buitenwereld daarop reageert, maakt het alleen maar erger. Haar schuldgevoel en zelfverwijt groeien, tot ze niet meer kan en haar leven – en het hele decor – alleen nog chaos is.
Ongenadig strenge innerlijke stem
Regisseur Mart van Berckel toont met Ocean breeze indringend hoe het is om in onze prestatiemaatschappij niet (meer) mee te kunnen doen in de ratrace. Tekstschrijver Lisanne van Aert, die zelf een chronische huidaandoening heeft, liet zich inspireren door de ziekteverhalen van onder anderen Yolanda Hadid, Kim Kardashian en Nan Goldin.
Monica’s innerlijke zelf – de wilskracht die haar voortdrijft maar die ook ongenadig streng voor haar is – wordt sterk neergezet door Sanne den Hartogh. Kleine kanttekening: waarom moet hij Engels spreken? Ook in het Nederlands hadden we hem heus als stemmetje in haar hoofd herkend en het zou geloofwaardiger zijn.
NITE weet het zware onderwerp, mede door de live muziek en stroboscopische effecten, na anderhalf uur wel tussen de oren te krijgen. Desondanks zit er genoeg lucht in de voorstelling. Zo zijn de googlesessies van Monica zo herkenbaar dat ze op de lachspieren werken. En als Monica uiteindelijk haar gevoel van waardeloosheid weet te overwinnen, juist door te erkennen dat ze kwetsbaar is, ga je toch met hoop naar huis.
