Ruben (41) en Willem (35) zijn in hun podcast ambassadeurs van de lokale popmuziek: 'We vinden niet alles mooi'

Over smaak valt niet te twisten. Toch is dat precies wat Ruben Huizing en Willem Serné het liefste doen. In hun tweewekelijkse podcast Frictie op de Grote Markt laten ze elkaar én een groeiende groep luisteraars kennismaken met nummers van actuele popbands en -acts uit Groningen, Drenthe en Friesland.

„Er zijn hier zo veel jonge, creatieve mensen die muziek maken”, zegt Huizing. „Onze liefde voor die bands was de belangrijkste reden om met deze podcast te beginnen. Maar als we beiden alleen maar roepen dat iets prachtig en fantastisch is, ben je er als luisteraar gauw klaar mee. Dus af en toe mogen onze meningen best even botsen.”

Daarmee is het eerste woord van de titel verklaard. Het achterste deel slaat op de locatie waar alles tot stand komt: Huizings woning aan de Grote Markt in Groningen doet tweewekelijks dienst als podcaststudio. „Laptop op tafel en opnemen maar”, zegt Huizing. „Zo ingewikkeld hoeft het allemaal niet te zijn.”

Serné (35) en Huizing (41) kennen elkaar – uiteraard – van de muziek. Vaste luisteraars van Frictie weten ondertussen dat Huizing, afkomstig uit Stadskanaal, zelf het podium beklimt onder de naam De Nachtwinkel. Zijn drumcomputer, synthesizer, gitaar en loopstation zijn de bouwstenen van zijn door poëzie omlijste electropop.

Serné, een geboren Tukker die via Emmen in Groningen terechtkwam, is als videomaker en grafisch ontwerper meer de man achter de schermen. „Zo’n 10 jaar geleden was Ruben erg enthousiast over mijn video voor The Anti-D’s. Hij vroeg of ik ook een promo kon maken voor het Pagefestival in Stadskanaal, waarbij hij toen betrokken was. Zo zijn we bevriend geraakt.”

De twee ontdekten dat ze goed met elkaar kunnen praten, vaak tot diep in de nacht. Meestal gaat het dan over muziek. „Ruben verbaast me geregeld met zijn smaak”, zegt Serné. „Hij zit veel dieper in de scene dan ik, ziet allerlei bandjes spelen in Vera, in cafés, op festivals. Hij houdt alles in de gaten.”

Het was dan ook Huizing die het idee lanceerde voor een speelfilm over de noordelijke popscene. In zijn hoofd zag hij een lokale variant op Twenty Four Hour Party People, over het bruisende popklimaat in Manchester tussen 1976 en 1992. Maar dat plan bleek veel te ambitieus. Huizing: „Toen dachten we aan een documentaire, een beetje Coffee And Cigarettes-achtig.”

Serné: „Uiteindelijk had je bedacht dat we elke maand een soort nieuwsrubriek gingen doen met beeld en interviews, dat we de stad in zouden trekken om bands te benaderen. Maar ook dat kost ongelooflijk veel tijd. En tijd hebben we niet veel.”

Het toverwoord, als eerste uitgesproken door Serné, bleek ‘podcast’. „Heel eerlijk: ik was er aanvankelijk een beetje sceptisch over”, zegt Huizing. „Wéér een podcast. En hoe zouden we dat dan moeten doen? Gewoon praten met een microfoon erbij? Werkt dat?”

Het korte antwoord luidt: ja, dat werkt heel goed. Als twee vertegenwoordigers proberen Serné en Huizing in elke aflevering hun eigen favoriete lokale band of artiest aan elkaar te verkopen. Na elk nummer volgt een spontane, bevlogen en vaak geestige dialoog. Een castingbureau had geen betere gesprekspartners bij elkaar kunnen zetten dan de rustige, weloverwogen Serné en de immer energieke Huizing.

„Kern van de zaak is dat we nooit een band willen afmaken”, zegt Huizing. „Maar dat betekent natuurlijk niet dat we alles maar mooi vinden. Het mag best een beetje pittig zijn.” Serné: „We brengen elk onze favorieten in, dus de helft van de aanwezigen is al positief.” Huizing: „Bovendien zijn wij de eersten om onszelf en onze mening te relativeren.”

Qua muziekstijlen waaiert Frictie vele kanten op: van de Groningse singer-songwriter Jan-Henk de Groot (‘mijn ouders vinden hem echt geweldig’) tot de Drentse metal en hardrock van Traversus (‘6 minuten hard gaan’), van de Friese vintage rockband Historian (‘het geluid van de platenkast van je vader’) tot de Groningse underground van Hands Off (‘terug naar het Berlijn van de jaren 80’).

Aanvankelijk sloot Huizing elke aflevering af met een gedicht van noordelijke makelij. Serné: „Maar Ruben kan niet voordragen.” Huizing: „Er gebeurt zo veel op dat gebied, ik vind het zo te gek! Maar ik kreeg een paar berichten van dichters die zeiden: Ruben, misschien moet je dit maar niet meer doen.”

Sindsdien worden er – stukje publieksparticipatie – koffiemokken weggegeven aan luisteraars die een door Google Translate vertaalde liedtekst kunnen herleiden tot het origineel.

Met aflevering 10, vanaf woensdag 19 juni te beluisteren op Spotify, zit seizoen één van Frictie op de Grote Markt erop. Hoe nu verder? Serné: „Er komt hoe dan ook een tweede seizoen, al denken we nog na over de invulling. En in augustus staan we een paar dagen op Noorderzon.” Huizing: „Lekker bandjes interviewen. In plaats van dat we elkaar nummers laten horen, proberen we elkaar dan te overtuigen van de beste liveoptredens.” Serné: „En we spelen een soort quiz met het publiek, zodat ze op die manier nog een paar mokken kwijtraken.”